|
Η Κ Ο Ι Μ Η Σ Η ΤΗ Σ Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ο Υ
Θ' ΕΝAΤΗ ΩΔΗ ( Κ α τ α β α σ ί α )
" Άι γενεαί πάσαι μακαρίζομέν Σε, τήν μόνην Θεοτόκον ."
"Νενίκηνται τής φύσεως οι όροι, εν Σοί Παρθένε,Άχραντε.
Παρθενεύει γάρ τόκος,
καί ζωήν προμνηστεύεται θάνατος.
Η μετά τόκον Παρθένος, καί μετά θάνατον ζώσα,
Σώζοις αεί,Θεοτόκε, τήν κληρονομίαν Σου."
- ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦH ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ, επάνω καί
πρώτη,από όλους τούς αγίους, καί όλα τά αγγελικά τάγματα,
βρίσκεται η υπερευλογημένη Θεοτόκος Μαρία.
Διότι αυτή είναι η ανάκληση τού Αδάμ, καί η λύτρωση τής Εύας
Αυτή είναι τό θείο ανάκτορο τού απροσίτου φωτός,η δόξα
τών Αγγέλων,τό καύχημα τών Αποστόλων, ο στέφανος τών
μαρτύρων, καί τό αγαλλίαμα τών οσίων.
Είναι η χαρά τού κόσμου. Γιαυτό, η Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία,
περιβάλλει τήν Παναγία μας, τό Θεοχώρητο σκήνωμα τού Λόγου,
μέ τιμή πολύ μεγαλύτερη από αυτήν πού προσφέρει, σε όλους τούς άλλους αγίους.
Η τιμή καί ο σεβασμός τών Ορθοδόξων, πρός τήν Κυρίαν Θεοτόκο,
είναι τόσο μεγάλος, ώστε κάναμε πανηγύρι καί πάνδημη εορτή,
τήν ένδοξη Κοίμησή Της. Η ιερή καί ένδοξη μνήμη τής
Κοιμήσεώς Της, είναι κατά τόν ιερό Κοσμά, ποιητή καί
υμνογάφο,στολισμένη καί λάμπει μέ δόξα Θεού.
Γι'αυτό δέν είναι άξιο απορίας, τό ότι γύρω από τήν Κοίμηση
τής πάναγνης στό νού, τήν ψυχή καί τό σώμα τής Αειπαρθένου
Μαριας, έχουν γραφτεί υπέροχα εγκώμια , καί λυρικότατοι
Θεοπρεπείς ύμνοι.
- Οι ιεροί υμνογράφοι καί εγκωμιαστές, τού καθαρού οικητηρίου
τού Θεού, αναφέρονται συχνά σέ ευσεβείς παραδόσεις, γύρω
από τό Πανάχραντο σώμα τής "Τιμιωτέρας τών Χερουβείμ και
ένδοξοτέρας ασυγκρίτως τών Σεραφείμ".
- Έτσι, ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, είς τούς τρείς λόγους του,
"Είς τήν Κοίμησιν", ο Επίσκοπος Θεσσαλονίκης Γρηγόριος,
ο Παλαμάς, ο άγιος Μάρκος Εφέσου, ο Ευγενικός, ο ιερός
Κοσμάς, Επίσκοπος Μαιουμά, στόν Κανόνα του ,
"Είς τήν Κοίμησιν τής Θεοτόκου", ο θεσπέσιος Ανδρέας Κρήτης,
ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης κ. α. κάνουν λόγο, περί
Αναλήψεως ή Μεταστάσεως, τρείς ημέρες μετά τήν
Κοίμησή Της.
- Είναι τόσο βαθύς ο σεβασμός, πρός τό προσωπο Εκείνης, η οποία
έγινε τού Πανάγιου Θεού, ο ναός ο πανάγιος,"καί δάνεισε
στόν Κύριο, σάρκα ζωοποιημένη, από ψυχή,νού,λογικό,
καί θέληση", ώστε νά γράφουν : Αυτής τής οποίας η παρθενία
έμεινε "αλώβητος"=( αβλαβής -ακέραιη ), όταν γέννησε τόν
Υιό καί Λόγο τού Θεού, Αυτής τής ίδιας,όταν μετέστη στόν
ουρανό, έχει φυλαχθει τό σώμα Της, αδιάλυτο.
Γι'αυτό γράφουν, δέν θά ονομάσουμε "τήν ιεράν Σου μετάστασιν
θάνατον", αλλά - πιό ταιριαστά-, κοίμηση ή αποδημία ή επίσκεψη
σέ άλλο τόπο. Διότι,αναχώρησες από τό σώμα, καί εισήλθες σέ
ανώτερο ουράνιο κόσμο. Τούτο δέ συνέβη, διότι Αυτής τής οποίας
κατά τή γέννηση, η παρθενία έμεινε "αλώβητος", έπρεπε νά
τηρηθεί αδιάφθορο τό σώμα, καί μετά θάνατον.
Διότι, πώς ήταν δυνατόν, νά καταπιεί ο θάνατος καί νά δεχθή
ο Άδης, Εκείνη πού συνέλαβε καί γέννησε, "τήν πάντα πληρούσαν
Υπόστασιν τού Θεού καί Λόγου.;"
Πώς ήταν δυνατόν νά τολμήσει ν' αγγίξει η διαφθορά,
τό Ζωοδόχο σώμα Της ;
Αυτά είναι όλωσδιόλου ξένα, στή Θεοφόρο ψυχή καί τό σώμα Της.
Αυτήν καί μόνο πού τήν είδε ο θάνατος,τρομοκρατήθηκε !
Έτσι περίπου εκφράζονται καί άλλοι εγκωμιαστές της Θεοτόκου,
πού στηρίζονται σέ παράδοση,τήν οποία σνέφερε τό 451μ.Χ.,
ο αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων Ιουβεναλιος, όταν βρέθηκε στήν
Κωνσταντινούπολη, για νά λάβει μέρος στήν Δ' Οικουμενική
Σύνοδο τής Χαλκηδόνας, τό (451).
Τίς ημέρες εκείνες, η ευσεβής αυτοκράτειρα Πουλχερία, ζητούσε
νά μεταφέρει ώς ιεροτατο θησαυρό, στό ναό τής Παναγίας τών
Βλαχερνών, ( στήν Κωνσταντινούπολη ), τόν οποίο αυτή έκτισε,
καί τό Πανάγιο καί Ζωοδόχο σώμα τής Αειπαρθένου.
Γι 'αυτό, κάλεσε τον αρχιεπίσκοπο Ιουβενάλιο, "καί τούς από
Παλαιστίνης επισκόπους", πού βρίσκονταν τότε είς τήν
Κωνσταντινούπολη, καί τούς είπε : " Ακούομεν είναι εν Ιερο-
σολύμοις, τήν πρώτην καί εξαίρετον τής Παναγίας Θεοτόκου,
καί Αειπαρθένου Μαρίας Εκκλησίαν", στην τοποθεσία
Γεθσημανή, όπου " τό Ζωηφόρον Αυτής σώμα, κατετέθη εν σορώ",
( σέ Λάρνακα=τάφο ). Θέλουμε λοιπόν,"τούτο τό λείψανον", νά
τό φέρουμε εδώ, "είς φυλακτήριον τής Βασιλευούσης
ταύτης πόλεως".
Στό αίτημα τής βασίλισσας, ο αρχιεπίσκοπος Ιουβεναλιος
αποκρίθηκε : Την Αγία μέν καί Θεόπνευστη Γραφή δέν
αναφέρονται τα σχετικά, μέ τήν τελευτή τής Αγίας Θεοτόκου
Μαρίας. Όμως έχουμε παραλάβει από "αρχαίαν αληθεστάτην
παράδοσιν, ότι κατά τόν καιρό,"της ενδόξου Κοιμήσεως Αυτής",
όλοι μέν οι άγιοι Απόστολοι συγκεντρώθηκαν θαυμαρτουργικά,
στά Ιεροσόλυμα καί κήδευσαν , "τό Θεοδόχον αυτής σώμα,
μετά Αγγελικής καί Αποστολικής υμνωδίας ", καί "τό κατέθεσαν
εν τή σορώ", (τή εν Γεθσημανή). Σε Λάρνακα=τάφο, (πού
βρίσκεται στή Γεθσημανή).
Τρείς ημέρες μετά τήν ταφή, καί αφού σταμάτησε η αγγελική
μελωδία, έφθασε ο Απόστολος Θωμάς, οποίος έλειπε κατά τήν
ημέρα τής Κοιμήσεώς Της, καί ζήτησε να προσκυνήσει,
"τό Θεοδόχον σώμα". Τότε "άνοιξαν τήν σορόν", αλλά, "τό μένα
σωμα Αυτής,τό πανύμνητον,ουδαμώς ευρείν ηδυνήθησαν",
βρήκαν μόνο, " τά εντάφια Αυτής", δηλ.τά (ενδύματα πού φορούσε,
όταν τήν εκήδευσαν ).
Καί, αφού δοκίμασαν "άφατον ευωδίαν, ησφαλίσαντο την σορόν",
ασφάλισαν αμέσως τήν λάρνακα. Γεμάτοι έκπληξη, από "τό τού
μυστηρίου θαύμα", σκέπτονταν τούτο μόνον.
Όπως ο Θεός Λόγος καί Κύριος τής δόξης ευδόκησε,
"κατ' ιδίαν υπόστασιν", νά σκηνώθεί καί νά γίνει άνθρωπος,
"εξ Αυτής", καί νά γεννηθεί με σάρκα, καί όπως "μετά τόν τόκον"
διαφύλαξε "άφθορη"την παρθενίαν Της, έτσι πάλι, ο Ίδιος
"ευδόκησε καί μετά τήν εντεύθεν αποβίωσιν", τής Θεοτόκου
να τιμήσει " τό άχραντον καί αμίαντον σώμα"της, μέ τήν
αφθαρσία καί τή μετάθεσή του στήν αιωνιότητα,"πρό τής
κοινής καί καθολικής αναστάσεως".
Όταν η βασίλισσα άκουσε,τάς όσα τής διηγήθηκε ο Ιεράρχης,
ζήτησε από αυτόν, νά τής στείλει " τήν αγίαν εκείνην
σορόν βεβουλωμένην ασφαλώς".(=Τη Λάρνακα σφραγισμένη
μέχρι ασφάλεια ). Μαζί μέ όσα είχαν απομείνει από τά "ιμάτια.
τής ενδόξου Παναγίας Θεοτόκου Μαρίας". Τήν "σορόν" σέ
εκείνην, κατέθεσε η ευσεβής αυτοκράτειρα είς τόν ναόν τής
Παναγίας Θεοτόκου πού έκτισε στίς Βλαχέρνες.
Ο εκ Νάξου έχων τήν καταγωγήν, άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,
ο οποίος μιλάει γιά τήν ανάστασιν τής Θεοτόκου τήν τρίτη
ημέρα, από τήν Κοίμησή της, παρατηρεί: "Το νά αναστηθεί εκ
νεκρών η Παναγία καί νά αναληφθεί εν σώματι, καί νά είναι ήδη
ζωντανή στούς ουρανούς,τό δεχόμαστε, διότι τούτο είναι
ασυγκρίτως Θεομητοπρεπέστερον,από νεκράν Αυτήν είναι".
Δηλαδή, από τού νά μένει "τό άχραντον σώμα Της νεκρόν ", (=στή
γή,)"ώς χωρισμένον, τής ζωοποιούσης αυτό ψυχής".
Πράγματι, ή ευλαβής ψυχή τού Ορθοδόξου,Θεοπρεπώς αγαπά,
Θεοπρεπώς πιστεύει, Θεοπρεπώς υμνεί τήν πηγην τής ζωής,
καί τής σωτηρίας του, τήν Μητροπάπαρθενο καί φωτοφόρο Μητέρα, τού Θεού καί Σωτήρος ημών Χριστού."
Παρ'όλα αυτά, η Αγία μας Εκκλησία, δέν δίδαξε ώς δόγμα, τό ότι
η Θεοτόκος ανελήφθη, μέ τό πανάσπιλο σώμα της, στόν ουρανό.
αλλ' ότι μετέστη μέ αυτό, στήν αίδια δόξα καί μακαριότητα.
Δέν τό δίδαξε, διότι ούτε η Αγία Γραφή, ούτε η Αποστολική
Παράδοση, αναφέρουν τό γεγονός αυτό, περί Αναλήψεως, αλλά
περί Μεταστάσεως.
- Τούτο ρητώς αναφέρεται, καί στό Απολυτίκιο τής εορτής.
"Εν τή γεννήσει τήν παρθενίαν ,εφύλαξας,εν τή Κοιμήσει
τόν κόσμον ού κατέλιπες Θεοτόκε.Μετέστης πρός τήνζωήν,
Μήτηρ υπάρχουσα τής ζωής.Καί ταίς πρεσβείαις ταίς Σαίς,
λυτρουμένη,εκ θανάτου τάς ψυχάς ημών."
- Βέβαια, σέ πολλά μέρη τήν αποκαλούν , " Φ α ν ε ρ ω μ έ ν η",
όπως στή Ιερά Μονή τού Προυσσού- Ευρυτανίας , στήν Ιερά
Μονή τής (Φανερωμένης), επάνω από τήν πόλη,στό νησί
τής Λευκάδας, στό Καλλιφώνι τής Καρδίτσας καί αλλού,
όπου γιορτάζουν τά "Εννιάμερα"=Μετάσταση, στίς 23 τού
Αυγούστου. Διότι έκαμε αισθητή, (τήν είδαν) τήν παρουσία Της.
Άλλωστε, καί ο αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων Ιουβενάλιος, αυτό
υπογράμμισε, στήν αυτοκράτειρα Πουλχερία, τό 451 μ.Χ.
Εκτός λοιπόν, από τίς ευσεβείς παραδόσεις, πού ανάγονται
στόν Δ' μ.Χ αιώνα, δέν έχουμε άλλη μαρτυρία, από τούς
Θεόπνευστους Αποστόλους,οι οποίοι έζησαν με τόν Κύριο,
καί οι οποίοι είχαν συναθροιστεί, θαυματουργικά , από
τά πέρατα τής Οικουμένης, στή Γεθσημανή, για νά κηδεύσουν
"τό πανίερον καί αξιοσέβαστον, σκήνωμα τής Θεοτόκου."
Το γεγονός, τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου, αποδίδει θαυμάσια,
τό Εξαποστειλάριον τής εορτής,πού λέει :
-"Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ενθάδε, Γεθσημανή
τώ χωρίω, κηδεύσατέ μου τό σώμα.Καί,Σύ,Υιέ καί Θεέ μου,
παράλαβέ μου, τό Πνεύμα."
Πολλοί είναι οι Άγιοι Πατέρες, πού αναφέρονται μέ τούς ύμνους
πού έχουν συνθέσει στό γεγονός, τό αξιοθαύμαστο τής τρίτης
ημέρας μετά τήν ταφήν, πού ονομάζεται, Μετάσταση τής Παναγιας,
όπως είναι οι αναφερόμενοι κατωτέρω,μέ τά ονόματά τών :
1) Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, μέ τούςτρείςλόγους του,
"Είς την εορτή, τής Κοιμήσεως τής Θεοτόκου" ,καί πάρα πολλούς,
αμέτρητους ύμνους.Ειναι ο συγγραφέαςτής Παρακλητικής ,
ή Οκτωήχου ,καί πολλών άλλων θεολογικών βιβλίων..
2)Ο Άγιος Νικόδημος, ο Αγιορειτης, πού έγινε , ήδη, λόγος.
3)Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.
4)Ο θεσπέσιος Ανδρέας ο Κρήτης,ο Κανονογράφος.
5)Ο Θεόδωρος ο Στουδίτης, ιδρυτής τής περιωνύμου
Μονής Στουδίου στήν Κωνσταντινούπολη. (Πανεπιστήμιο).
6) Ο σεπτός, Άγιος Ιεράρχης Μάρκος, Επίσκοπος Εφέσου, ο Ευγενικός,
αλλά καί,
7) Ο ιερός Θεοφύλακτος,ερμηνεύοντας, τό : " Σήμερον , μετ' εμού
έσει εν τώ Παραδείσω", (Λουκ.κγ',44) , τους λόγους τού Εσταυρωμένου Χριστού,πρός τόν μετανοήσαντα ληστήν.
8) Ο Μέγας Βασίλειος, στη σοφή ρήση του:
"Τά μέν δόγματα σιωπάται,τά δέ κηρύγματα δημοσιεύεται".
-Καί,άλλοι πολλοί. "-ών, ούκ έστιν αριθμός."
Κυρίως, Μοναχοί,ασκητές καί εύσεβείς πιστοί,μελετητές
τής ΑγίαςΓραφής, μέσα στή διαδρομή, δέκα επτά ( 17 ) αιώνων ,
καί πλέον, μέχρι σήμερον.
- Επομένως, ο ευσεβής λαός τού Θεού, μπορεί νά γιορτάζει καί νά
πανηγυρίζει τή μεγάλη αυτή Θεομητορική εορτή.
Καί,ορθώς πράττει, κάθε χρόνο, τήν 15ην Αυγούστου.
Πολλά θά ήθελα νά προσθέσω καί άλλα ακόμη, αλλά κλείνω
τό θέμα, επειδή, ήδη, αρκετά έχω μακρυγορήσει..
Σάς ασπάζομαι μέ όλη τήν αγάπη μου, ευχόμενος υγείαν,
καί κάθε ευλογία καί προστασία,
παρά τής Υπεραγίας καί Παναχράντου Θεοτόκου, Μαρίας,
τής Παναγίας μας.
Χρίστος Γ. Κοτρώτσος.
Θεολόγος-Φιλόλογος-Παιδαγωγός
Επιτ.Γεν. Επίθ/ τής, Μ.Ε.
Αμπελάς-Νάουσας,νήσου Πάρου,Νομού Κυκλάδων.
HOTEL " ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ " Τηλ. 22840 -51573.
+ΚΥΡΙΑΚΉ ΤΩΝ. ΑΓΙΩΝ. ΠΆΝΤΩΝ. 23 η Ιουνίου 2019
Μ ε γ α λυ ν ά ρ ι ο ν Ήχος Γ'. (ΓΑ)
- "Πάσαι τών Αγγέλων αι στρατίαί, Πρόδρομε Κυρίου,
Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες ,μετά τής
Θεοτόκου,ποιήσατε πρεσβείαν είς τό σωθήναι ημάς."
ΠΗΓΈΣ. ΚΑΙ ΒΟΗΘΉΜΑΤΑ :
. ................................................
1.ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ. ΚΑΙΝΗ. ΔΙΑΘΉΚΗ
2.ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ - ΜΗΝΑΙΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
3.Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ. Νικ.Π. Βασιλειάδη , Στέλεχος τής. Αδελφότητος
Θεολόγων, " Ο Σ Ω Τ Η Ρ ". Αποβιώσαπς σχετικά, προσφάτως.
( Αιωνία η μνήμη αυτού.).Ο Κύριος νά τόν αναπαύει εν χώρα
ζώντων, μετά τών δικαίων
|
