|
1."Πάς γάρ,ός άν επικαλέσεται τό όνομα Κυρίου, σωθήσεται.
Πώς,(όμως επικαλέσονται, είς όν ούκ επίστευσαν;Πώς δέ,
πιστεύσουσιν ού ούκ ήκουσαν;Πώς δέ ακούσουσι χωρίς
κηρύσσοντος;".( Ρωμ.Κεφ.Ι'.=10 ον, στίχ.13-15 ).
2."Επαινώ δε ημάς αδελφοί, ότι πάντα μου, μέμνησθε καί καθώς
παρέδωκα υμίν τάς π α ρ α δ ό σ ε ι ς, κατέχετε."( Α'Κορ.ΙΑ',2 )
3."Άρα ούν, αδελφοί,στήκετε, καί κρατείτε τάς π α ρ α δ ό σ ε ι ς,
άς εδιδάχθητε, είτε διά λόγου,είτε δι' Επιστολής ημών."
( Β',Θεσσαλ.Β',15 )
."Ού γάρ θελήματι ανθρώπου,ηνέχθη ποτέ προφητεία, αλλ'
υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι,ελάλησαν άγιοι Θεού
άνθρωποι."( Β', Πέτρ.Α ',21 )
Αγαπητοί μου φίλοι-ες αναγνώστες, νομίζω ότι δέν σάς
ξαφνιάζει τό σημερινό θέμα.Ακροθιγώς , έχω αναφερθεί πολλές
φορές στή θεμελιώδη αυτή πηγή τής Ορθοδόξου , μιάς Αγίας,
Καθολικής καί Αποστολικής τού Χριστού Εκκλησίας, τήν
Ι ε ρ ά. Π α ρ ά δ ο σ η.
Ο σύντομος ολιγόλογος ορισμός τής εννοίας, έχει ανέκαθεν
αποτυπωθεί, στή φράση:"Ιερά Π α ρ ά δ ο σ η, τής Ορθοδόξου
Ανατολικής τού Χριστού Εκκλησίας, ε ί ν α ι, "-ό,τι πάντοτε,
πανταχού καί υπό πάντων τών Χριστιανών,επιστεύθη".
Περιέχεται αύτη, στίς Αποφάσεις τών επτά Οικουμενικών
Συνόδων, συμπάσης τής Εκκλησίας τού Χριστού, από τό έτος
325,η Α',κατά χρονικά διαστήματα, μέχρι τό 787 η Ζ'=εβδόμη,
καί τελευταία ,τής Ενωμένης Εκκλησίας τού Χριστού.
Η Ιερά Παράδοση είναι αυτή πού αναπτύσσει καί ερμηνεύει,
ορθώς,τό περιεχόμενο της Αγίας Γραφής καί τής γενικότερης
Αποστολικής παρακαταθήκης.
Η αυθεντική βίωση τού περιεχομένου, τής Χριστιανικής
Αποκαλύψεως, πού βεβαιώνεται μέ τό Αποστολικό κήρυγμα,
όπως αυτό καταγράφηκε στήν Αγία Γραφή, καί όπως εκφράστηκε
στήν εμπειρία τής Αποστολικής Εκκλησίας.
Υπό τήν έννοια αυτή,η Ιερά Παράδοση περιλαμβάνει όχι μόνο
τό κήρυγμα,αλλά καί τό υπόδειγμα τών Αποστόλων στήν
οργάνωση,τή θεία λατρεία καί τό γενικότερο πνευματικό βίο,
τής Αποστολικής Εκκλησίας, η οποία συνεχίζεται στόν
ιστορικό βίο τής Εκκλησίας, ώς αδιάκοπη εμπειρία τής κοινωνίας,
όλων τών μελών της, μεταξύ τους, καί με τή θεία Κεφαλή του
σώματος τής Εκκλησίας, δηλαδη,τόν Ιησού Χριστό.
Αυτό πού παραδίδεται μέ τήν Ιερά Παράδοση, είναι η όλη πίστη,
καί πνευματική εμπειρία τής Εκκλησίας,η οποία επιβεβαιώνεται,
ώς προς τήν αυθεντικότητα τής σχέσης της,πρός τήν Αγία Γραφή
μέ τήν λειτουργία τής μνήμης τής Εκκλησίας.
Συνεπώς,η Ιερά Παράδοση εκφράζει κατά τρόπο αναπτυγμένο,
τίς συνεπτυγμένες αλήθειες, του Αποστολικού κηρύγματος καί
υποδείγματος, όπως αυτές σαρκώνονται και βιώνονται, σέ κάθε
τόπο, καί σέ κάθε εποχή, στήν πάροδο τών αιώνων.
Κάνω ,μιά σύντομη παρέμβαση, γιά ποικιλία τού περιεχομένου,
ώστε,νά πάρουμε μια γεύση ευφροσύνης,προσθέτοντας,
ένα δίστιχο,από ομιλία Ιωάννου τού Χρυσοστόμου,
ιδιαίτερα χαρακτηριστικο:
"Πνευματικό λιβάδι καί παράδεισος χαράς, είναι για τόν κάθε
πιστό,η καθημερινή ανάγνωση,δύο Κεφαλαίων ,τής Αγίας Γραφής."
Ο Ομότιμος καθηγητής τής Εκκλησιαστικής Ιστορίας, τού
Ε.Κ.Π.Αθηνών, Σεβαστός Καθηγητής Θεολογίας, κ.Βλ.Φειδάς, αναφερόμενος στο υπό ανάπτυξη θέμα γράφει:
Η μαρτυρία τής κοινής εμπειρίας, όλων τών τοπικών Εκκλησιών,
είναι τό σταθερό κριτήριο, γιά τή βεβαίωση της αυθεντικής
συνέχειας της Αποστολικής πίστης, πού γίνεται αισθητή,
μέ τήν αδιάκοπη Αποστολική διαδοχή καί μέ τήν συμμετοχή,
στήν ενότητα τής Θείας Ευχαριστίας.
Η αίρεση, αποτελεί τήν κύρια απειλή, εναντίον της συνέχειας
τής Αποστολικής Παραδόσεως καί ενεργοποιεί ολόκληρο
τό σώμα τής Εκκλησίας , γιά την απόκρουσή της, πού
κατορθώθηκε, είτε μέ τήν κινητοποίηση τού συνοδικού θεσμού,
( Οικουμενικές καί τοπικές συνοδοί ),ή καί τή συγγραφική
δραστηριότητα λόγιων μελών της Εκκλησίας.(Πατέρες καί
εκκλησιαστικοί συγγραφείς.).
Καί οι δυό τρόποι έκφρασης τής εκκλησιαστικής συνείδησης,
προβάλλουν τό λεχθέν καί ανωτέρω,"Ό,τι πάντοτε, πανταχού,
καί υπό πάντων επιστεύθη,"γιά νά αποδείξουν τήν ετεροδοξία
τής αίρεσης.Αυτή είναι η έννοια τής Ιεράς Παράδοσης.
Τό διαχρονικό καί συγχρονικό αυτό κριτήριο, αντλεί την
αποδεικτική του αξία, από την αποστολικότητα καί τήν
καθολικότητα της πίστης, στο διαμφισβητούμενο ζήτημα.
"ΠΗΔΑΛΙΟΝ". Πηδάλιο ή Λαγουδέρα, στή γλώσσα τών ναυτικών,
είναι τό τιμόνι,πού χειρίζεται ο πλοηγός-πιλότος, στό καράβι,
ή στόν αέρα, τό "χειριστήριο", δηλ.ο μοχλός , πού κατευθύνει
τή "ρότα"=πορεία τού οχήματος πλοίου στη θάλασσα, αλλά καί
τού αεροπλάνου ή ελικοπτέρου, στόν αέρα.
Στήν Εκκλησιαστική γλώσσα ,"Π η δ ά λ ι ο ν" ονομάζεται τό
ογκώδες Ιερό Βιβλίο,τών Κανόνων τής Εκκλησίας, πού υπάρχει,
συνήθως,στούς Ορθοδόξους Χριστιανικούς Ναούς.
Είναι η αξιόλογη Κανονική Συλλογή,σε δημώδη γλώσσα, στήν
οποία περιέχονται οι Κανόνες τών Οικουμενικών καί τών
τοπικών Συνόδων.
Οι Αποστολικοί Κανόνες, καί οι Κανόνες τών Πατέρων της
Εκκλησίας,οι οποίοι κατοχυρώθηκαν από τήν Πενθέκτην
εν Τρούλω (691-692) , Οικουμενικήν Σύνοδον.
Σχολιάστηκαν από τούς μεγάλους Κανονολόγους,Ιωάννη
Ζωναρά, Θεόδωρο Βαλσαμώνα και Αριστηνό.
Η Συλλογή, εκπονήθηκε στά τέλη του 18ου αιώνα, από
τούς λόγιους Αγιορείτες Μοναχούς,Αγιο Νικόδημο, εκ Νάξου,
καί τόν Αγάπιο.
Ο προσωπικός ή καί ο συνοδικός αγώνας τών μεγάλων
μορφών ,τών Πατέρων δηλονότι τής Εκκλησίας, αποτελεί
μιά συνειδητή μαρτυρία τής αποστολοπαράδοτης πίστης,
από τήν οποία αντλεί τήν άξία της καί η οποιαδήποτε θεολογική
προσφορά τής Πατερικής παραδόσεως.
Τόσο οι Οικουμενικές ή τοπικές σύνοδοι,όσο καί οι "έγκριτοι"
Πατέρες, αναδεικνύονται "στόματα"τής Εκκλησίας, γιά νά
εκφράσουν τό αυθεντικό περιεχόμενο τής πίστης της, σέ κάθε
εποχή καί δέχονται τόν φωτισμό του Αγίου Πνεύματος,για νά
υπερασπστούν τήν ακεραιότητα τής πίστεως,έναντι τών
α ι ρ ε τ ι κ ώ ν μονομερειών ή εκτροπών.
Ωστόσο, τό έργο τόσο τών Οικουμενικών συνόδων, όσο καί
τών μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, αναγνωρίστηκε από
τήν Εκκλησιατικη συνείδηση, ώς αυθεντική έκφραση τής
πίστης, καί τήν καθιερωμένη. διαδικασία τής παραδοχής.
Οι δογματικοί λοιπόν Όροι, καί οι σχετικές με τήν πίστη
Αποφάσεις τών Οικουμενικών συνόδων, όπως καί η θεολογική
προσφορά τών μεγάλων Πατέρων , αντλούν τήν αυθεντία τους,
από τον φωτισμό τού Αγίου Πνεύματος καί από τήν αποδοχή τους,
από τήν Εκκλησιατική συνείδηση.
Υπό το πνεύμα αυτό,αξιολογούν τήν Ιερά Παράδοση,η Ορθόδοξη
καί η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία,ενώ ο Προτεσταντισμός,
απορρίπτει τήν Ιερά Παράδοση, ώς πηγή της αυθεντικής
Χριστιανικής πίστης,καί προβάλλει ως μοναδική πηγή,
τήν Αγία Γραφή.
Εντούτοις, υπάρχει σαφής τάση,στούς "παραδοσιακούς"κλάδους
τού Προτεσταντισμού,να δεχθούν, τήν αυθεντικότητα τών
δογματικών Αποφάσεων των τεσσάρων πρώτων Οικουμενικών
Συνόδων, καί τών μεγάλων Πατέρων τού 4ου καί τού 5ου αιώνα,
γιάτήν Τριαδολογική καί Χριστολογική διδασκαλία,τής Εκκλησίας.
.
Ενδεικτικοί είναι οι στίχοι της μεγάλης Δοξολογίας στό τέλος
τού Όρθρου, κάθε Θείας Λειτουργίας,μέ τό θέμα της ημέρας:
1.- "Καταξίωσον Κύριε εν τή ημέρα ταύτη,αναμαρτήτους
φυλαχθήναι ημάς,"καί,
2.-"Ευλογητός εί Κύριε,ο Θεός τών πατέρων ημών, καί αινετόν
καί δεδοξασμένον τό όνομά Σου, είς τούς αιώνας.Αμήν.".
Θά ολοκληρώσω το θέμα ΙΕΡΑ. ΠΑΡΆΔΟΣΗ ΤΗΣ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
γεγονός, πού εορτάζει η Ορθόδοξος Ανατολική Εκκλησία τού Χριστού, μέ τήν καθιέρωση τής Εορτής τών Πατέρων ,πού τιμά
η Εκκλησία μας,κάθε χρόνο, τήν ΚΥΡΙΑΚΉ τών ΠΑΤΈΡΩΝ τής
Ζ'.=Εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου, (787),σέ ημερομηνία από
τήν 11ην έως τήν 17ην Οκτωβρίου, μέ το όνομα πού τής απέδωσε
"Κ Υ Ρ Ι Α Κ Η. Τ Ω Ν Π Α Τ Ε Ρ Ω Ν".
Εορτάζεται,διά νά τιμήσει όλους τούς Μεγάλους Πατέρας,
πού διέλαμψαν μέ τό ήθος,τήν αρετή καί τούς διαρκείς αγώνες
κατά τών αιρέσεων, καί τήν οριστική επικράτηση καί επαναφορά
τών Εικόνων,μέ τή λήξη τής Εικονομαχίας, τελικά,το 843, επί τής
Αυτοκρατείρας Θεοδώρας, συζύγου του θανόντος Θεοφίλου.(842)
Καταγράφονται τά Δοξαστικά τού Εσπερινού καί τού Όρθρου,
τά οποία αποδίδουν κατά συνάδοντα τρόπο, τό προσήκον:
Δοξαστικόν Εσπερινού Ήχοςπλ.β'.
- Τάς μυστικάς σήμερον τού Πνεύματος σάλπιγγας,τούς
Θεοφόρους Πατέρας,ανευφημήσωμεν.Τούς μελωδήσαντας,
εν μέσω τής Εκκλησίας μέλος εναρμόνιον Θεολογίας.
Τριάδα μίαν,απαράλλακτον ουσίαν τε καί Θεότητα.
Τούς καθαιρέτας Αρείου καί Ορθοδόξων προμάχους.
Τούς πρεσβεύοντας πάντοτε Κυρίω,ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.
Δοξαστικόν Όρθρου. Ήχος πλ..δ'.
-Τών Αγίων Πατέρων ο χορός, εκ τών τής Οικουμένης περάτων
συνδραμών,Πατρός καί Υιού καί Πνεύματος Αγίου,μίαν ουσίαν
εδογμάτισε καί φύσιν.Καί τό μυστήριον τής Θεολογίας,τρανώς,
παρέδωκε τή Εκκλησία.
Ούς ευφημούντες εν πίστει ,μακαρίσωμεν λέγοντες:Ώ,Θεία,
παρεμβολή ! Θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου.
Αστέρες πολύφωτοι τού νοητού στερεώματος.Τής μυστικής
Σιών,οι ακαθαίρετοι πύργοι.Τά μυρίπνοα άνθη τού Παραδείσου.
Τά πάγχρυσα στόματα τού Λόγου. Νικαίας τό καύχημα, Οικουμένης αγλάισμα.Εκτενώς πρεσβεύσατε,
υπέρ των ψυχών ημών.
Καί πάλι, αγαπητοί μου φίλοι-ες, αναγνώστες,σάς εκούρασα.
Χρόνια πολλά μέ υγεία καί καλό υπόλοιπο νηστείας,τής
Μ. Σαρακοστής, Ιδιαίτερα , χρόνια πολλά στούς εορτάζοντες
μέ τή μεγάλη εορτή τού Ευαγγελισμού, τούς Βαγγέληδες καί
τίς Ευαγγελιες.
Χρίστος Γ.Κοτρώτσος.Θεολόγος-Φιλόλογος-Παιδαγωγός.
Επίτ.Γεν.Επιθ/τής Μ.Ε. Νέα Φιλαδέλφεια,21 Μαρτίου 2019
ΑΝΑΚΟΎΣ 25. καί ΣΆΡΔΕΩΝ Τ.Κ.143 41 Τηλ οικ.210 2511254
ΠΈΜΠΤΗ,+Ιακώβου, Ομολογητού,& Θωμά,Πατρ/χου Κ/πόλεως.
ΠΗΓΈΣ & ΒΟΗΘΉΜΑΤΑ:
1.ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΉΚΗ
2.ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ ΟΡΘΟΔΌΞΟΥ
|
