Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ ( ΟΙ  ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ  ΤΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ )

       "Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε,δι' ής κατέβη ο Θεός,
        Χαίρε, γέφυρα μετάγουσα , τούς εκ Γής πρός Ουρανόν."

  ( Τό εσπέρας εκάστης Παρασκευής, τής περιόδου τών πέντε
πρώτων Εβδομάδων τών Νηστειών τής Μ.Τεσσαρακοστής,
ψάλλεται κατά τήν Τυπικήν Διάταξιν, τής ορθοδόξου λατρείας,
είς άπαντας τούς Ιερούς Ναούς τής Ανατολικής Εκκλησίας,
η ευχαριστήριος Ακολουθία τών Χαιρετισμών τής Θεομήτορος,
είς ανάμνησιν τού γεγονότος τής σωτηρίας τής Κωνσταντίνου-
πολεως, τή θεία προστασία τής Υπερμάχου Στρατηγού, κατά την
δεινήν πολιορκίαν, τήν ενεγερθείσαν υπό τών Περσών καί τών
Αβάρων, κατά τού κέντρου τού Χριστιανικου Ελληνισμού,το 626 ).

"Χ α ί ρ ε, δ ι'  ή ς  η. χ α ρ ά.  ε κ λ ά μ ψ ε ι..."

"Χ α ί ρ ε ," !  Είναι η λέξη,μέ τήν οποία αρχίζει τόν ευσγγελισμόν,
ο Αρχάγγελος Γαβριήλ,πρός τήν Κεχαριτωμένην Παρθένον τής
Ναζαρέτ. "Χ α ί ρ ε "!. Είναι καί τό αλλεπάλληλον προσφώνημα,
τού Ακαθίστου ύμνου,πρός τήν Υπεραγίαν Θεοτόκον.
Αυτό τό "χαίρε", ώς ουράνιο μήνυμα χαράς, είναι η ευδοκία
πού απευθύνει ο Θεός, διά τής Θεοτόκου πρός πάντα
άνθρωπον προσερχόμενον είς τόν Χριστόν.
Επαγγέλλεται, είς ημάς ο Θεός τήν χαράν,διά τού Υιού 
τής Παρθένου,Καί διά τούτο ψάλλλομεν πρός αυτήν:

  "Χαίρε, δι' ής η χαρά εκλάμψει."Είναι η υπόσχεση τού Ιερού
Ευγγελίου, απ' αρχής μέχρι τέλους.Σταματώ, γιά νά
επανέλθω στό κύριο θέμα μας.

-Στήν αρχή του Ακαθίστου Ύμνου, λέγονται τά σχετικά του
Μικρού Αποδείπνου, καί κατόπιν, ακολουθεί ο Ακάθιστος.

Εν τέλει τού Μ. Αποδείπνου, μετά από τό Συμβολο τής Πίστεως,
τό ( Πιστεύω ), αρχίζει η Ακολουθία τού Ακαθίστου Ύμνου.

Άξιόν εστίν, ώς αληθώς , μακαρίζειν σε,τήν Θεοτόκον, τήν
αειμακάριστον καί παναμώμητον καί Μητέρα τού Θεού ημών.
Τήν τιμιωτέραν τών Χερουβείμ καί ενδοξοτέραν,ασυγκρίτως
τών Σεραφείμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν,τήν
όντως Θεοτόκον,σέ μεγαλύνομεν.

                    Απολυτίκιον. ή  Κοντάκιον Ήχος πλ.Δ'.

Τό προσταχθέν  μυστικώς,λαβών εν γνώσει, εν τή σκηνή του
Ιωσήφ , σπουδή επέστη,ο Ασώματος, λέγων τη απειρογάμω.
Ο κλίνας τή καταβάσει τούς ουρανούς,χωρείται αναλλοιώτως,
όλος εν σοί ,όν καί βλέπων εν μήτρα σου,λαβόντα δούλου
μορφήν, εξίσταμαι κραυγάζειν σοι.Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Ζητώ τή συγγνώμη σας, διότι περιορίζομαι μόνον είς τοϋς
Ειρμούς τού Κανόνος,δηλ.τάς οκτώ (8), Ωδάς,( Καταβασίας ),
παραλείποντας τά τροπάρια.
                                    Ωδή Α'. Ήχος Δ'.
  Ανοίξω το στόμα μου και πληρωθήσεται  Πνεύματος,
καί Λόγον ερεύξομαι τή Βασιλίδι Μητρί.. Καί οφθήσομαι,   φαιδρώς,πανηγυρίζων.Καί άσω γηθόμενος, ταύτης τα θαύματα.

Τούς σούς υμνολόγους Θεοτόκε,η ζώσα καί άφθονοςπηγή,
θίασον συγκροτήσαντες πνευματικόν,στερέωσον.
Καί,εν τή θεία δόξη σου,στεφάνων δόξης αξίωσον.

Ο καθήμενος εν δόξη,επί θρόνου Θεότητος,εν νεφέλη κούφη ,                                              ήλθεν Ιησούς ο Υπέρθεος,τή ακηράτω παλάμη καί διέσωσε 
τούς καυγάζοντας.Δόξα,Χριστέ, τή δυνάμει Σου.

Εξέστη τά σύμπαντα,επί τή θεία δόξη σου,σύ γάρ απειρόγαμε
Παρθένε.Έσχες εν μήτρα τόν επί πάντων Θεόν, καί τέτοκας
άχρονον Υιόν,πάσι τοίς υμνούσι σε, σωτηρίαν βραβεύβοντα.

Την θείαν ταύτην καί πάντιμον,τελούντες εορτήν,οι θεόφρονες
τής Θεομήτορος.Δεύτε τάς  χείρας κροτήσωμεν, τόν εξ αυτής
τεχθέντα,Θεόν δοξάζοντες.

Ούκ ελάτρευσαν τή κτίσει,οι θεόφρονες, παρά τόν κτίσαντα.
Αλλά,πυρός απειλήν, ανδρείως πατήσαντες, χαίροντες
έψαλλον.Υπερύμνητε, ο τών  Πατέρων Κύριος,καί Θεός,
Ευλογητός εί.

Αινούμεν,ευλογούμεν καί προσκυνούμεν τόν Κύριον.

Παίδας ευαγείς,εν τή καμίνω,ο τόκος τής Θεοτόκου,διεσώσατο.
Τότε μεν ,τυπούμενος νύν δε,ενεργούμενος.Τήν Οικουμένην
άπασαν αγείρει ψάλλουσαν.Τόν Κύριον, υμνείτε τα έργα,
καί υπερυψούτε είς πάντας τούς αιώνας.

Άπας γηγενής,σκιρτάτω τώ πνεύματι λαμπαδουχούμενος.
Πανηγυριζέτω δέ, αύλων Νόων φύσις γεραίρουσα.
Τα Ιερά θαυμάσια τής Θεομήτορος, καί βοάτω.
Χαίροις,Παμμακάριστε Θεοτόκε, αγνή,αειπάρθενε.

                           Τροπάριον  Ευαγγελισμού

  "Τείχος ακαταμάχητον, ημών τών Χριστιανών υπάρχεις,
Θεοτόκε Παρθένε.Πρός σέ γάρ καταφεύγοντες, άτρωτοι
διαμένοντες καί πάλιν αμαρτάνοντες έχομεν Σέ,
πρεσβεύουσαν.Διό ευχαριστούντες ,βοώμεν Σοι:
Χαίρε, Κεχαριτωμένη,ο Κύριος μετά σού."

               Κοντάκιον_Ήχος πλ.Δ'.  ( Ψαλλόμενον αργώς ).

                Τήπερμάχω Στρατηγώ τά νικητήρια,
                ώς λυτρωθείσα τών δεινών, ευχαριστήρια,
                αναγράφω Σοι η Πόλις σου,Θεοτόκε.
                Αλλ' ώς έχουσα, τό κράτος απροσμάχητον,
                εκ παντοίων με κινδύνων,ελευθέρωσον.
                Ίνα κράζω Σοι.Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε."

  (Κατά τήν πρώτη Παρασκευή τών Νηστειών, αναγινώσκεται
η Α'. Στάση, τών Οίκων τής Θεοτόκου.(Από. Α έως Ζ, το πρώτο
γράμμα ).[ Η Β'.Στάση,Η-Λ,/η Γ'. Στάση, Μ-Σ,καί/ η Δ'.Σταση, Τ-Ω ]

Άρχεται η πρώτη ( Α'.Στάση ), μελωδικά, υπό τού Ιερέως:

-Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη ειπείν τή Θεοτόκω
τό Χαίρε ( τρίς ), καί σύν τή Ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε
θεωρών, Κύριε,εξίστατο καί ίστατο ,κραυγάζων πρός αυτήν
τοιαύτα:
Χαίρε, δι' ής η χαρά εκλάμψει.
Χαίρε,δι' ής η αρά εκλείψει.
Χαίρε,τού πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις,
Χαίρε, τών δακρύων τής Εύας η λύτρωσις. 
Χαίρε,ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς,
Χαίρε, βάθος δυσθεώρητον καί Αγγέλων οφθαλμοίς.
Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
Χαίρε, ότι βαστάζεις τόν βαστάζοντα πάντα.
Χαιρε, αστήρ εμφαίνων τόν ήλιον, 
Χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως.
Χαίρε,δι' ής νεουργείται η κτίσις,
Χαίρε,δι'  ής βρεφουργείται ο Κτίστης.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε. Επαναλαμβάνεται υπό τού Δεξιού Χορού ( αργώς ). Σέ  Ήχο.πλ. Δ'.

-Βλέπουσα η Αγία εαυτήν εν αγνεία, φησί τώ Γαβριήλ θαρσαλέως:
Τό παράδοξόν σου τής φωνής,δυσπαράδεκτόν μοι,τή ψυχή
φαίνεται.Ασπόρου γάρ συλλήψεως τήν κύησιν, πώς λεγεις;Κράζων:Αλληλούια.   Υπό τού Δεξιού Χορού,ομοίως.

-Γνώσιν άγνωστον γνώναι,η Παρθένος ζητούσα ,εβόησε πρός
τόν λειτουργούντα.Εκ λαγόνων αγνών, Υιόν πώς εστί τεχθήναι
δυνατόν;λέξον μοι.Πρός ήν ,εκείνος έφησεν εν φόβω,πλήν
κραυγάζων,ούτω:
Χαίρε,Βουλής απορρήτου μύστις , χαίρε σιγής δεομένων πίστις.
Χαίρε, τών θαυμάτων Χριστού το προοίμιον,χαίρε, τών δογμάτων 
Αυτού τό κεφάλαιον.
Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε,δι' ής κατέβη ο Θεός, χαίρε γέφυρα 
μετάγουσα τούς εκ γής, πρός ουρανόν.
Χαίρε, το τών Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα, χαίρε,το τών
δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα.
Χαίρε, τό φώς αρρήτως γεννήσασα,χαίρε, τό πώςμηδένα διδάξασα.
Χαίρε, σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν, χαίρε πιστών καταυγάζουσα
φρένας. 
Χαιρε, Νύμφη ανύμφευτε.

-Δύναμις τού Υψίστου,επεσκίασε τότε πρός σύλληψιν τή
Απειρογάμω.Καί τήν εύκαρπον ταύτης νηδύν, ώς αγρόν
υπέδειξεν ηδύν,  άπασι τοίς θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν,
εν τώ ψάλλειν ούτως: Αλληλούια.

-Έχουσα θεοδόχον η Παρθένος τήν μήτραν,ανέδραμε πρός
τήν Ελισάβετ.Το δέ, βρέφος εκείνης ευθύς,επιγνούν τόν
ταύτης ασπασμόν, έχαιρε.Καί άλμασιν, ώς άσμασιν εβόα
πρός τήν Θεοτόκον.
Χαίρε, βλαστού αμαράντου κλήμα,χαίρε καρπού ακηράτου
κτήμα.
Χαίρε, γεωργόν γεωργούσα φιλάνθρωπον,χαίρε,φυτουργόν
τής ζωής ημών φύουσα.
Χαίρε,άρουρα βλαστάνουσα ευφορίαν οικτιρμών, χαίρε,
τράπεζα βαστάζουσα ευθηνίαν ιλασμών.
Χαίρε, ότι λειμώνα τής τρυφής αναθάλλεις,χαίρε, ότι
λιμένα τών ψυχών ετοιμάζεις.
Χαίρε,δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα,χαίρε,παντός τού κόσμου
εξίλασμα.
Χαίρε, Θεού πρός θνητούς εύδοκία,χαίρε,θνητών πρός
Θεόν παρρησία.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

-Ζάλην ένδοθεν έχων λογισμών αμφιβόλων,ο σώφρων Ιωσήφ
εταράχθη, πρός τήν άγαμόν σε,θεωρών, καί κλεψίγαμον
υπονοών Άμεμπτε.Μαθών δέ, σού τήν σύλληψιν,εκ Πνεύματος
Αγίου,Έφη: Αλληλούια.
Καί αμέσως τό Κοντάκιον. "Τή Υπερμάχω Στρατηγώ..."υπό τών
δύο Χορών, εναλλάξ,σέ ρυθμόν κανονικόν.
( Η  Β '..Στάση τών Οίκων τής Θεοτόκου,αναγινώσκεται, τήν 
Παρασκευή τής Β', Εβδομάδος τών Νηστειών.).

Ακολουθεί,το Τρισάγιον,τό "Εν παντί καιρώ και πάση ώρα..."
καί μετά τό ,τήν "Τιμιωτέραν τών Χερουβείμ...",η Ευχή πρός
τήν Θεοτόκον:
"Άσπιλε,αμόλυντε, άφθορε, άχραντε...",

Καί,η Ευχή είς τόν Κύριον, Ιησούν Χριστόν:
" Καί δός ημίν, Δέσποτα, πρός ύπνον απιούσιν..."

-Υπερένδοξε,αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε,προσάγαγε
την ημετέραν προσευχήν, τώ Υιώ σου καί Θεώ ημών, και
αίτησαι ίνα σώσει διά σού,τάς ψυχάς ημών.

-Η ελπίς μου,ο Πατήρ, καταφυγή μου,ο Υιός,σκέπη μου,
τό Πνεύμα τό Άγιον.Τριάς Αγία, δόξα Σοι.

-Τήν πάσαν ελπίδα μου, είς σέ ανατίθημι,Μήτερ του Θεού,
φύλαξόν με , υπό τήν Σκέπην σου.

                                  ΙΕΡΟΝ  ΕΥΑΓΓΕΛΙ ΟΝ
                                     ( Ιωάν. ιε', 1-7 ) 

Οι Ιεροψάλτες: Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι.

Ο Ιερεύς: Εκφωνεί τή μεγάλη Δέηση.

                         Τέλος,τό Θεοτοκίον  Ήχος Γ',

"Τήν ωραιότητα τής Παρθενίας σου ,καί τό υπέρλαμπρον τό
τής αγνείας σου,ο Γαβριήλ καταπλαγείς,εβόα σοι, Θεοτόκε.
Ποίον σοι,εγκώμιον προσαγάγω επάξιον ;Τί δε,ονομάσω σε,
απορώ καί εξίσταμαι. Διό, ώς προσετάγην βοώ Σοι.
Χαίρε, η Κεχαριτωμένη".
       
Ο Ιερεύς: Δι' ευχών τών Αγίων Πατέρων ημών...Απόλυσις.

Χρόνια πολλά και Καλή Σαρακοστή, μέ υγεία, ειρήνη καί χαρά.

Χρίστος  Γ Κοτρώτσος, Θεολόγος-Φιλόλογος- Παιδαγωγός
Επίτ.Γεν. Επίθ/ τής Μ.Ε.Νέα Φιλαδέλφεια ΑΝΑΚΟΎΣ 25 & ΣΑΡΔΕΩΝ
Τ. Κ.143 41. Τηλ.οικ.210 2511254
+ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΥΡΟΦΆΓΟΥ, 10 Μαρτίου 2019 +Κοδράτου,εν Κορίνθω

  ΠΗΓΈΣ & ΒΟΗΘΉΜΑΤΑ:

1.ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ. ΟΡΘΟΔΌΞΟΥ