Ο ΑΓΙOΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ. Ο ΝΕΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

                            Των Άγραφων τον γόνον, Φαναριού  τον Πρόεδρον,

                         ΄και  Μονής Κορώνης το κλέος Σεραφείμ ευφημήσωμεν

                    Γράφει ο Χρήστος Μηλίτσης   

Το Ορθόδοξων Χριστιανικό ημερολόγιο αναφέρει ότι ο Άγιος γιορτάζει στις 4 του Δεκέμβρη.Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Πεζούλα της Καρδίτσας. O πατέρας του ονομάζονταν Σωφρόνιος και η μητέρα του Μαρία. Ήταν άνθρωποι ευσεβείς και ενάρετοι. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε απ’ τον παπά του χωριού και στο ναό του Αγίου πνεύματος. Πολύ νέος αγάπησε το μοναχικό βίο. Μόνασε στο Μοναστήρι της Κορώνας που είναι αφιερωμένο στη γέννηση της Θεοτόκου, όπου το 1587 μ.Χ  σε ηλικία 27 ετών χειροτονήθηκε διάκονος απ’ το Επίσκοπο Φαναρίου Λαυρέντιο και λίγο αργότερα ιερομόναχος. Μετά το θάνατο του ηγουμένου της Μονής Κορώνας,  τα μέλη της Μοναχικής Κοινότητας τον επέλεξαν ηγούμενο. Από τότε επιδόθηκε στη μελέτη. Μελέτησε τους Μεγάλους πατέρες της Εκκλησίας και απόκτησε τεράστια μόρφωση και αρετή. Ύστερα από λίγα χρόνια έγινε Επίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου. Από τη θέση αυτή ρίχτηκε σε περισσότερους αγώνες, (ποιμένων ως αληθινός ποιμένας το ποίμνιο του)- όπως γράφει ο λόγιος Αργηθεάτης Αναστάσιος Γόρδιος «εις νομάς σωτηρίας των εντολών του κυρίου». Παράλληλα με τη Θρησκευτική, ο Άγιος, ανέπτυξε και αξιόλογη Εθνική δράση. To 1600 μ/Χ συνεργάζεται με το Μητροπολίτη Τρίκκης και Λάρισας, Διονύσιο το φιλόσοφο, ο οποίος επονομάσθηκε Σκυλόσοφος, από τον Μάξιμο τον Πελοπονήσσιο, και κήρυξε την επανάσταση στη Δυτική Θεσσαλία. Η επανάσταση ξαπλώθηκε στα Άγραφα και έφτασε μέχρι τα Γιάννενα. Άρχισαν τότε από τους Τούρκους οι σφαγές, οι διωγμοί, οι ατιμώσεις, και οι καταστροφές. O Άγιος που με κανέναν τρόπο δεν δέχονταν το κατατρεγμό του ποιμνίου του, ύψωσε το ανάστημα του και ήλεγχε με σκληρά λόγια τις βαρβαρότητες των Τούρκων. O Τούρκος Διοικητής Ναμουζάμπεης, τον κάλεσε και προσπάθησε να τον νουθετήσει. «Σεραφείμ-του είπε- είσαι έξυπνος άνθρωπος, απορώ πως συμφώνησες με κείνον τον Διονύσιον και δεν σκέφτηκες πως το κίνημα σου ήταν αδύνατο να επικρατήσει, τώρα να, πιάστηκες και κινδυνεύεις να χαθείς με φρικτό θάνατο. Αν θέλεις το καλό σου γίνε Τούρκος και θα σε χαρίσουμε τη ζωή. Επίσης σου δίνουμε πλούτη και σου εξασφαλίζουμε μεγάλη θέση». Ο Σεραφείμ του είπε, «Δεν θα χωριστώ ποτέ από τον Ιησού Χριστό. Αντιθέτως θα δεχτώ χίλιες φορές το θάνατο για το Άγιο όνομα του, γι αυτό κόψε, σφάξε, κάνε ότι σου λέει ο νόμος». O Άγιος δεν πτοήθηκε και ο Ναμουζάμπεης τον πέταξε αλυσόδετο στη φυλακή. Kαι από κει εξακολούθησε να τους κατηγορεί με μεγαλύτερη οργή. O Διονύσιος τα κατάφερε και απέδρασε στη Δύση. O Άγιος όμως Σεραφείμ, μαζί με άλλους κληρικούς και λαϊκούς συνελήφθηκε και οδηγήθηκε στο Φανάρι της Καρδίτσας και εκεί τον κρέμασαν από ένα δέντρο στις 4 του Δεκέμβρη του 1611μ.Χ, που υπήρχε στη θέση όπου είναι σήμερα ο φερώνυμος ναός του. Ύστερα από λίγες μέρες οι Τούρκοι έκοψαν την κεφαλήν του και την μετέφεραν στα Τρίκαλα. Το σώμα του ακέφαλο έμεινε για πολλές μέρες κρεμασμένο και εξέπεμπε ευωδία. Η κεφαλή του Αγίου  κλάπηκε από κάποιον Χριστιανό Αλβανό, τον οποίον πλήρωσε 50 γρόσια ο ηγούμενος του Δούσικου να το πάρει με κάθε τρόπο και να το μεταφέρει στο Μοναστήρι. Εκείνος μια νύχτα που κοιμούνταν οι φύλακες το έκλεψε. Οι Τούρκοι τον αντελήφθησαν και τον καταδίωξαν και για να μην πέσει στα χέρια τους το έριξε στο Πηνειό ποταμό. Ένας ψαράς που φύλαγε τα δίχτυα του που είχε ρίξει στο ποτάμι, είδε τη νύχτα μια φωτεινή στήλη που άρχιζε από τα δίχτυα και έφτανε στον ουρανό. Στο σημείο εκείνο βρήκαν την κεφαλή του Αγίου μπλεγμένη στα δίχτυα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι Τούρκοι αφού την εξέθεσαν σε κοινή θέα μετά την έριξαν στο Πηνειό ποταμό. Oι χριστιανοί την περισυνέλλεξαν και την παρέδωσαν στον ηγούμενο της Μονής Δούσικου, που την διαφύλαξε σαν το πιο πολύτιμο ιερό θησαυρό. Μετά από λίγα χρόνια οι μοναχοί της Κορώνας με τον Παναγιώτη Κουσκουλά, ζήτησαν και παρέλαβαν την κεφαλή και την μετέφεραν στη Κορώνα, την τοποθέτησαν σε αργυρή θήκη και η Αγία Κάρα, αποτελεί σήμερα το ιερότερο κειμήλιο του Μοναστηριού. O Άγιος-Σεραφείμ, υπήρξε συμπαραστάτης της κλεφτουριάς. O Γιάννης Βλαχογιάννης στο βιβλίο του  τα παλικάρια,  γράφει για τον Άγιο-Σεραφείμ ότι στην περίοδο της κλεφτουριάς, ήταν ο αγαπητότερος Άγιος της περιοχής και οι επαναστάτες τον είχαν συμπαραστάτη στον αγώνα εναντίον των Τούρκων. Είναι ο τοπικός Άγιος της περιοχής μας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 του Δεκέμβρη .        Απολυτίκιο του Αγίου.

Τ?ν ?γράφων τ?ν γόνον, Φαναριο? τ?ν πρόεδρον, κα? Μον?ς Κορών?ς τ? κλέος Σεραφε?μ ε?φημήσωμεν ?θλήσας γ?ρ λαμπρ?ς ?π?ρ Χριστο?, θαυμάτων ?πομβρίζει δωρε?ς κα? λυτρούται νοσημάτων φθοροποι?ν, το?ς πίστει ?νακράζοντας· δόξα τ? δεδωκότι σοι ?σχύν, δόξα τ? σ? θαυμαστώσαντι, δόξα τ? ?νεργούντι δι? σο?, πάσιν ?άματα.