Χρήστος Μηλίτσης: ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΠΗΛΙΩΤΙΣΣΑ.

Κοντά στις άλλες εκδηλώσεις ο Σύλλογος Μεσενικολιτών Καρδίτσας οργάνωσε και μία επιτυχημένη εκδρομή στις 22 του περασμένου Αυγούστου. Προορισμός μας το Μοναστήρι της Σπηλιάς. Βρίσκεται στα Ν.Δ της Καρδίτσας στο Δήμο της Ανατολικής Αργιθέας, κοντά στα χωριά Κουμπουριανά και Στεφανιάδα σε υψόμετρο 1000 μέτρων περίπου. Νύχτα πριν ακόμα φέξει την 5ην πρωινή ώρα ξεκινήσαμε από τη πλατεία που είναι αφιερωμένη στον μακαριστό χωριανό μας ηγούμενο Γαβριήλ Διονυσιάτη. Το πούλμαν σχεδόν γεμάτο έπαιρνε την ανηφόρα για το Μορφοβούνι. Ο οδηγός του ένας υπέροχος άνθρωπος και σπουδαίος οδηγός μας, αφού κατόρθωσε να περάσει ένα τεράστιο πούλμαν μέσα από στενορύμια και κακόδρομους να μας πάει και να μάς φέρει σώους και αβλαβείς. Έξω σκοτάδι πηχτό μέσα στο πούλμαν ησυχία απόλυτη, όταν ο εξαίρετος χωριανός μας κ Σεραφείμ Ζάχος απόστρατος ταξίαρχος χωροφυλακής κάνοντας πράξη τον κανόνα «από Θεού άρχεστε», εκφώνησε την πρωινή προσευχή. Όλοι μας την ακούσαμε με προσοχή και ευλάβεια και ενδόμυχα παρακαλούσαμε την Παναγία να μας βοηθήσει να την επισκεφτούμε και να επιστρέψουμε με το καλό σώοι στο χωριό μας. Η διαδρομή μας Μεσενικόλας,-Μορφοβούνι (Βουνέσι),- Κερασιά,- Ανθοχώρι (Φλωρέσι),- Κρυοπηγή (Ζερέτσι),-διασταύρωση με το δρόμο που πάει για Μουζάκι από κει στο Πευκόφυτο( Νεβροβούνιστα).Στη συνέχεια περάσαμε στον αυχένα ανάμεσα στη Καράβα υψόμετρο 2.184 μ. και στα Μάλια (Σγουρολίβαδο) και κατηφορίσαμε στο χωριό Βλάσι. Περάσαμε το στενό γεφύρι του ποταμού Πετριλώτη στη τοποθεσία Τυρολόγος και ανηφορίσαμε στο στενό δρόμο για το Μοναστήρι της Σπηλιάς. Στη διαδρομή λίγα λόγια του γράφοντος για την ιστορία του Μοναστηριού της Σπηλιάς και γύρω στις 9 π.μ φτάσαμε στο προορισμό μας. Κόσμος αρκετός εκεί. Βρήκαμε και άλλα πούλμαν και αρκετά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης. Στο Μοναστήρι υπάρχουν δυο ναοί, Ο παλαιός που είναι αφιερωμένος στη Κοίμηση της Θεοτόκου που κτίστηκε το έτος 1604 και ο νεότερος που είναι αφιερωμένος στη Παναγία Ζωοδόχου Πηγής που κτίστηκε το 1736. Η εικόνα της Μεγαλόχαρης, έργο του Ευαγγελιστή Λουκά, που βρέθηκε ύστερα από θαύμα στο μέρος αυτό που κτίστηκε το Μοναστήρι, είναι θαυματουργική λέγεται και γιάτρισσα.. Πολλοί άρρωστοι βρήκαν την υγεία τους από τη μεγάλη χάρη της. Παρακολουθήσαμε τη λειτουργία που έγινε με κατάνυξη. Ακούσαμε μια εμπειροστατιμένη ομιλία που έκανε ο ηγούμενος του Μοναστηριού, μεταλάβαμε τα άχραντα μυστήρια και χωρίς χρονοτριβή πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Λίγο πιο κάτω πριν περάσουμε το Πετριλιώτικο ποτάμι σε ένα κεντράκι πάνω στο δρόμο μας πήραμε το καφεδάκι μας και συνεχίσαμε τη διαδρομή. Η συγχωριανή μας εκλεκτή καθηγήτρια κ Νέλλη Τσαγανού- Παναγοπούλου, σε μια σύντομη αλλά μεστή σε περιεχόμενο ομιλία της, αναφέρθηκε διεξοδικά για τους πρώτους κατοίκους της περιοχής και σε όσους επιδρομείς πέρασαν κατά καιρούς διαχρονικά από την περιοχή εκείνη, που δεν ήταν και λίγοι. Το μεσημέρι μας βρήκε στο Κέντρο «Κυρά-Μαργιώ». Σπουδαίο εστιατόριο που βρίσκεται σε ένα θαυμάσιο ειδυλλιακό μέρος. Πραγματικός Παράδεισος. Κατάπληξη μας έκανε η δομή του. Στηρίζεται σε στηρίγματα, κολώνες από τεράστιους κορμούς δέντρων. Ακόμα και τα δοκάρια του αποτελούνται από μεγάλους κορμούς δέντρων, τόσο φαρδιά που χρειάζονται δυο άνθρωποι να τα αγκαλιάσουν. Πλούσιο το μενού και γευστικότατο. Φάγαμε με όρεξη και πάλι στο αμάξι μας. Αποκεί ανηφόρα στην ίδια διαδρομή και με τη βοήθεια της Παναγίας γύρω στις 2 το μεσημέρι φτάσαμε στο χωριό μας. Ευχαριστήσαμε το καλό μας οδηγό καθώς και το πρόεδρο του Συλλόγου των Μεσενικολιτών