|
Π Ε Ρ Ι Φ Ι Λ Ι Α Σ
1."Φίλου πιστού,ούκ έστιν αντάλλαγμα." ( Σοφ.Σειρ.Στ',15 )
2."Είς πάντα καιρόν, φίλος υπαρχέτω σοι."( Παρμ.ΙΖ',17 )
3." Φίλον σόν ή φίλον πατρώον, μή εγκαταλείπεις.( Παρμ.ΚΖ',11 )
4."Φίλοι μισήσουσι φίλους πτωχούς,φίλοι δέ, πλουσίων πολλοί. "
( Παρμ.ΚΔ',20 )
5." Αξιοπιστότερα τραύματα φίλων,ή εκούσια φιλήματα εχθρών."
( Παρμ.ΚΖ',6 )
6."Υμείς,φίλοι μου εστέ... Ουκέτι υμάς λέγω δούλους.
Ότι ο δούλος,ούκ οίδε, τί ποιεί αυτού,ο Κύριος." (Ιωάν.ιε',14 )
Η σημασία τής φιλίας αποτελεί βασικό παράγοντα, στή ζωή
κάθε ανθρώπου . Μικρού ή μεγάλου,άνδρα ή γυναίκας,
ανεξαρτήτως εποχής,τόπου,ή βαθμού πολιτισμού.
Γιά νά γνωρίσει κανείς,τήν έννοια καί τό βάθος, ήτοι,
τήν ειλικρίνεια τής φιλίας, είναι ανάγκη νά ανατρέξει
στή Φιλοσοφία, αλλά καί τήν Ιστορία, διά νά αντλήσει
παραδείγματα,γιά τίς επιθυμίες του.
Κατά παρόμοιον τρόπον, παίρνει καθημερινά διδάγματα,
από τήν Τέχνη, τη Λογοτεχνία, τόν Κινηματογράφο, καί τήν
εργασία , εν γένει.
Τό πράγμα αποδεικνύει, αυτό πού είμαστε,
άν όχι στό σύνολο, οπωσδήποτε όμως, εν μέρει.
Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται, από τήν επίδραση πού
ασκούν στό βίο μας, οι συμμαθητές μας, κατά πρώτον, τά γνωστά
μας, πρόσωπα έπειτα, ενίοτε δέ, καί ξένα,ή έτερα, απρόσωπα.
"Οι άνθρωποι γεγόνασιν ένεκεν αλλήλων,"είπεν ο αρχαίος σοφός,
Μάρκος Αυρήλιος,(138-160), εκ τών Αντωνίνων,
τής Ρωμαϊκής κυριαρχίας.
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικόν όν, καί προσπαθεί να επιτύχει
στή διάρκεια τού βίου του, ή έστω νά προσεγγίσει,
κατά τό δυνατόν, αυτό πού θέλει.
Η επιθυμία δέ, τού κάθε ανθρώπου, είναι η ε υ τ υ χ ί α,
"Όσον ένεστι"=όσο αυτό, είναι κατορθωτόν.
-Διότι η μοναξιά, άν κάποτε είναι επιθυμητή,είναι γιά λίγο.
-Ποτέ εφ' όρου ζωής,δέν είναι κάτι ευχάριστο.
Η συμπεριφορά μας, στίς σχέσεις πρός τούς άλλους, σπάνια
παραμένει αδρανής. Εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως στίς
επαφές μας, από τή μαθητική ακόμη ζωή. Βέβαια, συνήθως,
οι φιλίες τής πρώτης ηλικίας, κατά κανόνα επικαλύπτονται
Κάθε φιλία, μέ τούς γύρω μας, συνδέεται μέχρις ενός σημείου.
Αλλά πολλές φορές επηρεάζει, αποτελεσματικά,
τήν κατεύθυνση τού βίου μας, θετικά ή αρνητικά,
στή διαμόρφωση τού χαρακτήρα μας.
-Στή δεύτερη περίπτωση , διά τόν νουνεχή, ατονεί ή καί
καταρρέει. Γενικά, η φιλία είναι κρίσιμο στοιχείο,
γιά τήν εξέλιξή μας.
-"Πές μου,το φίλο σου, νά σού πώς, ποιός είσαι."
Λέει η λαϊκή παροιμία.
-Δέν υπάρχει άνθρωπος, πού θά ήθελε νά ζήσει χωρίς φίλους,
σύμφωνα μέ τό φιλόσοφο Αριστοτέλη, τού 4ου π.Χ.αιώνα,
(384-322) π.Χ., ούτε όμως στή διαδρομή, τόσου χρόνου μέχρι
σήμερα, ακόμη καί άν είχε τά αγαθά, όλου τού κόσμου.
Ο Αριστοτέλης έγραψε, καί έφθασε σέ τέτοια τελειότητα,
ο λόγος του, ώστε νά μή αμφισβητηθεί τό εγκώμιό του,
γιά τή φιλία,
-"Οι φίλοι μπορεί να έχουν εχθρούς, η φιλία όμως όχι, καθ'
εαυτήν." Είναι κάτι τό ανώτερο,ένα ιδεώδες.
-Τό έργο τού Αριστοτέλη,η τεράστια, όντως, εγκυκλοπαίδεια,
είναι μία ανεκτίμητη μέγιστη συνεισφορά, γιά όλη τήν
ανθρωπότητα. Ένα εκπληκτικό κράμα συστηματικό, τού
σώματος καί τής μέριμνας γιά τή συγκεκριμένη λεπτομέρεια.
Τό αποτέλεσμα τής διδασκαλίας του,στό Λύκειο επί (13) χρόνια,
από τό (335-322), διεσώθη ώς τίς μέρες μας, καί υπάρχει.
-Είναι, κατ' αρχήν μία επαγωγική λογική, η οποία ονομάζεται
"λ ο γ ικ ή τ ώ ν τ ά ξ ε ω ν", πού παρήγαγε τήν τελειότητα,
μή προσιτή στόν καθένα, δείχνοντας μέ ποιούς όρους,
είναι δυνατόν, χρησιμοποιώντας μόνο , τήν αρχή τής αντίφασης,
νά συναχθεί, από τή σχέση μιάς πρώτης έννοιας, μία δεύτερη,
πρός μία τρίτη. Καί,η σχέση τής πρώτης, πρός τήν τρίτη.
Έδωσε έτσι τόν πρώτο τύπο,ο οποίος ισχύει πάντοτε τών τυπικών
όρων, μιάς σκέψης.
Υποδεικνύει τά γενικά πλαίσια, τά οποία υπεισέρχονται,
σέ ό,τι είναι δυνατόν, νά λεχθεί,γιά τήν πραγματικότητα.Ήτοι:
"Σ Ω Μ Α, Ψ Υ Χ Η, Ν Ο Υ Σ, Δ Ι Α Ν Ο Ι Α." Είναι, οι έ ν ν ο ι ε ς.
-Τόν Αριστοτέλη διαδέχθηκε, στή διεύθυνση τού Λ υ κ ε ί ο υ,
ο άριστος εκ τών μαθητών του, Θεόφραστος. ( 372-287 )π.Χ.,
εκ Λέσβου. Από τό συγγραφικό του έργο, διασώθηκε μόνο ένα.
"Ο ι Χ α ρ α κ τ ή ρ ε ς." Ιδιαίτερα σπουδαίο καί σημαντικό.
Π α ρ ά δ ε ι γ μα. α λ η θ ι ν ή ς φ ι λ ί α ς
-Παροιμιώδης είναι η φιλία, τών Πυθαγορείων φιλοσόφων,
τού 4ου π.Χ.αι., τού Δάμωνα καί τού Φιντία, επί τού τυράννου
τών Συρακουσών, (Σικελία), Διονυσίου Β'.
Ο Δάμων, έμπιστος φίλος τού Φιντία, δέχεται νά εγγυηθεί,
μέ τή ζωή του, αντί τού καταδικασθέντος είς θάνατον φίλου του,
Φιντία, εναντίον τού Διονυσίου, γιά συνωμοσία.
Κατά τόν κρίσιμο χρόνο,τής εκτέλεσης τής ποινής,
πεθαίνει ένας τών γονιών τού Φιντία, καί δέσμιος ών,
ζητεί από τόν άκαρδο καί σκληρό τύραννο, άδεια δυό ημερών,
γιά νά παραστεί στήν κηδεία.
Ο άσπλαχνος τύραννος,υπόσχεται νά τού επιτρέψει, υπό τόν
όρο, ότι θά υπάρξει. εγγυητής.
Αμέσως προσέρχεται,ο φίλος του, Δάμων, ο οποίος δέχεται.
Τό γεγονός κοινολογηθέν, προκάλεσε έντονο τό ενδιαφέρον,
τής πόλεως.
Η ώρα έφθασε, καί ο Φιντίας, άφαντος ! Μέχρι τής στιγμής.
Ολίγον ακόμη, καί ο Δάμων οδηγείται δέσμιος, διά τήν
εκτέλεση τής ποινής. Αίφνης ασθμαίνων, καί είς απόστασιν
ελαχίστων μέτρων, καταφθάνει ο Φιντίας , καί ζητεί επιμόνως
παρά τού Δάμωνος τήν θέση του.
Διεξάγεται ένας πείσμων αγών, μεταξύ τών δύο φίλων, είς
ποίον εκ τών δύο φίλων, ανήκει η θέση τού μελλλοθανάτου.
Μπροστά στή θέα τής εξελισόμενης πάλης, καί τής αληθινής,
πραγματικής φιλίας, ελύγισε η σκληρή καί άκαμπτη καρδιά,
τού τυράννου Διονυσίου. Παρεμβαίνει ο ίδιος, καί χαρίζει
τήν ποινήν, είς αμφοτέρους, ζητών νά δεχθούν είς τήν
φιλίαν τους, καί τρίτον φίλον,τόν ίδιον.
-Διότι,"ούκ αεί οι τύραννοι ευδαίμονές εισί."Κατά τήν
αρχαίαν ρήσιν.Υποφέρουν, συνεχώς, από ανασφάλεια καί φόβο.
-Τα ανωτέρω διηγείται, ο ιστορικός Πλούταρχος ,ο Χαιρωνιεύς,
( 45π.Χ.-120 μ.Χ.), είς τό έργον του : "Β ί ο ι. Π α ρ ά λ λ η λ ο ι."
Νεότεροι ιστορικοί , θεωρούν βέβαια, το όλον θέμα,
ώς μυθοπλασίαν, ενώ η αρχαία ελληνική φιλολογία, ώς γεγονός.
Αξιοθαύμαστη, υπήρξεν η φιλία τών δύο συγχρόνων, Αγίων ανδρών, μεγάλων Οικουμενικών Διδασκάλων καί Ιεραρχών, Βασιλείου τού Μεγάλου, καί Γρηγορίου τού Θεολόγου, ισοβίων φίλων, οι οποίοι έλεγον ότι, "μέσα στά δύο σώματα,
υπάρχει μία ψυχή." Έζησαν καί έδρασαν, τόν 4 ον μ.Χ.αιώνα.
Περαίνων τόν λόγον, αγαπητοί μου φίλοι-ες, Μεσενικολίτες,
καί λοιποί αναγνώστες, εύχομαι είς όλους Χρόνια πολλά, σήμερα
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η, Τ Ω Ν Π Α Τ Ε Ρ Ω Ν, τής Α',Οικουμ. Σ υ ν ό δ ό ύ,
συνελθούσης το 325 μ.χ.επί Μ. Κωνσταντίνου,καί υπό τήν
Προεδρίαν του, είς τήν Νίκαια τής Βιθυνίας, κατά τήν οποία,
έλαβαν μέρος 318 Πατέρες.
-Κατεδίκασε τήν αίρεση τού Αρείου,καί συνέταξε τά επτά (7),
πρώτα άρθρα, τού Συμβόλου τής Πίστεως. (Τού "Π ι σ τ ε ύ ω.").
Χρίστος Γ. Κοτρώτσος
Θεολόγος- Φιλόλογος-Παιδαγωγός
Επίτ.Γεν.Επιθ/τής Μ.Ε.
Νέα Φιλαδέλφεια,9η Ιουνίου 2019
ΑΝΑΚΟΎΣ 25 καί ΣΑΡΔΕΩΝ
Τ.Κ. 143 41 Τηλ.210 2511254
Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η. 9η Ιουνίου 2019
Τ Ω Ν 318 Θ Ε Ο Φ Ο Ρ Ω Ν Π Α Τ Ε Ρ Ω Ν
+ Κ υ ρ ί λ λ ο υ ,Αρχιεπ. Αλεξανδρείας
ΠΗΓΈΣ καί ΒΟΗΘΉΜΑΤΑ :
1.ΠΑΛΑΙΑ καί ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΉΚΗ
2.ΕΓΚΥΚΛ. ΠΆΠΥΡΟΣ. LAROUSSE BRITANNICA
|
