Στό χωριό μας, Μεσενικόλας-Καρδίτσας , είναι
από τότε που υπάρχει και το Μεγαλοχώρι,παλιά έδρα του Δήμου
Νεβροπόλεως, τα δυό Εξωκκλήσια. Ή"Ζωοδόχος Πηγή" και
ο "Άη- Δημήτρης", γνωστός από τους  Μεσενικολίτες,
ως παλαιό Μοναστήρι, πιό χαμηλά, στο μεγάλο άδενδρο
πλάτωμα της τοποθεσίας " Καστανιές". 
Είναι μια μεγάλη, ισόπεδη, επικλινής έκταση, ένα πρανές,   
σε πλάγιο ορθογώνιο σχήμα (200) μέτρα περίπου, το μήκος,     και (150) μέτρων, το πλάτος του, ένα παμπάλαιο λιβάδι.
--
Ο ευγενής φίλος, Κος Βασίλης Αναστ. Πανάγος, Επίτροπος 
Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του Μεσενικόλα, φίλος αδελφικού μου φίλου, Χρήστου Μιλτ.Μηλιτση, απεδέχθη παράκληση-
πρότασή μου, και ανέλαβε να φυτέψει, την κατάλληλη εποχή,
δυό ολοπράσινα Κυπαρίσσια, σε χωρο πρό των Εξωκκλησίων, 
με δαπάνη μου, Της "Ζωοδόχου Πηγής", και του "Άη-Δημήτρη".
--
Είχαμε σήμερα, εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, διπλή
τηλεφωνική επικοινωνία, και το επιβεβαίωσε.
Η πραγματοποίηση, γίνεται είς τιμήν και αιωνίαν μνήμην,
των δύο εφ' όρου ζωής αειμνήστων Ιεροψαλτών, Κώστα Γώγου,
και του ομώνυμου Παππού του, Βασιλείου Πανάγου.
Ο Πολυεύσπλαχνος, Σωτήρας Χριστός και η Παναγία του Χωριού,
μακάρι να αναπαύουν τας ψυχάς αυτών, εν χώρο ζώντων
μετά τών δικαίων. Διότι  όντως, υπήρξαν άξιοι. Τον ευχαριστώ,
για το χρόνο και τον κόπο που θά καταβάλλει.
--
Εκεί, αγαπητοί φίλοι-ες,καί αναγνώστες, συνέβησαν,τότε,
τα ιστορούμενα γεγονότα.
--
Κάθε Άνοιξη, καταπράσινο, όλο το λιβάδι, με αυτοφυές, ασπροκίτρινο χαμομήλι,σε όλη του τη μεγάλη, έκταση.
Εκεί, πού παιδιά, μαζεύαμε την ανάλογη ποσότητα, σε πάνινο καθαρό σακούλι, για τις ανάγκες του σπιτιού,  
όπως μας έλεγε η μητέρα, πού θα ήταν αρκετό για
ολόκληρο το χρόνο. Ήταν χρήσιμο, σε περιπτώσεις
κρυολογήματος και δυσκολίαςτης αναπνοής ή
μπουκώματος, ιδιαίτερα κατά το Χειμώνα.
--
Μου θυμίζει η περιοχή, τη θέση "Σημείο"-παρατηρητήριο,
όπου την εποχή τών παππούδων μας, υπήρχε εκεί φρουρά,
ιδιαίτερα κατά τίς νυκτερινές ώρες, για την ασφάλεια των
κατοίκων τού χωριού, από Τούρκους επιδρομείς ή ληστές.
Πιό ψηλά, από το αμπέλι Σφέτσιου, όπου υπήρχαν κέδρα,
από τα οποία κόβαμε ξερά κλαδιά, γιά τούς αναφανούς,
τη νύχτα του Μ. Σαββάτου, για την ώρα της Ανάστασης
του Χριστού. Και τούς ανάβαμε με το " Χριστός Ανέστη!"
--
Στα παιδικά χρόνια, (1930-40), εκεί στο αμπέλι Σφέτσιου, στην κορυφή του χωριού, ήταν τότε το γήπεδό μας. Είχαμε τις
δυό ομάδες, όχι πάντα συμπληρωμένες αριθμητικά,
με λαστιχένια μπάλα και πολλές φορές, μιά κλωτσιά,
έφτανε, για να διακοπεί το παιγνίδι. (Χωρίς Διαιτητή.)
Αυτό ηταν και το κατάλληλο ψηλό μέρος, του χωριού
με εξαιρετική θέα, όπου φτιάχναμε τους "αναφανούς".
--
Τότε το χωριό, είχε τρεις μεγάλους "Μαχαλάδες"-γειτονιές.
Υπήρχε πάντοτε ο ειρηνικός συναγωνισμός, για τον πιο
μεγάλο, και τον πιό εντυπωσιακό. Μάλιστα, όταν ο αέρας πού
φυσούσε, καί  ήταν ευνοϊκός, ακούγονταν και από εκεί, ψηλά,
οι παιδικές φωνές να ψάλλουν, από το σημείο εκείνο,
το: "Χριστός Ανέστη, εκ νεκρών, "ένα χάρμα", του συμψάλλειν.
--
Στα ΝΔ, του χωριού και σε απόσταση μισής ώρας με τα πόδια, 
βρίσκονται και τα δύο Εξωκκλήσια, στην τοποθεσία"Καστανιές".
Από το σημείο εκείνο και πιο ανηφορικά, ήταν το Καστανο -δάσος,
πού με την εορτή του Άη-Δημήτρη, γίνονταν τα κάστανα.
Τότε , κάποια Κυριακή ή και κατά την ημέρα της γιορτής, χτυπούσαν έντονα- τρελά, οι καμπάνες, που σήμαινε ότι:
"Απόλυσαν τα κάστανα". Ξεσηκωμός στο χωριό για το μάζεμα.
--
Λίγο πιό χαμηλά, σε ειδικά, διαμορφωμένο χώρο, κοντά  στη 
βρύση Βασαρδάνη, υπάρχει ένα μεγάλο Κιόσκι-Εστιατόριο,
εξυπηρέτησης, πολλών κατοίκων του χωριού,αλλά και καλεσμένων για να μετάσχουν κατά το μήνα Αύγουστο, στην πανηγυρική "γιορτή του Κρασιού", πού έχει καθιερωθεί,
καί γίνεται κάθε χρόνο.
--
Το Μοναστήρι του Άη-Δημήτρη, πού πρόσφατα κατασκευάστηκε , η στέρεη -μοντέρνα, νέα στέγη του, με πρότασή μου,
από δεκαετίας, και κάλυψη της σχετικής δαπάνης, όπως γράφει στο βιβλίο του ο φίλος και ισάδελφος, Χρήστος Μιλτ.Μηλίτσης, "ΑΡΜΑΤΟΛΙΚΙΑ  ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ  ΚΙΝΗΜΑΤΑ  ΣΤΑ. ΑΓΡΑΦΑ".,( ΕΚΔΟΣΗ. ΚΑΡΔΙΤΣΑ, (  2009 )'Σελ.172.εργασία πού έγινε πρόσφατα,από τον εργολάβο τεχνίτη, Κο Γεωργ. Μανώλη.Τον ευχαριστώ θερμώς.
--
Επειδή η παλιά, υπήρχε κίνδυνος κατάρρευσήςτης με φοβερές συνέπειες, για όλο το εσωτερικό του Ιερού Ναού.
Εκεί, τελείται,η Θεία Λειτουργία των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου, κατά την ημέρα της γιορτής i.
--
Οί Άγιοι, έζησαν στις πόλεις πού γεννήθηκαν.Την Καισάρεια της Καππαδοκίας καί τή Θεσσαλονίκη. Αξιωματικοί-Χιλίαρχοι,της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, επί Διοκλητιανού. Ένεκα δέ, της γενναιότητας και των άλλων  προσόντων, με διαδοχικές προαγωγές, έφτασαν στον ανώτατο βαθμό του Χιλιάρχου, Διοικητών μονάδων χιλίων στρατιωτών.
Με το φοβερό , άγριο και σκληρό διωγμό του έτους (306) κατά
των χριστιανών , όσοι κατείχαν θέσεις-αξιώματα, και δέν εδέχοντο, να αρνηθούν την πίστη τους στο Χριστό, υπέστησαν
μαρτυρικό θάνατο, γιατί έδιναν  τό κακό παράδειγμα και σε άλλους πολλούς.
Εμαρτύρησαν αμφότεροι οι Άγιοι, με φρικτά βασανιστήρια,
γιά νά αρνηθούν την πίστη τους, καί νά σώσουν τη ζωή τους.
Αλλά, παρά τίς απειλές, και τίς  τρομακτικέςκαι επώδυνες,
σκληρές κακώσεις, πού υπέστησαν, υπήρξαν γενναίοι και
πραγματικοί ήρωες, άξιοι θαυμασμού, γιά την ακλόνητη πίστη,
πού επέδειξαν, προς τόν Ιησούν Χριστόν και Σωτήρα.
--
Δίκαια,η Εκκλησία τους απένειμε, την ονομασία των
Μεγαλομαρτύρων, και θαυματουγών Αγίων, διότι με τη
Θεία Χάρη, έκαναν άπειρα θαύματα.
--
Αμέτρητοι είναι οι Ιεροί Ναοί,σε πόλεις και χωριά, πού έχουν ανεγερθεί, επ' ονόματί των. Ο μεγαλοπρεπής Ι.Ναός του Οικουμενικου Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, του Αγίου Γεωργίου, τώρα πρόσφατα, έγινε η.Μεγάλη Δωρεά, προσωπικής δαπάνης, του" Άρχοντα", με τον επίσημο τίτλο, του Παναγιώτη Αγγελόπουλου, ανακαινίστηκε ο ΙερόςΝαός, και τα  πολλά άλλα κτίρια του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Πλείστων Ιερών Μονών είναι οι προστάτες Άγιοι , αλλά και τών πρωτευουσών πόλεων, Μητροπολιτικών Ι. Ναών, αυτών, και αναρίθμητων ενοριών, πόλεων και χωρίων, ακόμη και οικισμών, της υπαίθρου, ευσεβών χριστιανών.
--
Από τούς πρώτους αιώνας, ακόμη, όπου λατρεύεται, ο Άγιος Θεός, της πίστεώς μας, Πατήρ, Υιός καί Άγιον Πνεύμα, Τριάς,
Ομοούσιος και Αχώριστος. Οι δυό αυτοί Άγιοι, είναι από τους πρώτους Μεγαλομάρτυρες, τής Εκκλησίας, του Σωτήρος Χριστού.
--
Στο Εξωκκλήσι-Μονασστηρι, του Άη-Δημήτρη του χωριού, τους
γιορτάζει, ο Μεσενικόλας, στίς 23 Απριλίου καί 26 Οκτωβρίου.
Εκεί γίνεται την εόρτια ημέρα, η Θεία Λειτουργία, προς τιμήν των.
--
Ο λαός μας, υπεραγαπά τους δύο αυτούς Αγίους, και τούς
αποκαλεί, "οι καβαλάρηδες -έφιπποι,Άγιοι".
.--
Ο Άγιος Γεώργιος,σε άσπρο άλογο, να φονεύει, το φοβερό θηρίο,
το δράκοντα, με το δόρυ του, πλησίον μιας πηγής ύδατος,
όπου ο φοβερός δράκων=Σατανάς, έβγαινε και δέν επέτρεπε,
να πάρουν νερό, κατά την Παράδοση της Εκκλησίας.
Το Δοξαστικό τροπάριο του Αγίου, εξυμνεί τη δράση του,
με τη φράση: "Ούτος γάρ, ως καλός στρατιώτης, ηνδρίσατο
κατά των τυράννων και τούτους κατήσχυνε".
Το Απολυτίκιό του,σε( Ήχο β), περιγράφει τους άθλους του:

"Ως τών αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών
υπερασπιστής.Ασθενούντων ιατρός,βασιλέων υπέρμαχος,
τροπαιοφόρε μεγαλομάρτυς Γεώργιε.Πρέσβευε Χριστώ τω θεώ,
σωθήναι τάς ψυχάς ημών".

Και, ο Άγιος Δημήτριος, σε άλογο, ντορή=κόκκινο, να φονεύει
με το μακρύ δόρυ του, τον διάβολο-Σατανά.
Στη γενέτειρα Θεσσαλονίκη,με την προσευχή του καί τή
βοήθεια του Θεού, ο μαθητής του, Νέστωρ, κατανίκησε
την έπαρση του εθνικού-ειδωλολάτρη, γίγαντα Λυαίου,

όπως αναφέρει το Απολυτίκιό του.

"Ως ούν Λυαίου,καθείλες την έπαρσιν,εν τώ Σταδίω,
θαρρύνας τον Νέστορα...μεγαλομάρτυς Δημήτριε."

                        Απολυτίκιον Αγίου  Δημητρίου. ( Ήχος γ ,ΓΑ )-
"Μέγαν εύρατο  εν τοίς κινδύνοις, σέ υπέρμαχον, η Οικουμένη,
αθλοφόρε τά Έθνη,τροπούμενον. Ως ούν Λυσίου,καθείλες
τήν έπαρσιν,εν τώ Σταδίω,θαρρύνας τον Νέστορα.
Ούτως ,,άγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε.Χριστόν τον Θεόν,
ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος".
Ο Λυαίος, ήταν ένας  γίγας Εθνικός= ειδωλολάτρης, ο οποίος
προκαλούσε τούς Χριστιανούς,όποιος τολμά,να έλθει να
μονομαχήσει μαζί του. Ο πιστός Χριστιανός και μαθητής του
Αγίου Δημητρίου,Νέστωρ, εζήτησε την βοήθεια του Δημητρίου,
και με τη Χάρη καί ευλογία του Θεού, κατανίκησε τόν Λυαίο,
όπως στην  Παλαιά Διαθήκη, ο μικρόσωμος ποιμήν Δαβίδ,
κατέβαλε τόν γίγαντα των Φιλισταίων Γολιάθ.
--
Στη Βικιπαίδεια, κάποιος ομογενής ειδικός, πού ασχολείται 
με το θέμα του αριθμού των πιο αγαπητών ονομάτων, βρήκε
ότι στην Ελλάδα,σε πληθυσμό (10) εκατομμύρια Χριστιανών,
καί τα δυο ονόματα, ξεπερνά το καθένα, τις πεντακόσιες
χιλιάδες. Τοσο προσφιλείς είναι οι δυό Άγιοι.
--
Τα δύο αυτά, Εξωκκλήσια ,έχουν το καθένα,την ιστορία του.

Γιά το  μοναστήρι του Άη-Δημήτρη δέν είναι γνωστά, πολλά
πράγματα ,αλλά ελάχιστα ,ενημερωτικά στοιχεία.
Από τούς πρό-προπαππούδες, λιγοστές είναι οι πληροφορίες,
από στόμα σε στόμα.Πολύ λίγα πρόσωπα,μας δίνουν ,ως
οι πλέον αρμόδιοι,λόγω της θέσεώς των,ή του έργου,
το οποίο επιτελούν.Πρέπει βέβαια,να γνωρίζουν, ή να προσπαθήσουν
να εξακριβώσουν,σχετικώς,για τόν εαυτό τους, αλλά
καί νά απαντούν εγκύρως, ερωτώμενοι.
Όσα επί του προκειμένου,μας είναι αρμοδίων ,γνωστά, προέρχονται, από τον αείμνηστο, Κώστα Γώγο, φίλο  καί συντεχνίτη, του πατέρα μου, Πρωτοψάλτη της Εκκλησίας.
Ο Κωνσταντίνος Γώγος, άριστος υποδηματοποιός, στο χωριό, ήταν εφ' όρου ζωής,ο δεξιός Ιεροψάλτης,της Εκκλησίας, "Κοίμηση της Θεοτόκου, "της Παναγίας, όπως τη λέγαμε, με άριστη Βυζαντινή, μουσική κατάρτιση, κατά το ύφος και τα πρότυπα του
Οικουμενικού Πατριαρχείου. Γνώστης απείρων πραγμάτων.
--
Πήγαινα,τότε στη Β τάξη του Δημοτικού. Ηταν, Κυριακή της
Ορθοδοξίας, με περιφορά, των Αγίων Εικόνων, εντός του Ναού.
--
Τήν επόμενη Κυριακή Β των Νηστειών, η Εκκλησία μας, εορτάζει
τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου, Επισκόπου και πολιούχου
Θεσσαλονίκης, του Παλαμά..Με τον μεγαλοπρεπή, Ιερό,
Μητροπολιτικό του, φάτσα στην πλατεία Αριστοτέλους, με την
Αρχιεπισκοπή Θεσσαλονίκης και τα άλλα κτίσματα, πού
καταλαμβάνουν ολόκληρο το τετράγωνο.
--
Μετα τη Θεία Λειτουργία, ο μακαρίτης, πατέρας μου, με τον φίλο καί συντεχνίτη, Κώστα Γώγο, (Κώτσι-Γώγο), κατέβηκαν στην
Κάτω Πλατεία, στο Καφενείο Σερ. Ζαχαρή, γιά καφέ.
Μαζί τους και εγώ.,για ένα λουκούμι.
--
Σε ερώτηση, "Χρίστο, θέλεις να έρχεσαι στο Αναλόγιο, για
Ισοκράτημα;" 
Αυτό , ήταν ένα "κάλεσμα, για μένα"Και, η άμεση, απάντησή μου: Ήταν,":Ό,τι μού πεί,ο πατέρας μου."
--
Από την άλλη Κυριακή, ο  οκταετής, με την παιδική φωνή του,
βοηθούσε στα αντίφωνα και τα σύντομα Τροπάρια.
--
Στο Αναλόγιο ήσαν ο Πρωτοψάλτης, Κώστας Γώγος,( Κώτσι-Γώγος ), ο  μαστρο-Βαγγέλης, ο Νίκος Ζάχος, κατόπιν
Παπα- Νικόλαος, προϊστάμενος του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου, στην Καρδίτσα, με τα δέκα (10) παιδιά του. (Αξιοσέβαστο πρόσωπο), και άξιο τιμής,ως Κληρικού, μέχρι την ημέρα της αποδημίας είς Κύριον. Αιωνία η μνήμη του.
Αλλά, και όλων των λοιπών.προσώπων, του Αναλογίου,
Αιωνία ή  μνήμη αυτών. Ο Κύριος να τους αναπαύει.
--
Σχετικώς πρόσφατα ,ίσως πρό 10/ετιας, έφυγε από τη ζωή,
ο καλλίφωνος Ιεροψάλτης καί φίλος, Γιώργος Γιαννακός.
Το καλλικέλαδο αηδόνι της Εκκλησίας,του χωριού μας.
--
Ο Θεός,να αναπαύει την αθώα και αγνή ψυχή του, εν χώρα ζώντων,μετά των δικαίων.
--
Ζητώ συγγνώμην,για τη μακρά παρέκβαση, πράγμα, ήδη σύνηθες.
--
Επίσης,από  τον μακαριστό γέροντα, Ηγούμενο της Ι.Μονής 
Αγ.Διονυσίου, του Αγίου Όρους Άθω, όσιο Γαβριήλ, σε σχετική ερώτησή μου, για την Ιερά Μονή, του Αγίου Δημητρίου, η άμεση, απάντηση του, ήταν:
"Δεν ξέρουμε, πολλά πράγματα για το μοναστήρι  "Χρίστο". Πότε ιδρύθηκε, αν είναι Σταυροπηγιακό, ή όχι, δηλ. δική του έμπνευση,
ή τάμα, του κτήτορα Μοναχού.
Ποιός όμως, ο  κτήτορας, και πότε ακριβώς, το έκτισε:
Πόσους μοναχούς είχε, στην ακμή του,πότε έμεινε,  χωρίς κελλιά, επίσης, δέν το ξέρουμε..
Από πότε,είναι μόνο το Καθολικό,πού υπάρχει μέχρι σήμερα. Φαίνεται  ότι το λεηλάτησαν, άπιστοι,
και άφησαν σε πολλές τοιχογραφίες,τα ίχνη
τής απιστίαςτους. Ούτε μπορούμε να εικάσουμε , 
και να βγάλουμε  αξιόπιστα συμπεράσματα.
Αυτό αποδεικνύεται από τίς διάφορες κακώσεις,
κυρίως,σε πρόσωπα και ιδιαίτερα στα μάτια των
τοιχογραφιών,των Αγίων μορφών και μαρτύρων,
--
Ό μικρός μονόκλιτος, ιερός ναός, με το ξυλόγλυπτο τέμπλο,
τις ιερές εικόνες,και τις τοιχογραφίες, του ιστορημένου ναού, του Άη-Δημήτρη,έργα τέχνης, δείχνουν αξιόλογο γλύπτη του ξύλου και αγιογράφου,καί προκαλούν το εύλογο ενδιαφέρον, κάθε πιστού καί ευσεβούς προσκυνητή.
Εκεί λοιπόν, καιρού επιτρέποντος, τελείται η Θεία Λειτουργία.
Τ' Αη Γιωργιού,23 Απριλίου, καί Τ'Αη Δημητριού,26 Οκτωβρίου.
Απέχουν, μεταξύ τους,οι δυο γιορτές, έξι μήνες.
--
Οι τσοπάνηδες,γιδοβοσκοί,τότε,με τρία (3),μεγάλα κοπάδια γίδια, και οι βουκόλοι-γελαδάρηδες, με δυο (2),, κοπάδια αγελάδες στο
χωριό του Μεσενικόλα, ίσως, καί στα  άλλα χωριά, ομοίως,
έπαιρναν την αμοιβή τους,για τη βοσκή και τη φύλαξή τους,
τίς μέρες των εορτών τους.Αφήνοντας τους βοηθούς των,
στο καθημερινό,δύσκολο έργο τους.
Από το πρωί,ως το  σούρουπο, κάθε μέρα, Κυριακή- γιορτή, 
πήγαιναν  τα μικρά καί μεγάλα ζώα για βοσκή,στους λόγγους   καί τά λιβάδια της περιοχής , και τους άλλους άδενδρους ή καί
δασικούς χώρους,πού ήσαν τότε,πάρα πολλοί,
γύρω από τη Νεβρόπολη, αλλά και στη Νεβρόπολη,
πού ήταν τότε, λιβάδια και χωράφια.
Όλη η έκταση της Νεβρόπολης, στο μεγαλύτερο τμήμα της,
ήταν, λιβάδια και χωράφια, ιδιοκτησίες των κατοίκων τού Μεσενικόλα.
--
Εκεί, έγινε ,για μικρό διάστημα διάστημα,το 1943,  Αεροδρόμιο, ανεφοδιασμού των ανταρτών,της Εθνικής Αντίστασης, με
Εγγλέζικα αεροπλάνα, πού έριχναν τις νύχτες, πολεμικό υλικό,  με συνθήματα φωτιές,όπλα και πυρομαχικά.
--
Αλλά ,και  χρυσές λίρες Αγγλίας,σε ειδικά σιδερένια κιβώτια,
κατά τίς νυκτερινές ώρες του (1943), ως ενίσχυση των ανταρτών,
για την συμμετοχή στο μεγάλο αγώνα, 
εναντίον τών ανάλγητων, σκληρών,στρατευμάτων  Κατοχής,
πού ήθελαν , νά επιβάλουν παγκόσμια κυριααρχία,στον Δεύτερο Παγκόσμο Πόλεμο..
Ο Άξονας των Γερμανών και Ιταλών φασιστών τού Χίτλερ και  του Μουσολίνι καί τους δικούς τους συμμάχους, κυρίως της Ιαπωνίας. Αυτοί, οι Ιταλοί,έκαψαν το Μεσενικόλα,με εντολή τών
Γερμανών,τήν 13ην Ιουνίου του ( 1943 ), ΔΕΥΤΈΡΑ του Αγίου Πνεύματος. Οι Ιταλοί, υποκινούμενοι υπό των Γερμανών, ως αντίποινα, για τη δράση των Ελλήνων αντιστασιακών.
Ταυτόχρονα, έκαψαν και πολλά άλλα Χωριά, όπως έλεγε τότε,
το ΕΑΜίτικο τραγούδι:"Μεσενικόλας, Μοσχάτο,Βουνέσι, Μουζάκι,
Πόρτα, Πορτή, Σκλάταινα,Βατσινια, όλα θά γίνουνε πάλι
σάν πρώτα,από τη νέα μας τη γενιά".
--
Αργότερα έγινε η Λίμνη Πλαστήρα,και το Φράγμα της στο
χαμηλότερο σημείο της περιοχής ,με το όνομα"Μάντζιαρη."
--
Η Λίμνη με το άφθονο νερό της , κινεί το
υδρο-ηλεκτρικό εργοστάσιο του Μοσχάτου.
Υδρεύει όλη την πόλη της Καρδίτσας και όλο
τοΝομό,αλλά ποτίζονται και πολλές εκτάσεις, γεωργικής
καλλιέργειας, Καρδιτσιωτών αγροτών, και πολλών άλλων
Χωριών του Νομού.
--
Και, κάτι τό πολύ σημαντικό:
Στην ανεπηρέαστη γνώμη , τού οσίου Γέροντα και Αρχιμανδρίτη
 Γ α β ρ ι ή λ, Η γ ο υ μ έ ν ο υ,Δ ι ο ν υ σ ι ά τ η,με τη σοφή,
ορθή και  δίκαιη κρίση του. 
Συμφώνησαν,
οι αιρετοί ,των όμορων Κοινοτήτων, Λαμπερού,(Τεταγιού), τού Μοσχάτου,(Βλάσδου), και Μορφοβουνίου,(Βουνεσίου),για
τον οριστικό-τελικό καθορισμό των  ορίων, μεταξύ των., και
στίς σχέσεις τους,με το χωριό μας, το Μεσενικόλα.
--
Έτσι σταμάτησαν , πάλιές και συνεχείς προστριβές,
πού  γίνονταν, αφορμή συχνών διενέξεων,για τα σύνορα,
μεταξύ των κατοίκων των γειτονικών χωριών.
--
Για  το αρχαίο Εξωκκλήσι, της Ζωοδόχου Πηγής,έχομε
πολλά και θετικά στοιχεία, από τον Ηγούμενο Γαβριήλ,
Διονυσιάτη,χωριανό μας,με το κατά κόσμον όνομα του.
( Γεώργιος Θεοδ,Καζάσης) τον άξιομακάριστο.)+ (1886-1983.)
Και,όσα γράφει,ο φίλος και ισάδελφος, Χρήστος Μιλ.Μηλίτσης,
στο βιβλίο του:"ΑΡΜΑΤΟΛΙΚΙΑ ΚΑΙ  ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΑ   ΑΓΡΑΦΑ".(Έκδοση, ΚΑΡΔΊΤΣΑ-2009,Σελ.172).
--
Ο μικρός Ι, Ναός,της Παναγίας," ΖΩΟΔΌΧΟΣ ΠΗΓΉ"του Μεσενικόλα, είναι Ρυθμού,μονόκλιτης Βασιλικής,Αθωνικού
τύπου. Κτίστηκε το (1647-83), όπως γράφει,ο Κυρός,ΙΕΖΕΚΙΗΛ,
Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φ.Φ,τα έτη (1924-52),.με δαπάνη, του αείμνηστου Παναγιώτη Νικούση,συντοπίτη.
Η αγιογράφηση- ιστόρηση, έγινε από τον Ιερομόναχο,
αγιογράφο Σαμουήλ. Κτήτορας δε, του Ι.Ναού, υπήρξε,
ο Παναγιώτης Μορφέσης.(Νικούσης, Μορφέσης, ίσως,
πρόκειται, για το ίδιο πρόσωπο).
Εδώ στον Ι .Ναό,της Ζωοδόχου Πηγής, βρίσκονταν για (200),
περίπου χρόνια, πριν από τα Ορλωφικά (1770),η Εξ αιτίαςκόνα της Παναγίας της Κορωνιώτισσας, πού έφυγε από το κοντινό
χωριό, του Δήμου Νεβροπόλεως,την Κερασιά, άγνωστον ,πώς.
Και,στη συνέχεια,το παλαιό όνομά της,"Κρυερά πηγή."υπάρχει..
--
Στό Εξωκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής, του Μεσενικόλα, μιά φορά
κάθε χρόνο, τελείται θεία λειτουργία,την πρώτη Παρασκευή,
μετά την Ανάσταση του Χριστού, πού λέγεται, ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ της
ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΊΜΟΥ, και γιορτάζει το Εξωκκλήσι της Παναγίας,
πού φέρει το όνομα, Ζωοδόχος Πηγή.Βρύει νάμα ζωής,
σε όσους την επικαλούνται, και ζητούν τη βοήθειά της.
Τήν προ-παραμονή,της ΚΥΡΙΑΚΉΣ του ΘΩΜΆ. Τής Κυριακής,
πού οκτώ μέρες μετά την την ΑνάστασήΤου,ο Χριστός,
εμφανίζεται και πάλιν,"κεκλεισμένων των θυρών", διά την
ψηλάφησή Του."Και,απεκρίθη Θωμάς, καί είπεν αυτώ.
Ο  Κύριός μου και ο Θεός. μου.Λέγει αυτώ ο Ιησούς.Ότι
εώρακάς με ,πεπίστευκας.Μακάριοι οι μή ιδόντες και
πιστεύσαντες".(Ιωάν.Κεφ.κ,στιχ.28-29).
--
Σώζεται ακόμη,στο χωριό Κερασιά, το δέντρο της Καρυδιάς,
κάτω από τη σκιά,της οποίας μίλησε στο πλήθος των πιστών,
ο Πατρο-Κοσμάς,ο Αιτωλός,ο διδάχος του Γένους.
Η ημερομηνία του θανάτου του, πού τιμά,και εορτάζει την
πανίερον ημέραν της μνήμης του, η Εκκλησία,είναι η 24 η Αυγούστου,1779.
--
Η διαδρομή , γιά την Ιερά Μονή της Κορώνας, κατά το έθιμο
είναι,ο ανώμαλος χωματόδρομος,πιό πέρα από τον Άη-Δημήτρη,
στην τοποθεσία" Προσήλια", κατηφόρα πού βγάζει στή " Δημόσια",
τον ασφαλτοστρωμένο αυτοκινητόδρομο, περνώντας το ρέμα,
κάτω από την τοποθεσία"Κρεμάσματα", πού το Χειμώνα γίνεται
χείμαρρος,ο " Αποσκίτης". Είναι το σύνορο, πιό χαμηλά με το
γειτονικό χωριό, Βλάσδο,το νέο όνομα Μοσχάτο.
Δεξιά καί αριστερά του αυτοκινητόδρομου, πυκνά δάση από
Βελανιδιές κυρίως,οξυές και άλλα δέντρα,"Τα Απόσκια".
Προχωρώντας, δεξιά ανηφορική στροφη, οδηγεί στο
Μοναστήρι της Κορώνας.,
Συνεχίζοντας τον αυτοκινητόδρομο, φτάνουμε στο " Τσαρδάκι",
πιο πέρα δεξιά,τότε,στα "Άσπρα λιθάρια",όπου στίς ( 3-5 ) ,τού
Σεπτεμβρίου γίνονταν,ως το 1954, νομίζω, μεγάλη
Εμπορο-ζωοπανήγυρη, κάθε χρόνο, το "Παζαράκι". Τώρα, γίνεται
κάθε χρόνο, την ίδια ημερομηνία,στην Πλατεία του Μεσενικόλα.
--
Πιο πέρα από το Τσαρδάκι αριστερά ,ο δρόμος περνάει έξω απο
τα χωριά Λαμπερό το Καταφύγι, και την
Καστανιά,και φτάνει στο Φράγμα της Λίμνης Πλαστήρα.
--
Η Ιερά Μονή της Κορώνας, πού το παλαιό της όνομα ήταν
"Κρυερά πηγή", (κατά σύμπτωση);με νερό σχεδόν παγερό, είναι
αυτή που παραμένει άγνωστο,πώς;από το μικρό Ναό της Ζωοδόχου Πηγής, του Μεσενικόλα, 
βρέθηκε εκεί, όπου τιμάται η Ιερά  Εικόνα, της Παναγίας,
της Κορωνιώτισσας, καί όπου υπάρχει μέχρι σήμερα.
--
Η "Κρυερά πηγή", είναι αυτή,από την  οποία υδρεύεται το Μοναστήρι.
Εδώ, τελικά βρέθηκε,η Θαυματουργός Εικόνα,,με σωρεία
θαυμάτων, στους πιστούς πού προσέρχονται στη Χάρη Της.
καί ζητούν την ίασιν ψυχής και σώματος.
Διοικητικά,  η Μονή ανήκε στο Δήμο Νεβροπόλεως ,
με έδρα το Μεσενικόλα,από τα παμπάλαια χρόνια.
Κάθε χρόνο,την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου,ο Ιερέας του
Μεσενικόλα με τά  Εξαπτέρυγα, τούς Ιεροψάλτες και πλήθος
πιστών, πηγαίνουν από τη γνωστή ήδη διαδρομή,των
Εξωκκλησιών,ποδαρόδρομο, ψάλλοντας ύμνους μέχρι
το Μοναστήρι.Εκεί,παραλαμβάνουν από τον εκάστοτε Ηγούμενο,
τη σεπτή Εικόνα της Παναγίας, και την ασημένια λειψανοθήκη,
με την ευωδιάζουσα "Κάρα", τού πολιούχου Αγίου Σεραφείμ,
και τα μεταφέρουν,με ψαλμωδίες στην εκκλησία του χωριού.
Στην Εκκλησία του Μεσενικόλα, παραμένει για προσκύνημα
και ευλογία, μέχρι τη Θεία Λειτουργία της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου,την15ην Αυγούστου.
--
Στην περίοδο της Νηστείας  Δεκαπενταύγουστου, παρεμβάλλεται,
η μεγάλη Δεσποτική εορτή ,της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Την 6 ήν Αυγούστου..Εύχομαι,σε όλους τους Σωτήρηδες και τίς
Σωτηρίες, του χωριού και όλης της Ελλάδας και του κόσμου,
Χρόνια πολλά,με  υγεία, αγάπη και κάθε ευτυχία και χαρά.

                           Το Απολυτίκιο της Μεταμορφώσεως ( Ήχος Βαρύς )
"Μετεμορφώθης εν τω Όρει, Χριστέ ο Θεός,Δείξας τοίς μαθηταίς
Σου,την δόξαν Σου,καθώς ηδύναντο.Λάμψον και ημίν,τοίς αμαρτωλοίς, το φώς Σου,το αίδιον.Πρεσβείαις της Θεοτόκου,
Φωτοδότα, δόξα Σόι".
                       Κοντάκιον της Εορτής.  (Ήχος Βαρύς)
"Επί τού Όρους μετεμορφώθης καί ως εχώρουν οι μαθηταί Σου, 
τήν δόξαν Σου,Χριστέ ο Θεός, εθεάσαντο.Ίνα ,όταν Σε ίδωσι,
σταυρούμενον,το μέν Πάθος Σου,νοήσωσιν εκούσιον,.τώ δέ
κόσμω κηρύξωσιν, ότι Σύ υπάρχεις αληθώς, του Πατρός,
το απαύγασμα".
--
Την 15ην Αυγούστου μετά τη Θεία Λειτουργία,στο Μεσενικόλα, το απόγευμα,κατα τιςέξι ,6ην μ.μ.έρχονται και παραλαμβάνουν,
την Αγία Εικόνα της Παναγίας και την λειψανοθήκη με την
Τίμια Κάρα του Αγίου Σεραφείμ,ο Ιερέας ,με την συνοδεία της Εκκλησίας του γειτονικού Μορφοβουνίου,,για ένα 15/μερο.
Η Εκκλησία του Μορφοβουνίου,την επαναφέρει, κατόπιν,
στην έδρα της,στην Ιερά Μονή της Κορώνας.
Είναι γεγονός αναντίρρητον, ή μακροσκελής περιγραφή,των
πολλών θεμάτων,πού δέν τα είχα, από την αρχή,στο νού μου.
Αποδείχτηκαν όντως, κοπιαστικα ,τα  "ΆΛΛΑ ΤΙΝΆ", του τίτλου.
Πού έγιναν τα "Άλλα τινά",πάρα πολλά και διάφορα.
Εν τέλει, όπως δείχνουν τα πράγματα, όσον ούπω,για τον
καθένα μας, άγνωστο βέβαια, τό πότε,θά φύγουμε οριστικά,   
για το μεγάλο και μακρινό, τελευταίο ταξίδι της αιωνιότητας,
Αποχωρώντας, θέλοντας και μη, του κόσμου τούτου, κάποια μέρα,
του κόσμου τής ματαιότητας,της φθοράς του θανάτου, και της αδικίας..   
                     Με την ανυπόκριτη, φιλική αγάπη ,Σας χαιρετώ,
όλους τους  χωριανούς,φίλους, γνωστούς και άγνωστους,
όπου Γής.
-Καί,σας ευχαριστώ ξανά, για την υπομονή, να με ακούτε,

Αμπελάς, Νάουσας, Νήσου Πάρου, Νομού Κυκλάδων.

Εορτή, Κοιμήσεως Θεοτόκου,15 Αυγούστου 2018

Χρίστος Γ Κοτρώτσος,. Θεολόγος-Φιλόλογος-Παιδαγωγός.

Επίτ.Γ.Ε.Μ.