Aν παρατηρήσει κανείς τη μεγάλη Θεσσαλική πεδιάδα από ψηλά, από αεροπλάνο ή από όποιο ψήλωμα σε ένα από τα πολλά όρη που την περιβάλουν θα μείνει έκθαμβος. Θα δει κάτω να απλώνεται με μεγαλοπρέπεια,ο απέραντος Θεσσαλικός κάμπος, που μοιάζει με ένα  τεράστιο βαθούλωμα που περιβάλλεται ολόγυρα από τεράστια Όρη. Όπως ο Όλυμπος, τα Χάσια, τα Αντιχάσια, ο Κόζιακας, ο Τύμπανος, το Γκαβέλο, η Καραβούλα, το Βουτσικάκι, ο Μπορλέρος, ο Έλατος, η Σβον  η Νιάλα, ο Ιταμός, η Βουργάρα, το Καραντάο, η Όρθρυς,  το Πήλιο, το Μαυροβούνι, ο Κίσαβος και ο  κάτω Όλυμπος. Είναι φυσικό τόσο ψηλά βουνά να καλύπτονται από χιόνια το χειμώνα και δημιουργούν αρκετά ποτάμια. Κυριότερο από όλα είναι ο Πηνειός που πηγάζει από την Πίνδο, είναι ο τρίτος σε έκταση ποταμός της Ελλάδας μας και χύνετε μέσω της Κοιλάδας των Τεμπών στο Θερμαϊκό κόλπο. Σύμφωνα με την παράδοση Ο Θεσσαλικός κάμπος ήταν μια απέραντη λίμνη και χάθηκαν τα νερά της  από κάποια κοσμογονική αναστάτωση δημιουργώντας την κοιλάδα των Τεμπών, Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Πηνειός ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύος. Δέχεται τα νερά και άλλων ποταμών όπως του Καλέντση, του Αγραφιώτη, Σοφαδιτη και άλλων. Από τη δεκαετία του 60 δέχεται και τα νερά του Μέγδοβα που άλλαξε τη ροή του. Ενώ πρώτα χύνονταν στο Ιόνιο Πέλαγος τώρα με τα τεχνικά έργα που έγιναν και κράτησαν τα νερά του στη λίμνη Πλαστήρα, εκτός από την ηλεκτροδότηση που παρέχει, υδροδοτεί τη πόλη της Καρδίτσας, πολλά χωριά και ποτίζει αρκετά χωράφια του κάμπου. Στη μεγάλη αυτή πεδιάδα  πέρασαν κατά καιρούς και κατοίκησαν αρκετοί λαοί όπως οι Αιολείς που κατοίκησαν τη Δυτική Θεσσαλία την περιοχή της Καρδίτσας, Οι Πελασγοί στη περιοχή της Λάρισας,. Οι κένταυροι με τον Χείρωνα στο Πήλιο οι Δωριείς κοντά στο Όλυμπο. Οι Αχαιοί στην περιοχή Φαρσάλων και Αλμυρού. Οι Λάπηθες στη περιοχή της Αγιάς, Πολλοί κατακτητές πέρασαν κατά καιρούς από το θεσσαλικό χώρο Το 279 π.Χ τον πάτησαν  οι Κέλτες και οι Γαλάτες με αρχηγό το Βρένο.Το258 οι Γότθοι. Το 198 οι Μακεδόνες με το Φίλιππο τον 5ον. Το 49 π.Χ οι Ρωμαίοι με τους στρατηγούς Μαρκιανό και Στηλίχωνα. Το 576 μ.Χ οι Τσέχοι. Οι Ρωμανόβλαχοι εμφανίστηκαν τον 11^ον αιώνα. Οι Βούλγαροι το 1025 μ. Χ που τους έδιωξε ο Νικηφόρος Ουρανός που τους κατανίκησε στη περίφημη μάχη του Σπερχειού ποταμού. Οι Αρβανίτες το 1170. Οι Φράγκοι κατέκτησαν τη Θεσσαλία με το  Βονιφάτιο το Μομφερατικό  το 1204. Οι Σλάβοι το 1315 μ.Χ. Οι καταλανοί το 1309,  Οι Σέρβοι το 1346  με τον Προλούμπιο και τέλος το 1363η Θεσσαλία καταλαμβάνεται από τους Τούρκους με τον Μουράτ το Αον.  Αρκετοί ήρωες και βασιλιάδες έζησαν εδώ διαχρονικά τα παλιά τα χρόνια που άφησαν όνομα. Όπως Ο Δευκαλίων, ο Άδμητος,  ο Πηλίας, ο Πηλέας, γιος του βασιλιά της Αίγινας Αιακού και πατέρας του Αχιλλέα, ο Πολυδάμας, ο ήρωας του Τρωικού πολέμου Αχιλλέας. ο Θεσσαλός γιος του Γραικού και κάτ΄ άλλους του Αίμουνα, από τον οποίον πήρε το όνομα η Θεσσαλία, και o Ιάσονας, που για τη μυθολογία ήταν γιος του Αίσουνα και της Πολυμήδης, που με τους  Αργοναύτες του άνοιξαν νέους εμπορικούς δρόμους και ορίζοντες. Πολλοί κατακτητές πέρασαν και έμειναν μάλιστα αρκετά εδώ, Οι Πέρσες, με τον Ξέρξη και τον Μαρδόνιο. Οι Μακεδόνες του Φιλίππου το 346 π.Χ. Οι Ρωμαίοι το 198 π.Χ. Εδώ έλαβε χώρα η μάχη μεταξύ Πομπηίου και Καίσαρα  το 48 π.Χ. στη περιοχή των Φαρσάλων όπως λέγει ο Ιστορικός Αππιανός «Η μάχη μεταξύ Πομπηίου και Καίσαρος έγινε στη μεταξύ Φάραλον πόλις τε και του Ενιππέως ποταμού.» Όμως κατά τον Δούσμανη έγινε στη περιοχή της Μητρόπολης. Καρδίτσας. Πέρασαν επίσης και τόσοι άλλοι σκληροί επιδρομείς Σλάβοι, Φράγκοι, Βούλγαροι Αρβανίτες, ως και Νορμανδοί πέρασαν δια μέσου του Πηνειού και λεηλάτησαν τη Λάρισα. Στη Θεσσαλία από αρχαιοτάτους ακόμη χρόνους το κοινωνικοοικονομικό σύστημα που επικρατούσε ήταν το της δουλοπαροικίας. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν κάπως υποφερτό. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881 οι Έλληνες τσιφλικάδες που διαδέχτηκαν τους Τούρκους  φάνηκαν περισσότερο ανάλγητοι και σκληροί  από τους κατακτητές και χρειάστηκαν σκληροί αγώνες και πολλές θυσίες  για να κατορθώσουν οι Κολλιγάδες να αποκτήσουν ένα κομμάτι  δική τους γη. Θυσιάστηκαν  αρκετοί. όπως ο Μαρίνος Αντύπας ο Σάλτας και πολλοί άλλοι,. Ο Μαρίνος Αντύπας γύριζε από χωριό σε χωριό και με τους πύρινους λόγους του καλούσε του αγρότες να ξεσηκωθούν και να αγωνισθούν εναντίον των τσιφλικάδων, οι οποίοι τον σκότωσαν στο Πυργετό της Λάρισας το 1907. Οι  αγρότες της Καρδίτσας το 1910 έκαμαν μια μεγαλειώδη συγκέντρωση κολλιγάδων αγροτών που ξεπέρασε τις 12000. Στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης σκοτώθηκε ο Σάλτας. Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι τρεις βουλευτές από τη Δυτική Θεσσαλία, δύο από τη Καρδίτσα, ο Σπυρόπουλος και Αδαμόπουλος και ο Νικόλαος Ταρμπάζης από τα Τρίκαλα υποστήριξαν αρκετά τους αγώνες των Κολλιγάδων. Συγκενρώσεις αιματηρές έγιναν στα χωριά Κουμάδες, στο Πυργυτό Λάρισας, τα Τρίκαλα, στο Λασποχώρι, στο Χαρζηχαλάρ, στο Αρμένιο, στο Χατζήμπισι, στο Κιλελέρ το 1910, όπου έγινε μεγάλη σφαγή, και σε πολλά χωριά του κάμπου. ’Άφθονο αίμα χύθηκε και έβαψε κόκκινο σε πολλά μέρη το Θεσσαλικό κάμπο και σκληροί αγώνες έγιναν όλη τη δεκαετία εκείνη από το 1910 μέχρι το 1923 που σχημάτισε κυβέρνηση Ο Νικόλαος Πλαστήρας. Αυτός απαλλοτρίωσε τα κτήματα από τους τσιφλικάδες χωρίς μάλιστα αποζημίωση και τα μοίρασε στους αγρότες που απέκτησαν δικά τους κτήματα και έζησαν έκτοτε, αξιοπρεπώς.