"Είς πάσαν τήν Γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών,

καί είς τά πέρατα τής Οικουμένης,τά ρήματα αυτών."

( Ψαλμ. ιη.', στίχ.5 )

Αγαπητοί μου φίλοι-ες αναγνώστες, Καλημέρα σας καί
Χρόνια πολλά , γιά τή μεγάλη εορτή τών Ελληνικών Σχολείων,
καί τών Γραμμάτων,πού εορτάζει σήμερα,30 Ιανουαρίου 2019,
η Εκκλησία μας,καί η Ελληνο - Χριστιανική Παιδεία.

Μετά τούς Αγίους Αποστόλους, αναδείχθηκαν μεγάλοι θεολόγοι,
καί πολλοί Άγιοι Πατέρες.Μεταξύ αυτών διαλάμπουν,
οι ΆγιοιΤρείς Ιεράρχες,
Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος, καί Ιωάννης
ο Χρυσόστομος,"Οι τρείς μέγιστοι φωστήρες τής τρισηλίου
Θεότητος".

Η εορτή τών Τριών Ιεραρχών, (30 Ιανουαρίου), καθιερώθηκε
κατά τόν 11ον αιώνα,γιά τόν κοινό εορτασμό τών τριών
μεγάλων Πατέρων τής Εκκλησίας,δηλ.Βασιλείου τού Μεγάλου,
Γρηγορίου τού Θεολόγου, καί Ιωάννου τού Χρυσοστόμου.
Μέ τόν σκοπό νά προβληθεί η αρμονική καί ισόρροπη σύνθεση
τής κλασικής Ελληνικής παιδείας καί σοφίας ,μέ τή Χριστιανική
πίστη καί Παράδοση.

Οι Τρείς Ιεράρχες υπήρξαν οι υπέρμαχοι καί οι δημιουργοί
τής συνθέσεως αυτής Γι'αυτό καί κατά τήν αναγέννηση
τών κλασικών σπουδών,στό Βυζάντιο κατά τόν 11ον αιώνα,
κατέστη αναγκαία,η προβολή τους, ώς προστατών τών
Γραμμάτων, μέ την καθιέρωση κοινού εορτασμού,επί
Αυτοκράτορος Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξίου τού Κομνηνού.
( 1081-1118).

Η εορτή αυτή καθιερώθηκε, μετά τήν ίδρυση τού νεότερου
Ελληνικού Κράτους, ώςνεορτή τών Γραμμάτων,καί όλης τής
Εκπαίδευσης, από τό 1842,με ομόφωνη απόφαση τής
Συγκλήτου τού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μεταξύ τών διαφόρων γεγονότων καί παραγόντων,πού
επέδρασαν επί τής ανθρωπότητας και συνετέλεσαν είς τήν
πνευματική καί πολιτιστική πρόοδό της, πρωταρχική θέση
κατέχει,η υπό τού ενανθρωπήσαντος Σωτήρος Χριστού δοθείσα
αποκάλυψη,τών αληθειών τής Χριστιανικής θρησκείας.

Επί είκοσι ήδη αιώνας,ο Χριστιανισμός αποτελεί ένα μοναδικό
καί ανεκτίμητο καταστατικό χάρτη,μιά θαυμάσια καί μεγάλη
περιεκτική εικόνα τής παγκόσμιας Ιστορίας, μιά ενδιαφέρουσα
πραγματικότητα,για όλους εν γένει τούς ανθρώπους.

Τά ίχνη τής διαβάσεως καί τής δράσεως τών ατόμων καί τών
λαών, σώζονται αποτυπωμένα είς τάς Δέλτους τής Ιστορίας,
η οποία διαλαμβάνει καί παρουσιάζει ώς ζωντανή εικόνα, άπαν
τό παρελθόν της ανθρωπότητας,καταυγάζει τό παρόν καί
διανοίγει τήν οδόν τού μέλλοντος.
Όσο δέ λαμπρότερη είναι η ιστορία τών ατόμων, τόσο ενδοξότερη
αναδεικνύεται καί η ιστορία τού λαού εκείνου,ο οποίος
ευτύχησε νά αναδείξει περιφανή άτομα, φωτεινάς διανοίας
.
Εάν καί άλλος λαός τής Υδρογείου,δύναται νά επιδείξει μετά
καυχήσεως τήν εικόνα τής ιστορίας του,πολύ περισσότερο
μπορεί καί οφείλει,ο λαός εκείνος είς τού οποίου τή γλώσσα
εκηρύχθη καί απεκρυσταλλώθη,η διδασκαλία τού Θεανθρώπου,
η οποία αποτελεί τό απόλυτο τής θρησκευτικής καί ηθικής
διδασκαλίας θησαύρισμα, καί συνεπώς τή μόνη ασφαλή βάση
τού παρόντος καί τού μέλλοντος τής ανθρωπότητας.

Καί,ο λαός αυτός,ο Ελληνικός παρατάσσει στήν εικόνα τής
Ιστορίας του, αναστήματα,όσο σεμνοπρεπή,τόσο καί
μεγαλοπρεπή καί εξ ίσου υψηλά καί περιφανή,τά οποία
ώς άλλοι αδάμαντες απαστράπτουν,όπως οι μεγάλοι τού
Ουρανού φωστήρες,εν τώ μέσω τής απειρίας τών άλλων αστέρων.
Αλλά όπως αστήρ αστέρος διαφέρει κατά τήν φωταύγειαν,
καθ' όμοιον τρόπον καί τά αναφερόμενα είς τήν Ελληνικήν
Ιστορία, πρόσωπα αναλόγως τού φωτός,πού ακτινοβόλησε
από τήν διάνοιαν αυτών, διαφέρουν εκ τής καθόλου δράσεώς
τών,πρός διαμόρφωση τού χαρακτήρος τών ανθρώπων,
καί τόν εξευγενισμόν τών ηθών τής κοινωνίας, μέσα στήν
οποία ανέλαμψαν.
Τοιούτων ανδρών τά ονόματα , παρατάσσει η ιστορία
σεμνοπρεπώς,αλλά καί περιφανώς καί επιζήλως,περικοσμούντα
τό γένος τών Ελλήνων, από αρχαιοτάτων χρόνων.

Παρατηρούμε δέ, ότι εξ όλων τών. διαπρεπών ανδρών, πού
εγέννησεν η Ελληνική φυλή,εξαιρετικώς διακρίνονται καί
είναι παγκοίνως γνωστόν,καί ευλαβώς προφέρεται τό όνομα
εκείνων,οι οποίοι διέλαμψαν ολίγον μετά τούς χρόνους, κατά
τούς οποίους ο επιφανής Ταρσεύς,(ο Παύλος),ώς άλλος
Δημοσθένης,αγορεύων είς τήν Πνύκα τού Αρείου Πάγου,
διακήρυξεν είς τήν πόλιν τών Αθηνών,"τόν άγνωστον Θεόν,"
"εν ώ,ζώμεν καί κινούμεθα καί εσμέν,"( Πράξ.ιζ',28-29 ).

Θεμελιώσας τήν Ελληνικήν τού Χριστού Εκκλησίαν,επί τών βράχων εκείνων,επί τών οποίων η αθάνατος σμίλη τού Φειδία,
ολίγου δεί νά εμψυχώσει τά μάρμαρα.
Διότι, οι μέν αναδειχθέντες,πρό τού χρόνου τούτου, είναι γνωστοί μόνον εις τούς περί τήν Ιστορίαν, τήν Φιλοσοφίαν καί
τά Γράμματα ασχολουμένους,οι δέ μετά ταύτα, είς πάντας τούς
φέροντας τό όνομα "Χριστιανός", ανεξαρτήτως τάξεως καί
ηλικίας,γραμματολογικών καί ιστορικών γνώσεων,μεγάλων ή
μικρών,ολίγων ή πολλών.

Αλλά καί εξ αυτών πάλιν, υπερτερούν ,οι στυλοβάτες τής
Επιστήμης,οι γίγαντες τού πνεύματος,πού καλλιέργησαν
παραλληλα πρός τήν επιστήμην καί κάθε άλλην αρετήν..
Οι Μάρτυρες τής α γ ά π η ς,η οποία αποτελεί τό έμβλημα
τού αληθινού καί γνήσιου Χριστιανισμού.

Τρείς άνδρες παρατάσσει η ιστορία τού Χριστιανικού
Ελληνισμού, ώς ηγέτες τής χορείας τών διαπρεψάντων
είς τήν ελληνοχριστιανικήν Φιλοσοφίαν καί ρητορεϊαν, αλλά
καί είς τό έργον τής διδασκαλίας,τής"Καινής εντολής", τής
α γ ά π η ς,η οποία κατέστη τό κέντρον πέριξ τού οποίου
εκτυλίσσεται ο πραγματικός τής ανθρωπότητας εκπολιτισμός.

Οι Ιεροί δέ αυτοί άνδρες, Έλληνες εξ Ελλήνων, είναι οι Άγιοι:
Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος καί Ιωάννης,
ο Χρυσόστομος. Τά ονόματά των ,αποτελούν περίλαμπρον
κόσμημα διά τής Επιστήμην,τά Ελληνικά Γράμματα καί τήν
Χριστιανικήν α ρ ε τ ήν τών οποίων υπήρξαν άοκνοι φορείς
κατά θεωρίαν καί πράξιν.
Ακριβώς δέ,επειδή συναδέλφωσαν μέσα είς τάς καρδίας των,
τήν Επιστήμην πρός τήν θρησκείαν,καί τά Γράμματα πρός
τήν α ρ ε τ ή ν,καί τής συναδελφώσεως ταύτης,κατέλιπον
ζωντανήν εικόνα διά τών συγγραμμάτων,τού έργου καί
τού βίου αυτών,η Εκκλησία τού Χριστού ευφροσύνως τούς
εγκωμιάζει,καί εξ όλων τών διαλαμψάντων Ιεραρχών,
είς αυτούς μόνον απένειμε τήν πολύζηλον προσωνυμίαν
τών Μεγάλων Οικουμενικών Διδασκάλων.
Όθεν, δικαίως ο Ελληνικός κόσμος τής Επιστήμης καί τών
Γραμμάτων, τήν εορτήν τών τριών τούτων φωστήρων,
επέλεξε καί εθέσπισε πρό χιλιετηρίδος,περίπου, ώς εορτήν
αυτών..Διότι όντως, απεδείχθησαν αδαμάντινοι χαρακτήρες,
ακάματοι τών Γραμμάτων εργάται, διάσημοι τήςΕπιστήμης
θεράποντες, ασύγκριτοι τού Ελληνικού λόγου σμιλευταί.

Τό τού Ψαλμωδού,"Είς πάσαν τήν Γήν,εξήλθεν ο φθόγγος αυτών
καί είς τά πέρατα τής Οικουμένης τά ρήματα αυτών."(Ψαλμ.ιη',5).
Λίαν προσφυώς, αρμόζει στούς τρείς τούτους Εκκλησιαστικούς
Πατέρας καί Διδασκάλους, διότι. ο ένθερμος ζήλος των,πρός
διδασκαλίαν, διαφημίζεται αιωνίως,ανά τήν υφήλιον.

Τά έργα τής γραφίδος των, διακρίνονται διά τό βάθος τού
περιεχομένου καί τό ύψος-ύφος τής θεωρίας,διά τό
χειμαρρώδες καί τό τεχνικόν τού λόγου,διά τήν καλλιέπεια
τής γλώσσας,διά τήν ακριβή γνώση του αγαθού,τού αληθούς,
τού ωραίου, τού ιδεώδους.

Αί ευαίσθητοι ψυχαί των, έγιναν πραγματικοί δεκται τής
ανθρώπινης δυστυχίας καί η άσκηση έργω τής Χριστιανικής
αρετής ,εν συνδυασμώ πρός τήν υψηλήν θεωρίαν κατήγαγε
μέγαν καί περιφανή τόν θρίαμβον αυτών.
Διότι δέν κατάγονται οι θρίαμβοι,διά τών όπλων μόνον,ούτε
διά τών νικών και τής ανεγέρσεως τροπαίων,(τά οποία είναι
επακολουθήματα πολέμων καί φοβερών αιματοχυσιών),ούτε
δι'έργων σωματικής ρώμης καί τόλμης, μόνον,αλλά καί διά
τού προσωπικού άθλου τής πολυ
μόχθου αρετής.
Μάλιστα δέ, ο διά τής αρετής θρίαμβος, είναι περιφανέστερος,
διότι άπαιτεί αγώνα διά βίου.
Διά τούτο καί ο φορέας τής αρετής, είναι άξιος μείζονος τιμής,
ή ο ανδραγαθήματα εκ τής ορμής στιγμιαίου ενθουσιασμού.

Η διά βίου αύτη επιτέλεση τής αρετής,κατά πάσας τάς σχέσεις
τού ανθρώπου προϋποθέτει τό κέντρο τής δ υ ν ά μ ε ω ς,
ενεργείας καί ακτινοβολίας, αυτήν τήν πηγήν τού αγαθού,
τόν Θ ε ό ν.

Είναι δέ, εκτός πάσης αντιρρήσεως, ότι όλες οι μεγάλες ηθικές
προσωπικότητες,εργάσθηκαν ,έδρασαν εμεγαλούργησαν,
το έχοντας ώς αφετηρία τής δράσεώς των,τόν μέγαν τού
κόσμου Π ο ι η τ ή ν. Οί μεγάλες διάνοιες,,πού διεκδίκησαν
είς τόν στίβου τής ηθικής δράσεως στήν κοινωνία, δέντρο ήσαν
ξένες πρός τόν Θεόν.
Αυτό βέβαια,δέντρο υποστηρίζεται αυθαίρετα.Τό μαρτυρεί όχι
μόνο η Ιστορία τής Εκκλησίας,αλλά η γενική Ιστορία τού
Πολιτισμού.
Η καρδιά, στήν οποία έχει εγκαθιδρυθεί ο σεβασμός,η αφοσίωση
καί η αγάπη πρός τόν Θεόν, ουδέποτε παραχωρεί θέση στήν
κακία, αλλά πάντοτε εκπέμπει τίς ακτίνες τού φωτός τής αρετής,
μέχρι κάθε ευεργετική καί αγαθοποιό δράση.
Σ'αυτό,οι Τρείς μεγάλοι Ιεράρχες ουδέποτε υστέρησαν,αλλά
ανεδείχθησαν πρωτοπόροι και πρωταγωνιστές, είς τήν κλίμακα
τών μεγάλων διανοιών, επειδή ώς άριστοι επιστήμονες είς
τήν έρευνα τού επιστητού καί του ιδεώδους,είχαν πάντοτε
καθοδηγόν τόν "Πατέρα τών φώτων."

Διότι η άρνηση τού υπερκοσμίου Όντος,δέν είναι ίδιον αληθούς
επιστήμονος, αλλ' απαύγασμα ελαφράς καί υπεροπτικής διανοίας.
Τούναντίον,η αληθής επιστήμη,όπως διακηρύσσει επιφανής αυτής
μύστης,ο Γάλλος αστρονόμος Φλαμμαριών, ο οποίος αποφαίνεται
ότι: "Άι κυβερνώσαι τόν κόσμο δυνάμεις, δέν τόν κυβερνούν αυτές.
Διότι,δεν κυριαρχούν τής ύλης,αλλ'ότι υπείκει η ύλη, (αδρανής,τυφλή καί άνευ συνειδήσεως ούσα)δέν κινεί εαυτήν,
αλλ' υπακούει είς Νόμους, τούς οποίους άλλως αδυνατεί,
νά εννοήσει".
Πράγματι δέ,η αληθής επιστήμη,δέν προάγει είς άρνησιν, αλλά
είς αναγνώριση, ότι τού φυσικού νόμου,υπέρκειται Νομοθέτης,
υπό τού οποίου τεταγμέναι καί διευθυνόμενες λειτουργούν
οι δυνάμεις τής φύσεως.

Καί, τόν Νομοθέτη Αυτόν, διέγνωσαν οι Τρείς Ιεράρχες είς το
πρόσωπον Εκείνου,"Όστις ελάλησεν, ώς ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος."

Ο τραχύς βίος αυτών, υπήρξε μία εργώδης προσπάθεια υπέρ
τής ανθρωπότητας κατά τό παράδειγμα τού Κυρίου, όστις
διήλθε τόν επίγειον Αυτού βίον,διδάσκων,ιώμενος, νουθετών,
ευεργετών τούς πάντας.
Αλλά,όπως η υγιής θρησκευτική γνώση προάγει τόν άνθρωπο,
σέ αναγνώριση καί ομολογία υπερκόσμιας αιωνίου Δυνάμεως,
έτσι καί η αληθής επιστήμη, τόν οδηγεί, είς παρατήρησιν καί μελέτην τών όντων,διά τής ερεύνης καί τής προόδου τών
θετικών επιστημών.
Καί η υγιής λογική,όχι μόνο δέν αρνείται, αλλά παραδέχεται,
τήν ορθότητα τής γνώμης ταύτης.
Μάλιστα δέ, μέ τήν έρευνα καί τή μελέτη τών όντων, η καθαρά
διανόηση, βλέπει παντού τόν Θεόν, πάνσοφον δημιουργόν καί
Κυβερνήτην τού Σύμπαντος.Ως εκ τούτου εκτιμά ορθώς,καί την
Επιστήμη καί τή Θρησκεία.
Άριστα δέ, ο Μ. Βασίλειος,ερευνών την φύσιν ώς φυσιοδίφης
καί σοφός Θεολόγος, αποφαίνεται περί αυτής, ότι είναι:
"Ψυχών λογικών διδασκαλείον καί Θεογνωσίας παιδευτηριον,
διά τών ορωμένων και αισθητών χειραγωγεί τώ νώ,
παρεχομένη, τήν θεωρίαν τών αοράτων, καθ' ά φησί,
ο Απόστολος Παύλος," ότι, τά αόρατα Αυτού, του Θεού,
από κτίσεως κόσμου, τοίς ποιήμασι νοούμενα καθοράται."
(Ρωμ.α',στιχ.20).
Πρός τούτοις,αυταπόδεικτον είναι , διατί κατά την ημέραν
τής ταφής του, όταν απέθανε, έκλαιγαν όχι μόνο οι Χριστιανοί
τής Καισαρείας,αλλά καί αυτοί οι ειδωλολάτρες και οι Εβραίοι,
καί σύσσωμος ο λαός τής Μεγαλοπόλεως εκείνης, ανεξαρτήτως
φυλής καί θρησκεύματος, πρωτοφανώς καί μοναδικώς, είς τά
χρόνικά τής Ιστορίας,συνοδεύοντες την σορόν, μέχρι τού τάφου.

Καί, εξηγείται το γεγονός, διατί παραιτήθηκε τού θρόνου, ο
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγόριος ο Θεολόγος,
ο Ναζιανζηνός,ο ταπεινός καί ανεπίδεικτος,ο συναρπάζων
διά τών λόγων του, τά πλήθη καί ορθοτομών τόν λόγον
τής αληθείας καί τής Ορθοδοξίας.
(Παρητήθη),βδελυχθείς τήν χαμέρπειαν καί τήν ταπεινήν
φιλοδοξίαν τών εποφθαλμιώντων τόν θρόνο Κληρικών
αντιπάλων του.
Ωσαύτως δέ, αυτονόητο είναι,γιατί όταν εξεβλήθη .βιαίως,
τής θέσεώς του, ένεκα τού ζήλου καί τής σφοδράς αγάπης του
πρός τήν Εκκλησίαν ,ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, υπό τής Ευδοξίας,τήν οποία κατέκρινε δημοσία διά τήν ανάρμοστον
διαγωγήν της,συνηγορούντων καί τών συνασπισμένων
αυλοκολάκων καί εξωρίσθη,ο ισχνός αλλ' αδάμαστος, Ιεράρχης,
ο μελίρρυτος Χρυσόστομος,εστασίασε ο λαός τής βασιλίδος
τών πόλεων,Κωνσταντινουπόλεως.

Καί οι Τρείς, ήσαν σοφοί επιστήμονες, στοργικοί Ποιμένες,
τών Γραμμάτων ερασταί,δεξιώτατοι χειρισταί τού λόγου
καί τής γραφίδος,ακατάβλητοι σκαπανείς,τού Ελληνο-
Χριστιανικού Πνεύματος.Συνδυάσαντες εν εαυτοίς,
Επιστήμην καί Θρησκείαν, μετά πραγματικής καί ζώσης πίστεως,
έργω καί λόγω αποδεικνυομένης.
Εμεγαλούργησαν καί εδοξάσθησαν διά τής αρετής,άν καί
εφοίτησαν είς εθνικάς φιλοσοφικάς Σχολάς.

Σήμερα, επέτειο τού πανηγυρικού εορτασμού,τής Ιεράς μνήμης,
"Τών τριών μεγίστων φωστήρων , τής τρισηλίου Θεότητος,"
άπαντες μέν,ιδία δέ καί κατά μεϊζονα λόγον,οιθρησκευτικοί
Ταγοί, καί οι θεράποντες τής Επιστήμης,καί τά Γράμματα ,
η μαθητιώσα νεολαία, καί όλοι οι παράγοντες τής Ελλάδας,
στρέφομεν τήν σκέψιν πρός τό ένδοξον παρελθόν.
Άς ατενίζουμε πάντοτε, ώς υπογραμμόν καϊ τύπον τής ζωής
μας καί τής εν τώ κόσμω ηθικής δράσεως καί αγωγής,
τά μεγάλα αναστήματα τής Εκκλησίας μας, τά οποία ανέδειξε
η Ελληνική φυλή.
Αγαπητά μας παιδιά μαθητική καί φοιτητική νεότης, χρυσή
ελπίδα τού μεγαλειου καί τής δόξας τής αιωνίου Ελλάδος,
προσατενίζετε μέ θάρρος καί αισιοδοξία τό μέλλον.
Χωρείτε μέ όλη σας τή δύναμη,τής ψυχής σας πρός αυτό,
έχοντας ώς πρότυπο, τούς Τρείς Ιεράρχες, ενθυμούμενοι
ότι τό στήριγμα,η ανάπτυξη καί καλλιέργεια γενναίου
φρονήματος, είναι η ευγενέστερη καί κάλλιστη απόκτηση,
γιά τή νεότητα.

Ο Μ.Βασίλειος,μάς διδάσκει γράφων:"Μόνη δέ κτημάτων,
α ρ ε τ ή, αναφαίρετον,καί ζώντι καί τελευτήσαντι
παραμένουσα."

Καλλιεργούντες δέ,ως εκείνοι καί εμείς, μετά ζήλου,
τά Γράμματα,ευλαβούμενοι τήν Θρησκεία τού Ναζωραίου,
εκτιμώντες τήν Επιστήμην, αγαπώντας τήν α ρ ε τ ή ν,
όλοι μαζί,άς χωρώμεν είς τήν εκπλήρωση ευγενών πόθων,
καί άς αναδειχθούμε καί εμείς πρωταγωνιστές, είς τήν
μικραίνει περιοχήν τής δράσεώς μας,τής επιστημονικής
καί πολιτιστικής προόδου,γιά τήν επάνοδο τού φωτός,
είς Τήνου κοιτίδα τών φώτων.
Μοναδικός σκοπός καί καθημερινό πρόγραμμα τής ζωής μας,
άς είναι ο διηνεκής αγώνας,γιά τήν κατάκτηση καί επικράτηση
τών υψηλών καί ευγενών,ωραίων ιδανικών τής Πίστεως καί
τής Πατρίδος μας.

Η αθρόα συμμετοχή όλων μας, είς τήν. μεγάλην καί λαμπράν
εορτήν τών Τριών Ιεραρχών, αποδεικνύει ότι διατηρούμε
πάντοτε, ακλόνητη τήν πίστη μας, στά ανώτερα
Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη,διά τών οποίων εγαλουγήθη ανά
τούς αιώνες ενίκησε πάντοτε,καί εμεγαλούργησε
τό Ελληνικόν Έθνος.

Αγαπητοί μου φίλοι-ες, αναγνώστες,ζητώ ταπεινά συγγνώμη,
διότι σάς κούρασα υπερβολικά.
Χρόνια πολλά σέ όλους, ενηλίκους καί τούς φίλους μαθητές.

Απολυτίκιον, Τριών Ιεραρχών. Ήχος α'.

"Τούς τρείς μεγίστους φωστήρας τής τρισηλίου Θεότητος,
τούς τήν Οικουμένην,ακτίσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας.
Τούς μελιρρύτους ποταμούς τής σοφίας, τούς τήν κτίσιν
πάσαν Θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας.
Βασίλειον τόν μέγαν καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τώ
κλεινώ Ιωάννη, τώ τήν γλώσσαν χρυσορρήμονι.
Πάντες οι τών λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις
τιμήσωμεν.Αυτοί γάρ,τή Τριάδι υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν."

ΚΥΡΙΑΚΉ, 27 Ιανουαρίου 2019
+Ανακομιδή λειψάνων Ιωάννου τού Χρυσοστόμου.

Χρίστος Γ. Κοτρώτσος Θεολόγος,Φιλόλογος, Παιδαγωγός.
Επίτ. Γεν. Επίθ/τής,Μ.Ε. Νέα Φιλαδέλφεια ΑΝΑΚΟΎΣ 25
Τ.Κ. 143 41 Τηλ.οικ. 210 2511254.