Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Κ Ο.    1. "Εν γάρ δικαιοσύνη, συλλήβδην πάσα αρετή"
                                                                (Θέογνις ο Μεγαρευς)
                                2."Δίκαιος ανήρ,ο  ελεων,όλην την ημέραν..."
                                           ( Δοξαστικόν Τριωδίου)
                               3."Μακάριοι,οι πεινωντες και διψωντες την
                                 δικαιοσύνην..." (Ματθ.ε,6)
     Καλημέρα, αγαπητοί φίλοι-φιλες, αναγνώστες και ώρα σας καλή, όπου και αν βρίσκεστε καί ό,τι καί αν κάνετε.
  Το θέμα μας σήμερα είναι,ο Αριστείδης ο δίκαιος.Υιος,
Λυσιμάχου του Αθηναίου,εκ τού Δήμου Αλωπεκής.
Υπήρξε Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός.Ηταν από τά
σπουδαιότερα δημόσια πρόσωπα της εποχής του.,και ο
σημαντικότερος αντίπαλος του Θεμιστοκλή,(περίπου,
550-462 π.Χ.) .Φίλος και υποστηρικτής του Μιλτιάδη,
στρατηγού, της μάχης του Μαραθώνα,(490) π.χ.κατα
τών Περσών, υπό τον Δατιν και Αρταφέρνη.
Μετέσχε της υπό τού Κλεισθένους, μεταρρύθμισης τού
πολιτεύματος, τού Σόλωνος ,το 509.
Το 490,στη μάχη του Μαραθώνα, ήταν ένας εκ τών
στρατηγών, και ανακηρύχθηκε "Άρχων", μέγα αξίωμα.
Αντιστάθηκε στο ναυτικό πρόγραμμα του Θεμιστοκλή,
για τη ναυπήγηση μεγάλου στόλου.Κυριως από το φόβο,
παραμέλησης της γεωργίας και βλάβης τών δικαιωμάτων
τών γεωργών, αλλά και τής μεγάλης δαπάνης συντήρησησης
του, από το δημόσιο ταμείο.
Ένεκα του λόγου αυτού,οστρακιστηκε=εξοριστηκε,με
πλειοψηφία των Αθηναίων πολιτών,το 483.
Αλλά, επέστρεψε στην Αθήνα, κατά την επικείμενη ναυμαχία
τής Σαλαμίνας, αφού συμφιλιώθηκε με τό Θεμιστοκλή.Του
Οποίου, όραμα νυχθημερόν, ήταν:Το,"Ούκ εά με,καθευδειν,
το τρόπαιον του Μιλτιάδου". Και πρός τον Ευρυβιάδη, τον
Ναύαρχο τών Σπαρτιατών:"Πάταξον μέν, άκουσον δε".
Ο Αριστείδης, διακρίθηκε στη ναυμαχία της Σαλαμίνας,το
(480), όπου με τό στράτευμα του, αφού κατανίκησε την
Περσική Φρουρά, κατέλαβε την νησίδα Ψυττάλεια και
εξόντωσε τούς Πέρσες στρατιώτες.
Μετά την ήττα του Ξέρξη, το479,ο Αριστείδης, στρατηγών τας
τών Αθηναίων, κατά τη νικηφόρα μάχη τών Πλαταιών, με τόν
Σπαρτιάτη αρχηγό , Παυσανία.Και,στη συνέχεια,ως αρχηγός
. του Αθηναϊκού στόλου, έπλευσε στη Μικρά Ασία, και μέχρι τού Βυζαντίου,αποικίας τών Μεγαρέων  τού Βύζαντα,όπου καί
επέδειξε θαυμαστή σύνεση και δικαιοσύνη, ώστε μετά την
ανάκληση του Παυσανία από τούς Σπαρτιάτες,οι Έλληνες σ'αυτον
ανέθεσαν την αρχηγία, κηρυξαντες την Αθηναϊκή ηγεμονία.
Σημαίνον πράγμα, αναντίρρητα,η χαρά νά προσφέρεις.Και,
η ζωή του όλη, υπήρξε μία συνεχής-αδιακοπη προσφορά.
Ο Αριστείδης, όρισε το πρώτον, τις εισφορές, τούς φόρους,
πού όφειλαν να δίνουν οι σύμμαχοι των Αθηναίων,με τρόπο
ακριβοδικαιο, έτσι ώστε, όλοι νά τούς αποδεχτούν.
Η νήσος Δήλος, έγινε έδρα, όπου και τό Ταμείο των συμμάχων.
Αργότερα όμως,ο Περικλής το μετέφερε στην Αθήνα.
Πέθανε το 468, πάμπτωχος, καίτοι στα χέρια του, βρίσκονταν
οι θησαυροί της Ελλάδας.
Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του,πλήν τής μεγάλης συνέσεως
καί τής άκρας φιλοπατρίας, ήταν η αυστηρά δικαιοσύνη.

Διά τούτο και η παράδοση, μέχρι σήμερα,και στους αιώνες, τόν
ονόμασε:"Αριστείδης ο δίκαιος".
Υπάρχει, ολόσωμο μαρμάρινο άγαλμα του,στο Μουσείο της
Νεάπολης της Ιταλίας.
Αναφέρεται ότι, όταν τέθηκε σε ψηφοφορία,η εξορία του,
ένας αγράμματος Αθηναίος πολίτης,ο οποίος δέν γνώριζε
τον Αριστείδη, ούτε κατ'οψιν, του εζήτησε να γράψει επί
οστράκου, το όνομα "Αριστείδης".
Ο υπό δίωξη, τότε, Πολιτικός, χωρίς να αποκαλύψει την
ταυτότητα του , ρώτησε τον πολίτη,τί κακό είχε κάμει
ο Αριστείδης, και εψήφιζε υπέρ της καταδίκης του;
Ο ερωτηθείς, απάντησε, ότι απλώς δεν μπορούσε να
ακούει, νά τόν ονομάζουν "δ ί κ α ι ο ν"!
Καί,ο Αριστείδης, χωρίς να διστάσει,εχάραξε το όνομα του,
πάνω στο όστρακο.
Υπήρξε, συνετός πολιτικός, χωρίς ακρότητες και φανατισμούς,
γι'αυτό, ήταν συμπαθής σέ όλες τις παρατάξεις.
Απόδειξη, ότι οπαδός της αντίπαλης παράταξης,
τών Αλκμαιωνιδών,ο Αλκιβιάδης, πρότεινε μετά το
θανατό του,την οικονομική ενίσχυσή του υιού του, Λυσιμάχου,
από την Αθηναϊκή Πολιτεία.
Επί πλέον, η Πολιτεία ανέλαβε να προικήσει,,τίς δύο κόρες του.
Τον τάφο του,την εποχή του Πλούταρχου, τον έδειχναν
κοντά στο Φάληρο.
Η εντιμότητα,η φιλοπατρία και η δικαιοσύνη τού Αριστείδη,
ήταν η κύρια αιτία δημιουργίας πλήθους ανεκδότων, σχετικών,με την προσωπικότητα του. Κατά τη βιογραφία του Αριστείδη,από
τονΠλούταρχο, πολλά τών οποίων, ίσως, δεν ανταποκρίνονται
στην πραγματικότητα.
                                        Με εκτίμηση και αγάπη
                            Χρίστος Γ.Κοτρώτσος
           Θεολόγος-Φιλόλογος-Παιδαγωγός
     Επιτ.Γ.Ε.Μ.Ε.  Ανακούς 25. Τ.Κ. 143 41
Νέα Φιλαδέλφεια,5η Ιουνίου 2018  Τηλ.210 /2511254
        Πηγές και Βοηθήματα
1) Βικιπαίδεια
2)ΠΑΠΥΡΟΣ LA ROUSSE BRITANIKA
3)ΛΕΞΙΚΟ "ΗΛΙΟΣ "