Γ. Κρανιάς: Ο αξιωματικός ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΛΑΔΙΑΣ.

Ο Αριστείδης Λαδιάς γεννήθηκε το 1917 στον Μεσενικόλα και υπηρέτησε σαν ανθυπολοχαγός του ελληνικού στρατού όντας απόφοιτος της σχολής Ευελπίδων. Από τα θρανία της σχολής το 1940 πήγε κατευθείαν στο μέτωπο. Πολέμησε γενναία και τραυματίστηκε στο πρόσωπο, αλλά δεν εγκατέλειψε την πρώτη γραμμή του πολέμου. Στην κατοχή, αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να φύγει με υποβρύχιο για τη Μέση Ανατολή, εντάχθηκε στο κίνημα της εθνικής αντίστασης και υπηρέτησε αρχικά ως διοικητής του εφεδρικού ΕΛΑΣ στον τομέα της Νεβρόπολης. Σαν επικεφαλής των ανδρών του τομέα αυτού, πήρε μέρος στην παρέλαση του ΕΛΑΣ κατά την πρώιμη απελευθέρωση της Καρδίτσας από τους Ιταλούς τον Μάρτη του 1943. Τον επόμενο μήνα μαζί με 94 επίλεκτους άντρες του πέρασε στον μόνιμο ΕΛΑΣ και από το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου έγινε καπετάνιος του 52 συντάγματος της 16ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ. Διακρίθηκε σε πάρα πολλές μάχες εναντίον των Γερμανών. Στην περιοχή της Σπερχιάδας τον Αύγουστο του 1944, με το τάγμα που διοικούσε, μετά από αιφνιδιαστική νυκτερινή επίθεση διέλυσε Γερμανικό τάγμα, συνέλαβε πολλούς αιχμαλώτους και κυρίευσε αρκετό οπλισμό συμπεριλαμβανομένων και πέντε πυροβόλων. Μετά την κατοχή το κράτος τον ενέταξε στον πίνακα των ανεπιθύμητων και "εθνικά ύποπτων" αξιωματικών και τον παρόπλισε. Δεν έκατσε να τον πιάσουν και να τον οδηγήσουν, όπως τους περισσότερους αξιωματικούς της αντίστασης στην εξορία, αλλά πήρε και πάλι το δρόμο του βουνού και εντάχθηκε στις γραμμές των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού. Ονομάστηκε αντισυνταγματάρχης και αναδείχτηκε σε επιτελάρχη της 18ης ταξιαρχίας του ΔΣΕ. Έπεσε σε ηλικία 32 ετών, λίγους μήνες πριν το τέλος του πολέμου, στις 16 Μαΐου 1949 στο Βίτσι από βολή πυροβολικού και ενώ πιθανότατα διοικούσε ήδη την ταξιαρχία. Η κυβέρνηση του βουνού τον τίμησε και με απόφασή της του απένειμε μετά θάνατον το βαθμό του συνταγματάρχη. Οι περισσότερες πληροφορίες προέρχονται από το βιβλίο του Χρήστου Μηλίτση: "ΑΓΡΑΦΑ Καρδίτσα-Μεσενικόλας και τα χωριά του τέως δήμου Νεβρόπολης.