Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΌΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

"Ο ύ κ. α δ υ ν α τ ή σ ε ι. π α ρ ά τ ώ Θ ε ώ , π ά ν ρ ή μ α "
( Λουκ. Κεφ. α'.37. )

Εκπληκτικό μήνυμα κομίζει, σήμερα,25η Μαρτίου,ο Αρχάγγελος
Γαβριήλ, πρός τήν αγνήν Παρθένον Μ α ρ ί α ν, είς τήν άσημον
πόλιν
Ναζαρέτ τής Γαλιλαίας,λέγων πρός Αυτήν:
"Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σού... Ιδού συλλήψει
εν γαστρί καί τέξη Υιόν, και καλέσεις τό όνομα Αυτού,Ι η σ ο ύ ν."
( Λουκ.α',31 ).
Μόλις δέ εκείνη αποτολμά μίαν ερώτησιν."Πώς έσται μοι τούτο;
επειδή άνδρα ού γινώσκω;"

Λαμβάνει τήν απάντηση καί τήν εξήγηση: "Πνεύμα Άγιον,
επελεύσεται επί σέ, καί δύναμις Υψίστου, επισκιάσει σοι"..".Ότι
ο ύ κ α δ υ ν α τ ή σ ε ι π α ρ ά τώ Θ ε ώ ,π ά ν ρ ή μ α.".
Όχι, βέβαια κατά τήν φυσικήν τάξιν, αλλά υπέρ φύσιν !
Θαύμα μέγα,επρόκειτο να συντελεστεί !
Υπερφυσικός παράγων παρεμβαίνει,το Πνεύμα τό Άγιον.

Η παντοδυναμία του Θεού, ενεργεί καί "επισκιάζει τήν Παναγίαν!."
Καί Εκείνη, ενώπιον τού μυστηρίου τούτου, ευλαβώς κλίνει
τήν κεφαλήν, λέγουσα: "Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι,
κατά το ρήμα σου."...Καί απήλθεν απ' αυτής ο Άγγελος.

Ξεκινώ τήν ανάπτυξη του θέματος, μέ δύο στιχηρά τής
Ακολουθίας τού Εσπερινού τής εορτής, τά οποία ψάλλονται
είς Ήχον πλ.β'.,καί τό Δοξαστικόν,στόν ιδιο Ήxο.

Βουλήν προαιώνιον αποκαλύπτων σοι Κόρη, Γαβριήλ εφέστηκε,
σέ κατασπαζόμενος καί φθεγγόμενος.Χαίρε, γή άσπορε.Χαίρε,
βάτε άφλεκτε.Χαίρε, βάθος δυσθεώρητον.Χαίρε,η γέφυρα
πρός τούς ουρανούς η μετάγουσα καί κλίμαξ η μετάρσιος,
ήν ο Ιακώβ εθεάσατο.Χαίρε, στάμνε τού "μάννα."
Χαίρε, η λύσις τής αράς.Χαίρε, Αδάμ η ανάκλησις.Μετά σού
ο Κύριος.

"Θεός όπου βούλεται,νικάται φύσεως τάξις",φησίν ο Ασώματος,
καί τά υπέρ άνθρωπον διαπράττεται.Τοίς εμοίς πίστευε,
αληθέσι ρήμασι, Παναγία Υπεράμωμε.
Η δέ εβόησε: "Γένοιτό μοι νύν, ώς τό ρήμα σου," καί τέξομαι
τόν άσαρκον, σάρκα εξ εμού δανεισάμενον, όπως αναγάγει
τόν άνθρωπον , ώς μόνος δυνατός, είς τό αρχαίον αξίωμα
διά τής συγκράσεως.

Δόξα καί νύν. Ήχος πλ.β'.
Απεστάλη εξ ουρανού Γαβριήλ ο Αρχάγγελος,ευσγγελίσασθαι
τή Παρθένω τήν σύλληψιν, καί ελθών είς Ναζαρέτ,ελογίζετο
εν εαυτώ,τό θαύμα εκπληττόμενος,ότι πώς ο εν υψϊστοις,
ακατάληπτος ών,εκ Παρθένου τίκτεται ! Ο έχων θρόνον
ουρανόν και υποπόδιον τήν γήν,εν μήτρα χωρείται γυναικός !
Ώ, τά εξαπτέρυγα και πολυόμματα,ατενίσαι ού δύνανται.Λόγω
μόνω,εκ ταύτης σαρκωθήναι ευδόκησε.Θεού εστί Λόγος,ο ποιών.
Τί ούν;ίσταμαι, καί ού λέγω τή Κόρη."Χαίρε, Κεχαριτωμένη,
ο Κύριος μετά σού."Χαίρε, αγνή Παρθένε.Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χαίρε, Μήτηρ τής ζωής.Ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου.

Η ψυχή τών Ορθοδόξων , αγαπητοί φίλοι καί φίλες ,αναγνώστες,
είναι άρρηκτα δεμένη μέ τή Θεοτόκο,τήν Παντάνασσα Παναγία,
τήν "Πλατυτέραν τών Ουρανών."
Αυτήν, τήν Παναγίαν μορφήν τής Θεομήτορος ,τήν οποία προβάλλει η Αγία Εκκλησία μας, τονίζοντας παντοτε τή δύναμη
τών πρεσβειών της,στό θρόνο τής Χάριτος,τήν ευλογία καί
τήν ακαταμάχητη βοήθεια ,πού παίρνουμε κάθε φορά, όταν
απευθυνόμαστε μέ πίστη, στή θεία Σκέπη της.
Νά προσέχουμε τά βηματά μας,ακολουθώντας χωρίς φανατισμό
καί έπαρση, αλλά μέ ταπείνωση ,αγάπη,καί νηφαλιότητα,νά
υπερασπιζόμαστε τήν αλήθεια τής Ορθοδόξου Πίστεώς μας.
Νά. μήν παραδεχόμαστε κανένα συμβιβασμό, πού θα μάς
οδηγήσει, έστω καί σέ ελάχιστη απόκλιση, από τήν Παράδοσή μας.
Οφείλουμε να κρατήσουμε όπως μάς παραδόθηκε, καθαρή καί
ανόθευτη τήν Πίστη τών Πατέρων μας.
Απολυτίκιον. τής Εορτής. Ήχος Δ'.
Σήμερον τής σωτηρίας ημών τό κεφάλαιον,καί τού απ'αιώνος
μυστηρίου η φανέρωσις.Ο Υιός τού Θεού ,Υιός τής Παρθένου
γίνεται, καί Γαβριήλ τήν χάριν ευαγγελίζεται.Διό καί ημείς
σύν αυτώ,τή Θεοτόκω βοήσωμεν: Χαίρε, Κεχαριτωμένη,
ο Κύριος μετά σού.
Κοντάκιον. Ήχος πλ.δ'.
Τή Υπερμάχω Στρατηγώ τά νικητήρια,
Ώς λυτρωθείσα τών δεινών ευχαριστήρια,
αναγράφω Σοι,η πόλις σου, Θεοτόκε.
Αλλ' ώς έχουσα τό κράτος , απροσμάχητον,
εκ παντοίων με κινδύνων,ελευθέρωσον.
Ίνα κράζω σοι.Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Είς τόν Όρθρον: Μετά τό:Θεός Κύριος καί επέφανεν ημίν...
Τό Απολυτίκιον. (Τρίς ),καί τά επόμενα καθίσματα,μετά
τόν Εξάψαλμον, καί τήν μεγάλην Συναπτήν,τού Ιερέως.
Τόν τάφον σου, Σωτήρ. (Ηχος α'.)
Ο μέγας στρατηγός, τών αύλων ταγμάτων, είς πόλιν Ναζαρέτ,
επιστάς Βασιλέα, μηνύει σοι, άχραντε,των αιώνων καί Κύριον.
Χαίρε, λέγων Σοι,ευλογημένη Μαρία, ακατάληπτον και
ανερμήνευτον θαύμα,βροτών η ανάκλησις.

Τήν ωραιότητα τής Παρθενίας σου. (Ηχος γ'.)
Σήμερον άπασα κτίσις αγάλλεται,ότι τό Χαίρε Σοι,φωνεί ο
Αρχάγγελος, ευλογημένη σύ, σεμνή καί άχραντε πανάμωμε.
Σήμερον τού όφεως,αμαυρούται τό φρύαγμα.
Αράς γάρ διαλέλυται τού προπάτορος σύνδεσμος.Διό καί κατά
πάντα βοώμεν Σοι: Χαίρε,η Κεχαριτωμένη.

Οι αναβαθμοί.Το πρώτον αντίφωνον τού Δ'. Ήχου.
"Εκ νεότητός μου, πολλά πολεμεί με πάθη..."

Τό προκείμενον,"Ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας , τό
σωτήριον τού Θεού ημών."Τό "πάσα πνοή", καί τό Ευαγγέλιον.

"Εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ,"εκ τού κατά
Λουκάν,;( Κεφ.α'.39-49 καί 56).Ο Ν'.ψαλμός.Δόξα,"Ταίς τής
Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον..."Καί νύν τό αυτό.
Ίδιόμελον. Ήχος Β'.
Ευαγγελίζεται ο Γαβριήλ τή Κεχαριτωμένη σήμερον.Χαίρε,
ανύμφευτε Κόρη, καί απειρόγαμε.Μή καταπλαγής, τή ξένη μου
μορφή,μηδέ δειλιάσεις.Αρχάγγελός ειμί.
Όφις,εξηπάτησεν Εύαν ποτέ.Νύν, ευαγγελίζομαί Σοι,
τήν χαράν . Καί μενείς άφθορος,καί τεξεις τόν Κύριον άχραντε.

-Τή εικοστή πέμπτη Μαρτίου, τόν Ευαγγελισμόν ,υπό τού
Αρχαγγέλου Γαβριήλ,τής Υπεραγίας,Δεσποίνης Θεοτόκου,
εορτάζομεν.Τή αυτή ημέρα καί μνήμη Λουκά νεομάρτυρος,
Μυτιλήνης(+1802).

Οι Κανόνες -Καταβασίαι "Ανοίξω τό στόμα μου"...

Αντί τής Δ',η επόμενη.
Ο καθήμενος εν δόξη επί θρόνου Θεότητος,εν νεφέλη κούφη,
ήλθεν Ιησούς ο Υπέρθεος, τή ακηράτω παλάμη καί διέσωσε
τούς κραυγάζοντας, δόξα , Χριστέ, τή δυνάμει Σου.
Αντί δέ, τής ΣΤ',η επόμενη.
Εβόησε προτυπών, τήν ταφήν τήν τριήμερον,ο προφήτης Ιωνάς,
εν τώ κήτει δεόμενος.Εκ φθοράς με ρύσαι, Ιησού, τή δυνάμει Σου.
Καί αντί τής Η', η επόμενη.
Άκουε Κόρη, Παρθένε αγνή.Ειπάτω δή, ο Γαβριήλ,βουλήν Υψίστου,
αρχαίαν αληθινήν.Γενού, πρός υποδοχήν ετοίμη Θεού.Διά σού γάρ,
ο αχώρητος βροτοίς ανατραφήσεται, διό και χαίρων βοώ:
Ευλογείτε πάντα τά έργα Κυρίου, τόν Κύριον.

Έπειτα ψάλλεται η Θ', Ωδή, μετά τού Μεγαλυναρίου.

-Ευαγγελίζου,γή χαράν μεγάλην.Αινείτε ουρανοί Θεού τήν δόξαν.

-Ώς εμψύχω Θεού κιβωτώ, ψαυέτω μηδαμώς, χείρ αμυήτων.
Χείλη δε πιστών,τή Θεοτόκω ασιγήτως, φωνήν τού Αγγέλου,
αναμέλποντα,εν αγαλλιάσει βοάτω:Όντως, ανωτέρα πάντων,
υπάρχεις, Παρθένε Αγνή.
Εξαποστειλάριον.;( Τοίς μαθηταίς συνελθωμεν )
Αγγελικών δυνάμεων στρατηγός απεστάλη,εκ Θεού
Παντοκράτορος, πρός Αγνήν και Παρθένον,ευαγγελίσασθαι
ξένον καί απόρρητον θαύμα, ότι Θεός ώς άνθρωπος,εξ αυτής
βρεφουργείται,άνευ σποράς,αναπλάττων βρότειον,άπαν γένος.
Λαοί ευαγγελίζεσθε,την ανάπλασιν κόσμου.
Αίνοι
Ψάλλονται τά επόμενα Στιχηρά Προσόμοια ( Ήχος α'.)
( Τών ουρανίων ταγμάτων )
Τών ουρανίων αψίδων,ο Γαβριήλ καταπτάς, είς Ναζαρέτ
επέστη, πρός Παρθένον Μαρίαν,βοών αυτή τό,Χαίρε,συλλήψει
Υιόν, τού Αδάμ αρχαιότερον, τόν ποιητήν τών απάντων καί
Λυτρωτήν,τών βοώντων σοι, τό Χαίρε, Αγνή.

Ο συναίδιος Λόγος, τού προανάρχου Πατρός,μή χωρισθείς
τών άνω, νύν επέστη τών κάτω,δι' άκραν ευσπλαχνίαν,οίκτον
λαβών, τού καθ' ημάς ολισθήματος.Καί τού Αδάμ τήν πτωχείαν
αναλαβών,εμορφώθη τό αλλότριον.
Δόξα , καί νύν. Ήχος β'.
Τό απ' αιώνος Μυστήριον ανακαλύπτεται σήμερον, καί ο Υιός
τού Θεού,Υιός ανθρώπου γίνεται,ίνα τού χείρονος μεταλαβών,
μεταδώ μοι τού βελτίονος.Εψεύσθη πάλαι Αδάμ, καί Θεός
επιθυμήσας,ού γέγονε.Ανθρωπος γίνεται Θεός,ίνα Θεόν τόν
Αδάμ απεργάσηται.Ευφραινέσθω η κτίσις,χορευέτω η φύσις,
ότι Αρχάγγελος Παρθένω,μετά δέους παρίσταται,καί τό Χαίρε,
κομίζει τής λύπης αντίθετον.Ο διά σπλάχνα ελέους ενανθρωπήσας, Θεός ημών , δόξα Σοι.

Μεγάλη Δοξολογία ,Υπερευλογημένη καί τά ειρηνικά.

Είς τήν Λειτουργία.Τα αντίφωνα.
Μετά στίχων: Α'.Ταις πρεσβείαις τής Θεοτόκου...
Β'. Σώσον ημάς Υιέ Θεού ο δι' ημάς σαρκωθείς...
Δόξα καί νύν
Ο Μονογενής Υιός καί Λόγος τού Θεού...
Γ'."Σήμερον τής σωτηρίας ημών τό Κεφάλαιον..."

Είς τήν Εϊσοδον.Τό Εισοδικόν.
Ευαγγελίζεσθε ημέραν εξ ημέρας, τό σωτήριον τού Θεού ημών.
Σώσον ημάς Υιέ Θεού ,ο σαρκί σαρκωθείς, ψάλλοντάς Σοι.
Αλληλούια.
Τό Απολυτίκιον ( Ήχος Δ'.)
Σήμερον τής σωτηρίας ημών τό Κεφάλαιον...(Τρίς) ,τού Ναού,καί,
Τό Κοντάκιον.( Ηχοςπλ.Δ'.)
Τή Υπερμάχω Στρατηγώ τά νικητήρια...
Απόστολος
Στίχοι:Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον.
Ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τής δούλης αυτού.
Πρός Εβραίους επιστολής Παύλου τό ανάγνωσμα.
"Αδελφοί,ο αγιαζων καί οι αγιαζόμενοι,εξ ενός ..".(Εβρ.'.11-18)
Ευαγγέλιον
Εκ τού κατά Λουκάν. ( α',24-38)

Λειτουργία Ιωάν.Χρυσοστόμου.Εις τό "Εξαιρέτως,"Αντί τού
"Άξιόν εστίν", Τό:"Ευαγγελίζου γή, χαράν μεγάλην..."καί
τό: "Ώς εμψύχω Θεού κιβωτώ ,ψαυέτω μηδαμώς χείρ αμυήτων..."

Κοινωνικόν
-Εξελέξατο Κύριος τήν Σιών. Ηρετίσατο αυτήν είς κατοικίαν
Εαυτώ. Αλληλούια.

Είδομεν τό φώς τό αληθινόν,ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον.
Έύρομεν πίστιν αληθή, αδιαίρετον.Τριαδα προσκυνούντες.
Αύτη γάρ, ημάς έσωσεν.

Τό "Είη τό όνομα Κυρίου ευλογημένον..." καί η Απόλυσις.

Εικοστή πέμπτη Μαρτίου. (1861)
...................................................................

Ε υ α γ γ ε λ ι α μ ό ς - Ε λ λ η ν ι σ μ ό ς

- Μέ μιάς ανοίγει ο ουρανός, τά σύννεφα μεριάζουν,
οι κόσμοι εμείνανε βουβοί,παράλυτοι κυττάζουν.
Μιά φλόγ'αστράφτει...ακούονται ψαλμοί και. μελωδία...
Πετάει έν άστρο... σταματά, εμπρός είς τή Μαρία...

Χαίρε, τής λέει, αειπάρθενε, ευλογημένη, χαίρε !
Ο Κύριός μου, είναι μέ Σέ, Χαίρε, Μαρία,χαίρε !
.................................................................................................
Τά σίδερα είναι ατάραγα , σκοτάδι ολόγυρά της.
Τά καταφρόνια,η δυστυχιά, σέπουν τά κόκκαλά της.
Τρέμει μέ μιάς,η φυλακή καί διάπλατη η θυρίδα,
φέγγει κι αφήνει καί περνά έν άστρο,μιάν αχτίδα.
Ο Άγγελος συστάθηκε, διπλώνει τά φτερά του.

- "Ξύπνα, ταράζου, μή φοβού,χαίρε, Παρθένε, χαίρε.
Ο Κύριός μου, είναι μέ σέ,Ελλάς, ανάστα, χαίρε !
...............................................................................................
Οι χρόνοι φεύγουνε, πετούν καί πάντα εκείνη η μέρα,
είναι γραμμένο εκεί ψηλά, νά λάμπει στόν αιθέρα,
μ'όλα τά κάλλη τούρανού Στολίζεται όλη η φύση,
μέ χιλια μύρια λούλουδα, γιά νά τή χαιρετίση.

Γιορτάστε την, γιορτάστε την ! Καθείς άς. μεταλάβη
από τή Χάρη τού Θεού.Και σεις, καί σείς οι σκλάβοι,
όσοι τή δάφνη στήν καρδιά, νά φέρετε φοβάστε,
αφωρεσμένοι νάστε.

Α ρ ι σ τ ο τ έ λ η ς. Β α λ α ω ρ ί τ η ς

Πάμπολλες είναι οι προτυπώσεις τής Παναγίας,από τήν
Παλαιά Διαθήκη, πού αναφέρονται, συχνά στήν Υμνολογία.
Τήν Αγία Θεοτόκο προτύπωσαν.

α)Ο Παράδεισος.Οπως από τό χώμα τού Παραδείσου, πλάστηκε
ο Αδάμ,έτσι από τό αίμα τής Παρθένου,πλάστηκε ο νέος Αδάμ,
Ο Χριστός.

β)Η Εύα.Μεταξύ Εύας καί Μαρίας υπάρχει αντίθεση.
Η Εύα είναι μητέρα γεννήτρια τής φθοράς καί του θανάτου.
Η Μαρία είναι μητέρα της ζωής. Η Εύα προέκυψε από τό πλευρό
τού Αδάμ.Η Θεοτόκος έδωσε πλευράν,στόν νέον Αδάμ, τόν Ιησου- Χριστό.Η Εύα κληρονόμησε τήν κατάρα καί τή λύπη.
Η Μαρία, τη χαρά, καί τήν ευλογία.

γ) Η Παναγία είναι η κλίμαξ του Ιακώβ, διότι, δι' αυτής κατέβη
ο Θεός ( δηλ.διά τών πρεσβειών τής Θεοτόκου), κατεβαίνουν
οι Άγγελοι στη γή, καί ανεβαίνουν οι ισάγγελοι άνθρωποι,
στούς ουρανούς.

δ)Η Σκηνή του Μαρτυρίου καί ο Ναός.Πολλοί Ιεροί Ναοί,ώς
Ενορίες, φέρουν τό όνομα τής Ε υ α γ γ ε λ ί σ τ ρ ι α ς.Πρώτη δέ,
μεταξύ αυτών,η Εκκλησία καί Ενορία τών πιστών Χριστιανών,
τού Ιερού Μητροπολιτικού Ναού, τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής
τής πρωτεύουσας τής Πατρίδας μας Ελλάδας, τών Αθηνών.
Ωσαύτως καί πολλών άλλων Μητροπόλεων καί Ενοριών τής
Πατρίδος μας, πού εορτάζουν πανηγυρικά τή διπλή λαμπρή εορτή,
τού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, τής Παναγίας μας.

ε) Αποτυπώνει,τήν επτάφωτη χρυσή Λυχνία (Εξ. Κεφ.κε'.37),
καί τόν Ναό, τής Σοφίας τού Θεού,τόν στηριζόμενο, σέ επτά
στύλους, γιατί η Παρθένος Μαρία είχε και τά επτά χαρίσματα
τού Αγίου Πνεύματος,Θεία Χάριτι.

ς'.Αλλά καί τήν Τράπεζαν τών άρτων τής προθέσεως ,γιατί. η
Παρθένος πραγματοποίησε- αρτοποίησε,τόν αληθινό Άρτο
τής ζωής, τόν Σωτήρα Χριστόν.Τέλος δέ,

ζ'.)Τήν ράβδον τού Ααρών την βλαστήσασαν,τίς λίθινες πλάκες,
μέ τίς δέκα εντολές, τού Θεού , τού Όρους Σινά,αλλά καί τό
"μάννα", μέ τό οποίο ετρέφοντο οι Ισραηλίτες είς τήν έρημον,
τά 40 έτη τής περιπλάνησής των.
Καί, τήν χωρίς σχέση ανδρός,βλάστηση,τού άνθους, Ιησούς- Χριστός,εκ Πνεύματος Αγίου, υπό τής Παρθένου καί Θεοτόκου.
Τά πλείστα εξ αυτών, είναι όπως,
τά καταγράφει ο κυρός, Μελέτιος Καλαμαράς,αοίδιμος, (+1980,) Μητροπολιτης Νικοπόλεως καί Πρεβέζης
είς τό περισπούδαστο πόνημά του, "ΑΓΙΟΛΌΓΙ'Α ".
ΕΚΔΌΣΕΙΣ "Ι Ω Ν Α Σ" 1980. Π Ρ Ε Β Ε Ζ Α.Αιωνία η μνήμη αυτού.

Κατακλείω, αγαπητοί μου φίλοι-ες καί αναγνώστες.Ας μή
αποκλείομεν ποτέ, τόν υπερφυσικόν παράγοντα από τή ζωή μας.
"Χωρίς Εμού, ού δύνασθε ποιείν ουδέν",λέγει ο Χριστός, τόσον
είς τόν ηθικόν τομέα, όσον καί είς τά εθνικά καί κοινωνικά
θέματα.Σ ύ ν Θ ε ώ, και ώς άτομα καί ώς Έθνος μπορούμε
νά προκόψωμε.Διότι, όντως, "Ούκ αδυνατήσει παρά τώ θεώ,
πάν ρήμα". Καί, "άνευ Αυτού,ού δυνάμεθα ποιείν ουδέν." Αμήν.
Χρόνια πολλά μέ υγεία, ειρήνη και πάντα "Ε λ ε ύ θ ε ρ ο ι".!

Χρίστος Γ. Κοτρώτσος. Θεολόγος- Φιλόλογος -Παιδαγωγός
Επίτ Γεν.Επιθ/τής Μ.Ε.Νέα Φιλαδέλφεια,17η Μαρτίου 2019
ΚΥΡΙΑΚΉ Α' ΝΗΣΤΕΊΩΝ. (Ο ρ θ ο δ ο ξ ί α ς)
+ Αλεξίου, ανθρώπου τού Θ ε ο ύ.

Οδός: ΑΝΑΚΟΎΣ 25 καί ΣΑΡΔΕΩΝ,Νέα Φιλαδέλφεια,Τ. Κ. 143 41
Τηλ.οικ. 210 2511254

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ:1.ΠΑΛΑΙΑ & ΚΑΙΝΗ. ΔΙΑΘΉΚΗ
2.ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ ΟΡΘΌΔΟΞΟΥ 3.ΙΕΡΑ ΣΎΝΟΨΙΣ (Μιχ.Σαλιβέρου)