-"Νά προτιμήσεις νά σφαγείς, μ' ατρόχιστο μαχαίρι,
παρά νά είσαι όμηρος, στού Βούλγαρου τό χέρι."
Καλή Κυριακή, σέ όλες καί σέ όλους, μέ τό πέρασμσα, τού μισού
Χρόνου, Αγαπητοί φίλοι καί φίλες, Μεσενικολίτες καί λοιποί
φίλοι, αναγνώστες, εύχομαι καί τόν άλλο μισό, πού ακολουθεί,
μέ υγεία, ειρήνη ,καί χαρά, ώς τό τέλος τού 2019, καί πάντοτε.
-Αυτή τη φορά ελπίζω, ότι δεν θά παρεμβάλλω εξηγήσεις-
διακοπές,στήν αφήγηση τού "Κεφαλαίου "ενδεκα, (11) , τού
Ηγουμένου Γ α β ρ ι ή λ, μέ τίτλο : "ΣΤΗΝ ΟΜΗΡIΑ ".
Σ Τ Η Ν Ο Μ Η Ρ Ι Α
...........................................
"Κάτι παρόμοια δίστιχα συνθέταμε, στίς ώρες τής σχόλης μας,
από τήν καθημερινή αγγαρεία, στά απαίσια "λάγγερ" τής Σούμπλας
κοντά στόν Δούναβι. Δουλεύαμε όλη τήν ημέρα, σέ Δημόσια έργα,
γιά ένα κομμάτι ψωμί, καί λίγη σούπα από βρασμένα βερύκοκα,
καί τάς Κυριακάς, κλεισμένοι σέ συρματοπλέγματα, χωρίς
καμμιά επικοινωνία πρός τά έξω.
Τό βράδυ, μάς κλείδωναν ανά είκοσι πέντε, σέ υπόγειες
χορτοσκέπαστες καλϋβες, χαμηλές όσο νά ημπορεί άνθρωπος,
νά στέκεται όρθιος, καί εκεί χωρίς φώς, εκοιμώμεθα καταγής,
μέ ένα χράμι, οι πολλοί,γιά στρώμα, καί ελάχιστοι. μέ σκέπασμα,
αυτά πού μάς επέτρεψαν, οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες, νά πάρωμε
όταν μάς σήκωσαν πρό ημερών, από τό φιλόξενο Μοναστήρι
τής "Κοσίνιτσας" τού Παγγαίου.
Εκεί, στά σκοτεινά, με ... ψυχαγωγία τή μουσική τών κουνουπιών
τής Δοβρουτσάς, καί αχώριστη συντροφιά, τά σμήνη τών
κατσαρίδων, περνούσαμε τίς βραδιές μας, μέ τήν ψυχή πνιγμένη
στα βάσανα τής εξορίας, στήν τυραννία της αγγαρείας, και στήν
αβεβαιότητα τού μέλλοντός μας.
Διακόσιοι εξήντα τέσσερες Παπάδες καί Μόναχοί, καί δύο
Αρχιερείς, από τήν δύσμοιρη τή Μακεδονία, πού έπεσε στά
χέρια τών ΓερμανόΒουλγάρων, από τήν Καβάλα μέχρι τήν
Αχρίδα. Σεβάσμια γεροντάκια ολόλευκα, συγκύπτοντα καί
συρόμενα, υπό το βάρος 75 καί 80 ετών και πλέον, νεώτεροι
ευγενικοί τύποι, μέ τήν καλωσύνη τού Ιερατείου διάχυτη,
είς τά πελιδνά εκ τής λύπης καί τών ταλαιπωριών, πρόσωπά
τών, καί νεαροί Λευίται, Διάκονοι καί Μοναχοί, μέ τήν ανθούσαν
νεότητά των, όλοι φύρδην -μίγδην, είς τάς τρώγλας εκείνας,
τάς καταλλήλους διά χοιροστάσια, μέ μόνην την κατηγορίαν,
ότι ήσαν Έλληνες.
Τοση ήταν η λύπη, καί τόση η απελπισία από πάσης απόψεως, όπου απόλυτος σιγή εβασίλευεν, εντός των βρωμερών.εκείνων σταυλι-
σμάτων, καί μόνον η πυγολαμπίς, κανενός σπανίως καί αυτού,
σιγαρέτου, επρόδιδεν ότι είς τό τάπεινόν εκείνο άντρον τών
παντοίων νυκτοβιων ερπετών,κατώκουν καί άνθρωποι !
Πόσον βαρύ το πέσιμο της νύχτας στή φυλακή ! Πόσον πηχτό
τό σκοτάδι τής σκλαβιάς,πόσον φαρμακερές οι σκέψεις στό.
περιβάλλον τής εχθρικής χώρας !
Μακριά από τήν αγαπητή Πατρίδα, μέσα στά συρματοπλέγματα,
μέ μετρημένο τό ψωμί, χωρίς φαγητό καί μέ νερό από βρωμερά
σίδηρορελα, εκτεθειμένα στην Ιουλιανή ζέστη και τό βράδυ,
νά, τά τσακάλια τού βάλτου, νά ουρλιάζουν
ομαδικά, καί τίςκοκουβάγιες νά σκούζουν επάνω σου, απαίσια,
τή συμφορά σου, αλλά καί τήν ιδική τους έξωση, από τό
φώλιασμά τους.
Ιούλιος μήνας, καί νά αισθάνεσαι τή νύχτα, την υγρασία να
περνά στα κόκαλα, νά αναπνέεις μούχλα καί σκοτάδι, καί όταν
ξημερώνει, να βλέπεις την καταχνιά τού βάλτου, δίπλα σου
νά σού πλακώνει τήν καρδιά .
Ιούλιος μήνας, καί μόλις άρχισαν νά ροδίζουν, τά σιτηρά,
νά φαίνεται από κανένα ώριμο φρούτο !
"Τί τόπος αρκουδιάρικος! Τί φύσις αγριεμένη !
Τί βαλτοτόπια άχαρα ! Τί λάσπη βρωμισμένη !
Άχ ! Πόσο σέ πεθύμησα, Πατρίδα μου γλυκειά,
Πού κι απ' τό μεσοχείμωνο, ανθίζουν τά κλαριά !"
Καί, ο πιό απελπισμένος άνθρωπος,στίς φυσικές του
άρρωστειές, καί συμφορές παρακαλεί, να ξημερώσει
η μέρα, καί τού φαίνεται ότι ξαλαφρώνει η ψυχή του,
από τό βάρος και τήν πίεση τής νύχτας.
Καί όμως, ο αιχμάλωτος, ο όμηρος, ο εξόριστος, καί δή σέ
χέρια Βουλγαρικά, εύχεται νά μήν ξημερώσει ποτέ, καί νά μή
δεί τό φώς τής μέρας, καί τόν απαίσιο βασανιστή του !...
Νά υπήρχε τουλάχιστον ίχνος ανθρωπιάς, θά παρηγορούμεθα
οπωσδήποτε. Όμως αυτά έχουν οι πόλεμοι. Κατάκλειστοι όλη
τή νύχτα., χωρίς δικαίωμα εξόδου.
Τό πρωί, και αυτή η φυσική ανακούφιση, είς τήν αυτήν κοινήν θέσιν,
καί τό πλύσιμο χεριών καί προσώπου, πολυτέλεια,
καί άς τό κουβαλούσαμε εμείς τό νερό ζεβόμενοι ανά τέσσαρες
καί τράβηγμα καί σπρώξιμο τού τροχοφόρου. Πού καφές ;
Πού πρωινό ρόφημα; Πού ερωτησις, άν πεινάς, άν υποφέρεις,
άν πεθαίνεις!; Είς τό παράμικρό και δίκαιο παράπονο,η απάντηση:
"Μπεγαί"=φύγε, καί με τη μεταβολή, πρός αναχώρηση,τό
εγκώμιο τής φυλής του, "προκλέτι ρότα"=( άτιμον γένος ).
Καί, από ποίους η εξουδένωσις; Από ανθρώπους ημιαγρίους,
χυδαίους και βρωμερούς, από στρατιώτες πού θεωρούν φυσικό
νά δερνωνται δημοσίως, από τόν δεκανέα των, καί δή έτι φυσικότερον, να τούς φτύνει είς τό πρόσωπον !
Από Χριστιανούς, οι οποίοι νομίζουν, ότι μόνον οι Βούλγαροι
είναι τοιούτοι, καί μόνον πρός αυτούς έχουν υποχρεώσεις,
καί όχι πρός τούς αλλογενείς, άς είναι καί Παπαδες !
Τήν Κυριακή, μάς πήγαιναν στήν Εκκλησία των, ομαδικώς,
καί εν παρελάσει, μεταξύ ενόπλου φρουράς, ίνα αναγκαστικώς,
μάς πληροφορήσουν ότι, "δεν ήσαν σχισματικοί, αλλά γνήσιοι
Ορθόδοξοι."!
Καί, μετά τό Ευαγγέλιον, ο Ιερεύς των, κηρύττων, εδείκνυε διαρκώς, πρός τό μέρος μας, καί όπως μάς επληροφόρουν, κατόπιν ,Βουλγαρομαθείς συνάδελφοι, μάς παρωμοίαζε μέ τούς Εβραίους, καί έλεγεν ότι, όπως εκείνοι, διότι
σταύρωσαν τόν Χριστόν, γυρίζουν κατηραμένοι είς τά πέρατα
τού κόσμου, έτσι. κι αυτοί οι Έλληνες. Παπάδες πού έφαγαν
τόν Βουλγαρισμόν τής Μακεδονίας θά γυρίζουν τού λοιπού
αιχμάλωτοι , τού ηρωικού στρατού μας,έως ότου παραδώσουν
είς τόν διάβολον, την αμαρτωλή ψυχήν των.!
Στό τέλος όμως, ενθυμηθείς φαίνεται, ότι ήτο οπαδός τού
Χριστού, έδειξε συμπάθεια και είπε : "Άφετε αυτούς,τούς φτάνει
η καταισχύνη, νά καταντήσουν, σάν τούς γύφτους."
Καί έπειτα λέγουν μερικοί, ιδίως Ευρωπαίοι, ότι υστερούν
είς ευγένειαν, πολιτισμόν, καί χριστιανισμόν, "οι Πρώσσοι
τής Ευρώπης."!
-Έγραψα, σήμερα, 30 Ιουνίου 2019, είς τόν Αμπελάν-Νάουσας,
νήσου Πάρου, τού Νομού Κυκλάδων.
+Εορτή τής Συνάξεως, τών Αγίων 12 Αποστόλων.
Επειδή, από αύριον έχουμε Πρωτομηνιά, καί αρχή τού Β' ημίσεως
τού 2019, μέ εορτάζοντες, τούς Ρωμαίους, Αγίους Αναργύρους,
+ Κοσμάν καί Δαμιανόν, προστάτες τής υγείας, τήν οποία από
καρδιάς, σάς εύχομαι παντοτε, κατά τήν εντολή τού
Κυρίου,άνευ αμοιβής, είς τούς μή έχοντας, αλλά ασκούντες,
ως ιατροί θεράποντες,κατά τόν όρκο τού Ιπποκράτη, καί
τού Σωτήρος Χριστού,πρός τούς μαθητάς καί Αποστόλους,
"Δωρεάν ελάβετε,δωρεάν δότε". (Ματθ.ι'=10ον,στίχ.8 ).
Σάς χαιρετώ, Αγαπητοί φίλοι, καί εύχομαι είς όλους σας,
από Θεού , πάντοτε,τό πολυπόθητο αγαθό τής υγείας.
Αμπελάς- Νάουσας , Π ά ρ ο υ, Νομού Κυκλάδων.
HOTEL ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ, Τηλ.22840. 51573, 1η Ιουλίου 2019
Χρίστος Γ. Κοτρώτσος
Θεολόγος -Φιλόλογος-Παιδαγωγός
Επιτ.Γεν.Επιθ/τής Μ.Ε.
Νέα Φιλαδέλφεια,Τ.Κ.143 41
Τηλ Οικ. 210 2511254
ΠΗΓEΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘHΜΑΤΑ:
1.ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΉΚΗ
2.ΓΑΒΡΙΗΛ, ΗΓΟΎΜΕΝΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΆΤΟΥ
"ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΣΤΑΛΓΊΑΙ." ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ 1958
