Η Α Γ Ι Α Μ Ε Γ Α Λ Η Ε Β Δ Ο Μ Α Σ
( Α' ΜΕΡΟΣ )
Εσπέρας ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΒΑΊΩΝ, 21 Απριλίου 2019,
έως καί τό εσπέρας
ΤΗΣ ΜΕΓΆΛΗΣ. ΤΕΤΆΡΤΗΣ .
Μετά τό " Ευλογητός ο Θεός ημών...",υπό τού Ιερέως:
Στίχοι Αλληλουιαρίων. Ήχος πλ.δ'.
Τό "αλληλούια, "=αινείτε τόν Κύριον, (τετράκις),& μετά στίχων.
Η έννοια, "Αλληλούια",Ψαλτά,(τρίς), κατ' αντιφωνίαν, τό πρώτον.
Βλέπω, ότι είναι αδύνατο νά καταγράψω σέ ένα αρθρίδιο,όσα
διαβάζονται ή ψάλλονται,κατά τή Μεγάλη Εβδομάδα.
Εξ ανάγκης,θά αναφερθώ μόνον,σε ελάχιστα λόγια,μέ
αναφορά στά γεγονότα.Τροπάρια καί Ύμνους πού μάς
εξηγούν κατά σαφή τρόπο, όσα περιέχονται, κυρίως, στα
Συναξάρια.(Συνοπτική ιστορία, τών αγίων τού Τριωδίου).
Καί, αρκετά από τά ψαλλόμενα , υπό τών Ιεροψαλτών.
1."Εκ νυκτός ορθρίζει τό πνεύμα μου,πρός Σέ, ο Θεός, διότι
φώς, τά προστάγματά Σου,επί τής γής". Αλληλούια. (Τρίς).
2."Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί τής γής.".
3."Ζήλος λήψεται λαόν απαίδευτον, καί νύν πύρ,τούς
υπεναντίους έδεται".
4."Πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε,πρόσθες αυτοίς κακά,
τοίς ενδόξοις τής γής ".
Καί ακολουθεί ψαλλόμενον, στόν ίδιο (Ήχο, πλ.δ ') τό Τροπάριο:
-"Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τώ μέσω τής νυκτός.Καί,
μακάριος ο δούλος,όν ευρήσει γρηγορούντα.Ανάξιος δέ πάλιν,
όν ευρήσει ραθυμούντα.Βλέπε ούν ψυχή μου,μή τώ ύπνω
κατενεχθής,ίνα μή τώ θανάτω παραδοθής,καί τής Βασιλείας
έξω κλεισθής.Αλλά ανάνηψον κράζουσα:Άγιος, Άγιος,Αγιος,εί
ο Θεός ημών,προστασίας τών Ασωμάτων, ελέησον ημάς."
Έπονται τά καθίσματα, από τά οποία, γράφω δύο:(Ήχος α'.)
Προσόμοια:(Τόν τάφον Σου, Σωτήρ)
Τά πάθη τά σεπτά,η παρούσα ημέρα,ώς φώτα σωστικά,ανατέλλει
τώ κόσμω.Χριστός γάρ επείγεται,τού παθείν αγαθότητι,ο τά
σύμπαντα,εν τή δρακί περιέχων,καταδέχεται αναρτηθήναι
εν ξϋλω, τού σώσαι τόν άνθρωπον.
Αόρατε .Κριτά, εν σαρκί πώς ωράθης,καί έρχη υπ' ανδρών
παρανόμων κτανθήναι,ημών το κατάκριμα,κατακρίνων
τώ Πάθει Σου; Όθεν αίνεσιν,μεγαλωσύνην καί δόξαν,
αναπέμποντες τή εξουσία Σου,Λόγε,συμφώνως προσφέρομεν.
Αγαπητοί μου φίλοι-ες, Μεσενικολίτες καί αναγνώστες,
η Μεγάλη Εβδομάς,τό σημερινό θέμα μας, αρχίζει τό εσπέρας
τής Κυριακής τών Βαίων,μέτήν Ακολουθία τού Όρθρου τής
Μ. Δευτέρας, η οποία εξακολουθεί μέχρι τό Μ.Σάββατο.
Τελείται όλη τή Μ.Εβδομάδα, η Ακολουθία τού Όρθρου,τής
επομένης,πρός εξυπηρέτηση τών πιστών.
Όλα τά τελούμενα αποτυπούνται σέ Ενεστώτα χρόνο,μέ τόν
χαρακτηρισμό, κατα κανόνα σ ή μ ε ρ ο ν,ώς εάν συμβαίνουν,
τώρα,τήν ώρα πού τά ακούμε καί τά βλέπουμε, κάθε φορά,
τελούμενα,στούς Ιερούς χώρους τών Ναών.
Εκάστη από τίς μέρες τής Μ. Εβδομάδας, έχει δικό της θέμα καί
μήνυμα.Η Μ.Εβδομάς, αρχίζει μέ τόν Όρθρο τής Μ.Δευτέρας.
Τό εσπέρας τής Κυριακής τών Βαίων, συνήθως,στίς επτά (7)μ.μ.
Ψάλλεται η Ακολουθία τού Όρθρου, τής Μ. Δευτέρας.
Άρχεται από τόν Ιερέα,μέ τό "Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε,νύνκαί αεί, καί είς τούς αιώνας τών αιώνων."
Μετά, τό Αμήν.
Ο αναγνώστης, διαβάζει τόν Εξάψαλμο.Έξ=(6), Ψαλμούς,ήτοι:
(Γ',3ος, ΛΖ',37ος, ΞΒ',62ος,ΠΖ',87ος,ΡΒ',102ος, καί ΡΜΒ',142ος),
Όπως,καί τίς επόμενες ημέρες.
Κάθε ημέρα έχει ιδιαίτερο διδακτικό θέμα, καί μήνυμα.
1. Έτσι τή Μ.Δευτέρα ,"Μνείαν ποιούμεθα=θυμούμαστε,τόν
Ιωσήφ τόν Πάγκαλον,υιόν Ιακώβ καί Ραχήλ, καί τής υπό τού
Κυρίου καταρασθείσης καί ξηρανθείσης συκής."
Δυό πρότυπα,ένα θετικό καί ένα αρνητικό, προβάλλονται,ώς εισαγωγικά σύμβολα,τής Εβδομάδος τών Παθών τού Κυρίου.
Καί, ενώ ο Ιακώβ," ωδύρετο τού Ιωσήφ τήν στέρησιν",τόν
οποίον από φθόνον,θέλησαν νά τόν έξοντώσουν,οι αδελφοί του,
πωλήσαντες αυτόν, τελικά,είς Αίγυπτίους εμπόρους,πού εν συνεχεία τόνμετεπώλησαν,είς τόν Πετεφρή.,στήν Αίγυπτο.
(Πλεκτάνη τής γυναικός Πετεφρή), καί έγκλειστος είς φυλακην.
Ο Θεός,όμως, τόν εβράβευσε,διά τό ηθικόν μεγαλείον του,
καί τόν ανέδειξε,διά τήν αρετήν του, αντιβασιλέα τής Αιγύπτου,
μέ προσφορά μεγάλων υπηρεσιών, είς κρισίμουςπεριστάσεις,
είς τήν χώραν τής Αιγύπτου.
Ποιός, δέν εννοεί πόσες αναλογίες,έχει πρός τόν Χριστόν,
ο αγνός καί άγιος Ιωσήφ,(διωχθείς, ριφθείς είς λάκκον,
ο ανεξίκακος,υψωθείς εν τέλει,καί "ώς βασιλεύς τιμώμενος",
προτυπώσας εν εαυτώ,τά τού Χριστού παραδείγματα.
(Αγιότητα-Πάθος -"Άφες αυτοίς",-Ανάστασιν καί δόξαν,εν δεξιά
τού Πατρός).Ιδού, διατί προβάλλεται, από τήν Εκκλησία μας,
ώς αξιομιμητον πρότυπον δι'ημάς, στήν αρχή τής Μ. Εβδομάδος.
2.Εξ άλλου,"η υπό τού Κυρίου,καταρασθείσα καί ξηρανθείσα συκή,"είναι τύπος τού ακάρπου,περιουσίου λαού τού Θεού,καί
τήςαρνητικής στάσεως αυτού,έναντι τής εν Χριστώ πίστεώς
καί σωτηρίας.
Ημείς,ως νέος περιούσιος λαός τού Θεού.
Θά ανταποκριθώμεν θετικώς, είς τό μήνυμα τού Σταυρού
καί τού Πάθους Του,ίνα όχι πλέον κατάρα, αλλ' η ευλογία
τού Αβραάμ γένηται εν Χριστώ Ιησού;"(Γαλ.,γ',13-14).
Ο δι' ημάς,ελθών επί τό εκούσιον Πάθος Κύριος αξιοί,
καί αναμένει, διά νά μιμηθούμε τόν Ιωσήφ, ώς "πάγκαλοι",
καρποφορούντες είς πάσαν αρετήν,ίνα μή αποδοκιμασθώμεν,
ώς η άκαρπος συκή,καί "μή μείνωμεν έξω τού νυμφώνος, Χριστού."
. ΚΟΝΤΆΚΙΟΝ
Ο Ιακώβ ωδύρετο τού Ιωσήφ τήν στέρησιν, καί ο γενναίος
εκάθητο άρματι, ώς βασιλεύς τιμώμενος.Τής Αιγυπτίας γάρ,
τότε,ταίς ηδοναίς μή δουλεύσας,αντεδοξάζετο παρά τού
Βλέποντος,τάς τών ανθρώπων καρδίας, καί νέμοντος
στέφος άφθαρτον.
Ο ΟΙΚΟΣ
Επί τώ οδυρμώ ,νύν προσθήσωμεν οδυρμόν, καί εκχέωμεν
δάκρυα,μετά τού Ιακώβ συγκοπτόμενοι,Ιωσήφ τόν αοίδιμον
καί σώφρονα,τόν δουλωθέντα μέν τώ σώματι,τήν δέ ψυχήν
αδούλωτον συντηρούντα,καί Αιγύπτου παντός κυριεύοντα.
Ο Θεός γάρ, παρέχει τοίς δούλοις Αυτού, στέφος άφθαρτον.
Εξαποστειλάριον. ( Ήχος γ'.
Τόν νυμφώνα Σου βλέπω, Σωτήρ μου κεκοσμημένον,καί ένδυμα
ούκ έχω,ίνα εισέλθω εν αυτώ.Λάμπρυνόν μου,τήν στολήν
τής ψυχής, φωτοδότα καί σώσον με.
Από τα στιχηρά τών Αίνων, τό πρώτον. Ήχος α'.
Ερχόμενος ο Κύριος πρός τό εκούσιον Πάθος, τοίς Αποστόλοις
έλεγεν εν τή οδώ.Ιδού αναβαίνομεν είς Ιεροσόλυμα,καί
παραδοθήσεται ο Υιός τού ανθρώπου, καθώς γέγραπται
περί Αυτού.Δεύτε ούν καί ημείς, κεκαθαρμέναις διανοίαις
συμπορευθώμεν Αυτώ, καί συσταυρωθώμεν καί νεκρωθώμεν
δι'Αυτόν,ταίς τού βίου ηδοναίς.Ίνα καί συζήσωμεν Αυτώ,
καί ακούσωμεν βοώντος Αυτού.Ουκέτι είς τήν επίγειον
Ιερουσαλήμ διά τό παθείν, αλλά αναβαίνω πρός τόν Πατέρα μου,
καί Πατέρα υμών,καί Θεόν μου, καί Θεόν υμών.Καί,συνανυψώ
υμάς, είς τήν άνω Ιερουσαλήμ,εν τή Βασιλεία τών ουρανών.
Καί, τό Δοξαστικόν Ήχος πλ.α'.
Κύριε, ερχόμενος πρός τό πάθος,τούς ιδίους στηρίζων μαθητάς
έλεγες, κατ'ιδίαν παραλαβών αυτούς.Πώς,τών ρημάτων μου
αμνημονείτε,ών πάλαι είπον υμίν, ότι προφήτην πάντα ού
γέγραπται είμή εν Ιερουσαλήμ αποκτανθήναι;
Νύν ούν καιρός εφέστηκεν,όν είπον υμίν.Ιδού γάρ,παραδίδομαι
αμαρτωλών χερσίν εμπαιχθήναι.Οί,καί σταυρώ με,προσπήξαντες,
ταφή παραδόντες,εβδελυγμένον, λογιούνται ώς νεκρόν.
Όμως θαρσείτε.Τριήμερος γάρ,εγείρομαι είς αγαλλίασιν
πιστών καί ζωήν τήν αιώνιον.
Δεήσεις.Καί Απόστιχον Ιδιόμελον. Ήχος πλ.α'.
Κύριε, πρός τό μυστήριον τό απόρρητον τής Σής οικονομίας,
ούκ εξαρκούσα η τών εκ Ζεβεδαίου μήτηρ,ητείτο Σοι,
προσκαίρου βασιλείας τιμήν,τοίς εαυτής δωρήσασθαι τέκνοις.
Άλλ'αντί ταύτης,ποτήριον θανάτου επηγγείλω πιείν τοίς
φίλοις Σου.Ό, ποτήριον πρό τούτων πιείν,ο αυτός έλεγες,
αμαρτημάτων καθαρτήριον.Διό Σοί βοώμεν.Η σωτηρία
τών ψυχών ημών, δόξα Σοι.
Ακολουθεί η Δοξολογία, τά Απόστιχα ,καί υπό τού Ιερέως ,
τό "Αγαθόν τώ εξομολογείται, τώ Κυρίω...".Καί η απόλυσις.
ΜΕΓΑΛΗ. ΔΕΤΕΥΡΑ. ΕΣΠΈΡΑΣ
(ΟΡΘΡΟΣ. ΜΕΓΆΛΗΣ. ΤΡΙΤΗΣ)
Τό εσπέρας τής Μ.Δευτέρας, ψάλλεται ο Όρθρος τής Μ. ΤΡΊΤΗΣ.
Τά σχετικά , όπως καί τήν Κυριακή τών Βαίων,τό εσπέρας.
"Τής τών Δέκα Παρθένων,παραβολής,μνείαν ποιούμεθα".
Είς τόν Ν υ μ φ ί ο ν,Ευαγγέλιον, (Ματθ.κβ',15-κγ',39).
" Ιδού ο Νυμφίος έρχεται..."
Η παραβολή τών δέκα Παρθένων, είναι τό θέμα πού προβάλλεται
από τήν Εκκλησία μας,κατά τήν Μ.Τρίτη, καί προβάλλει τόν
Χριστόν,ώς " Νυμφίον τής Εκκλησίας".
Λέγει η παραβολή καί ψάλλει η Εκκλησία κατά τάς Ιεράς,, αυτάς
Ακολουθίας, τών πρώτων ημερών τής Μεγ.Εβδομαδος.
Ο Χριστός,ώς νυμφίος καί η Εκκλησία ,ως νύμφη.
Ουδείς ποτέ νυμφίος ηγάπησε την νύμφην όπως Εκείνος.Διότι,
ήθελεν αυτήν,"μή έχουσαν σπίλον ή ρυτίδα,ή τι, τών τοιούτων,
Αλλ' ίνα ή, Αγία καί άμωμος."(Εφεσ.ε',25-26).
Αποφεύγω νά επιμηκύνω τόν λόγο γιά τήν Μ.Δευτέρα.
Από τά στιχηρά τών Αίνων, Ήχος α'.
Εν ταίς λαμπρότησι τών αγίων Σου,πώς εισελεύσομαι,
ο ανάξιος;Εάν γάρ τολμήσω συνεισελθείν είς τόν νυμφώνα,
ο χιτών με ελέγχει, ότι ούκ έστι τού γάμου,καί δέσμιος
εκβαλούμαι υπό τών Αγγέλων.Καθάρισον Κύριε, τόν ρύπον
τής ψυχής μου,καί σώσον με,ώς φιλάνθρωπος.
Δόξα Πατρί... Καί νύν...Ήχος δ'.
Τού κρύψαντος τό τάλαντον, τήν κατάκρισιν ακούσασα ψυχή,
μή κρύπτε λόγον Θεού.Κατάγγελλε τά θαυμάσια Αυτού,
ίνα, πλεονάζουσα τό χάρισμα εισέλθης είς τήν χαράν
τού Κυρίου σου.
Τό Δοξαστικόν τών Αποστίχών( Ήχος βαρύς.
Ιδού σοι τό τάλαντον, ο Δεσπότης εμπιστεύει ψυχή μου.
Φόβω δέξου τό χάρισμα,δάνεισαι τώ δεδωκότι,διάδος
πτωχοίς καί κτήσαι φίλον τόν Κύριον.
Ίνα στής,εκ δεξιών Αυτού,όταν έλθη εν δόξη καί ακούσης τής
μακαρίας φωνής.Είσελθε δούλε, είς την χαράν τού Κυρίου σου.
Αυτής αξίωσόν με Σωτήρ, τόν πλανηθέντα,διά τό μέγα Σου έλεος.
Αμέσως,ο Ιερεύς, τό: "Αγαθόν τό εξομολογείσθαι", καί
η απόλυσις.
Τό μήνυμα ,τής Μ.Τρίτης είναι:"Γρηγορείτε,ότι ούκ οίδατε,
τήν ημέραν καί τήν ώραν,εν ή, ο Υιός τού ανθρώπου έρχεται."
( Ματθ.κε',13 )
ΕΣΠΈΡΑΣ Μ. ΤΡΊΤΗΣ (Ακολουθία Όρθρου ,Μ.ΤΕΤΑΡΤΗΣ)
"Τής αλειψάσηςτόν Κύριον μύρω,πόρνης γυναικός, μνείαν
ποιείσθαι,οι θείοι Πατέρες εθέσπισαν".
Είς τόν Ν υ μ φ ί ο ν,( Μ. Τρίτη εσπέρας ): Ευαγγέλιον,
{ Ιωάν.ιβ',17- 50 }
Ο Χριστός καί η Εκκλησία,μάς ομιλούν σήμερα, Μ. Τρίτη,
μέ τή γλώσσα τής αγάπης.Τής αγάπης τού Χριστού, πρός τόν
αμαρτωλό,πού μετανοεί καί ζητεί,τήν συγχώρεση.
"-Αύτη τοίς δάκρυσιν έβρεξέ μου τούς πόδας,καί ταίς θριξί
τής κεφαλής αυτής εξέμαξεν.( Λουκ.ζ',44).
Τέτοια συνάντηση καί διασταύρωση, αγάπης τού Χριστού
καί τής αμαρτωλής ψυχής,εν μετανοία, είναι η σκηνή είς τόν
οίκον,Σίμωνος τού Φαρισαίου.(Λουκ.',36-50).
Ήχος γ'.( Τήν ωραιότητα τής Παρθενίας σου )
Πόρνη προσήλθε Σοί, μύρα σύν δάκρυσι, κατακενούσα Σου,
ποσί φιλάνθρωπε, καί δυσωδίας τών κακών λυτρούται
τή κελεύσει Σου.Πνέων δε τήν χάριν Σου, μαθητής
ο αχάριστος, ταύτην αποβάλλεται καί βορβόρω
συμφύρεται, φιλαργυρία απεμπολών Σε.Δόξα Χριστέ,
τή ευσπλαχνία Σου. .
Δόξα Πατρί, Καί νύν...Ήχος δ'.(Ταχύ προκατάλαβε)
Ιούδας ο δόλιος φιλαργυρίας ερών, προδούναι Σε,Κύριε,
τόν θησαυρόν τής ζωής,δολίως εμελέτησεν.Όθεν καί
παροινήσας, τρέχει πρός Ιουδαίους, λέγει τοίς παρανομοις.
Τί μοι θέλετε δούναι;κ'αγώ παραδώσω υμίν είς τό
σταυρώσαι Αυτόν.
Ήχος α', (.Τόν τάφον Σου,Σωτήρ )
Η πόρνη εν κλαυθμώ ,ανεβόα οικτίρμων,εκμάσσουσα θερμώς,
τούς αχράντους Σου πόδας, θριξί τής κεφαλής αυτής καί
εκ βάθους στενάζουσα.
Μή απώση με,μηδέ βδελύξη Θεέ μου,αλλά δέξαι με,
μετανοούσαν καί σώσον, ώς μόνος φιλάνθρωπος.
Καταβασία θ' Ήχος β'.
Ψυχαίς καθαραίς καί αρρυπώτοις χείλεσι,δεύτε μεγαλύνομεν
τήν ακηλίδωτον και υπέραγνον Μητέρα τού Εμμανουήλ.
Δι' αυτής τώ εξ αυτής, προσφέροντες πρεσβείαν τεχθέντι.
Φείσαι τών ψυχών ημών, Χριστέ ο Θεός ,καί σώσον ημάς.
Δόξα Πατρί...Ήχος β'.
Η αμαρτωλός έδραμε πρός τό μύρον, πριάσασθαι πολύτιμον
μύρον,τού μυρίσαι τόν ευεργέτην,καί τώ μυρεψώ εβόα.
Δός μοι τό μύρον,ίνα μυρίσω κ'αγώ τόν εξαλείψαντά μου,
πάσας τάς αμαρτίας.
Τό τελευταίο Απόστιχον. Ήχος πλ.β.
Η απεγνωσμένη διά τόν βίον,καί επεγνωσμένη διά τόν τρόπον,
τό μύρον βαστάζουσα,προσήλθε Σοι,βοώσα: Μή με,τήν πόρνην
απορρίψης,ο τεχθείς εκ Παρθένου.Μή μου τά δάκρυα παρίδης,
η χαρά τών Αγγέλων.Αλλά δέξαι με, μετανοούσαν,ήν ούκ απώσω
αμαρτάνουσαν.,Κύριε,διά τό μέγα Σου έλεος.
Δόξα Πατρί,Καί νύν.
Ήχος πλ.δ'. ( Ποίημα Κασσιανής)
Κύριε, η εν πολλοίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, τήν Σήν
αισθομένη Θεότητα, μύροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη μύρα Σοι,πρό τού ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι,λέγουσα,ότι νύξ μοι υπάρχει,οίστρος ακολασίας,ζοφώδης τε, καί ασέληνος έρως τής αμαρτίας
Δέξαι μου,τάς πηγάς τών δακρύων,ο νεφέλαις διεξάγων
τής θαλάσσης τό ύδωρ.Κάμφθητί μοι,πρός τούς στεναγμούς
τής καρδίας,ο κλίνας τούς ουρανούς τή αφάτω Σου, κενώσει.
Καταφιλήσω τούς αχράντους Σου πόδας, αποσμήξω τούτους
δέ,πάλιν,τοίς τής κεφαλής μου βοστρύχοις.
Ών,εν τώ Παραδείσω Εύα,τό δειλινόν,κρότον τοίς ωσίν
ηχηθείσα,τώ φόβω εκρύβη.
Αμαρτιών μου τα πλήθη ,καί κριμάτων Σου αβύσσους,τίς
εξιχνιάσει;Ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μή με τήν σήν δούλην
παρίδης,ο αμέτρητον έχων τό έλεος.
Έπειτα ο Ιερεύς:"Αγαθόν τό εξομολογείσθαι τώ Κυρίω,"
Καί ακολουθεί η απόλυσις.
ΜΕΓΆΛΗ ΤΕΤΆΡΤΗ ΕΣΠΈΡΑΣ (Όρθρος Μ.ΠΕΜΠΤΗΣ)
Περί τήν 4ην μ. μ. τελείται τό Μυστήριο τού Αγίου Ευχελαίου.
Το εσπέρας τη Μ.ΤΕΤΑΡΤΗΣ, εορτάζομεν,τόν Ιερόν Νιπτήρα
καί τόν Μυστικόν Δείπνον.
ΤΡΟΠΆΡΙΟΝ. Ήχοςπλ.δ'.
Ότε οι ένδοξοι μαθηταί,εν τώ Νιπτήρι τού δείπνου εφωτίζοντο,
τότε Ιούδας ο δυσεβής,φιλαργυρία νοσήσας εσκοτίζετο.
Καί ανόμοις κριταίς,Σέ τόν δίκαιον Κριτήν, παραδίδωσι.
Βλέπε,χρημάτων εραστά, τόν διά ταύτα αγχόνη χρησάμενον.
Φεύγε ακόρεστον ψυχήν,τήν Διδασκάλω τοιαύτα
τολμήσασαν.Ο περί πάντας Αγαθός, Κύριε δόξα Σοι.(.Τρίς . )
Ε Υ α γ γ έ λ ι ο ν (Λουκ.κβ'.1-39)
"Τού δείπνου Σου,τού μυστικού, σήμερον.Υιέ Θεού,κοινωνών με,
παράλαβε.Ου μή γάρ, τό Μυστήριον είπω, ού φίλημα Σοί δώσω,
καθάπερ ο Ιούδας..."
Είς τήν ουρανίαν ατμόσφαιραν τού Μυστικού δείπνου, μάς
μεταφέρει η παρούσα ημέρα.Καί μάς διδάσκει πολλά.
-Ο Κύριος ταπεινούμενος,νίπτει τούς πόδας τών μαθητών Του.
Καί μάς δίδει έμπρακτον μάθημα ηθικού μεγαλείου,αγάπης
καί προσφοράς,μετά πάσης αγαθωσύνης καί απλότητας, με
πρός τόν πλησίον.
-Παράδοσις τού Μυστηρίου τής Θείας Ευχαριστίας:
"-Λάβετε, φάγετε τούτο εστί το σώμα μου, τό υπέρ υμών
κλώμενον, είς άφεσιν αμαρτιών".Καί,
"-Πίετε εξ αυτού πάντες , τούτο εστί τό αίμα μου, τό τής
Καινής Διαθήκης,τό υπέρ υμών καί πολλών εκχυνόμενον,
είς άφεσιν αμαρτιών." (Ματθ.κς',26-28).
Τέλος,ο Κύριος προσευχήθηκε καί δι' ημάς, (Ιωάν.ιζ',20).
Όλα αυτά πρέπει νά μάς γινουν βιώματα, γιά τήν κάθαρσιν
τής ψυχής καί τής καρδίας,από κάθε πονηρία καί επιβουλή.
Τό τελευταίον τών Αποστίχων Ήχος β'.
Ιούδας ο δούλος καί δόλιος,ο μαθητής καί επίβουλος,ο φίλος
καί διάβολος,εκ τών έργων απεφάνθη.Ηκολούθει γάρ τώ
Διδασκάλω,καί καθ' εαυτόν εμελέτα την προδοσίαν.
Έλεγεν εν εαυτώ.Παραδώσω τούτον καί μετρήσω τά συναχθέντα
χρήματα.Επεζήτει δέ,καί τό μύρον πραθήναι καί τόν Ιησούν
δόλω κρατηθήναι.Απέδωκεν ασπασμόν,παρέδωκε τόν Χριστόν.
Καί, ώς πρόβατον επί σφαγήν,ούτως ηκολούθει,ο μόνος
εύσπλαχνος καί φιλάνθρωπος.
Δόξα Πατρί.Καί, νύν Ήχος β'.
Όν εκήρυξεν αμνόν Ησαίας, έρχεται επί σφαγήν εκούσιον.
Καί τόν νώτον δίδωσιν είς μάστιγας,τάς σιαγόνας είς
ραπίσματα,τό δέ πρόσωπον,ούκ απεστράφη από
αισχύνης εμπτυσμάτων.Θανατω δέ, ασχήμονι καταδικάζεται.
Πάντα ο αναμάρτητος, εκουσίως καταδέχεται,ίνα πάσι
δωρήσηται, τήν εκ νεκρών ανάστασιν.
Είτα ,"Σοί δόξα πρέπει,καί η Δοξολογία.Μετά την δέησιν
καί την Ευχήν τής κεφαλοκλισιας, ψάλλονται τέσσερα
Ιδιόμελα Απόστιχα.
Τέλος, Καί νύν. Ήχος πλ.α'.
Μυσταγωγών Σου,Κύριε, τούς μαθητάς,εδίδασκες λέγων.
Ώ φίλοι,οράτε,μηδείς υμάς χωρίσει μου,φόβος.
Εί γάρ πάσχω άλλ' υπέρ τού κόσμου.Μή ούν σκανδαλίζεσθε
εν εμοί.Ού γάρ ήλθον διακονηθήναι,αλλά διακονήσαι,καί δούναι τήν ψυχήν μου, λύτρον υπέρ τού κόσμου.Εί ούν φίλοι μου εστέ,
εμέ μιμείσθε.Ο θέλων πρώτος είναι,έστω πάντων έσχατος.
Ο Δεσπότης,ώς ο διάκονος. Μείνατε εν εμοί , ίνα βότρυν
φέρητε.Εγώ γάρ ειμί τής ζωής ή άμπελος.
Κατόπιν,τό "Αγαθόν τό εξομολογείσθαι", καί η Προφητεία
τού Ιερεμίου.
Προκείμενον. Ήχος πλ.. β'.
"Εύξασθε καί απόδοτε Κυρίω τώ θεώ ημών."
Ακολούθως, η εκτενής καί η Απόλυσις.
Ήδη εμάκρυνε , υπέρ τό δέον ο λόγος.Είς τό επόμενον ,
τό Β' ΜΕΡΟΣ, θά συνεχίσουμε μέ τήν Ακολουθία
τής ΜΕΓΆΛΗΣ ΠΈΜΠΤΗΣ,ΕΣΠΈΡΑΣ.
ΤΑ ΠΑΘΗ , ΚΑΙ Η ΣΤΑΥΡΩΣΙΣ.
Χρόνια πολλά, αγαπητοί μου φίλοι-ες.Γειά σας.καί χαρά σας.
Μέ αγάπη σάς ασπάζομαι όλους
Χρίστος Γ.Κοτρώτσος. Θεολόγος, Φιλόλογος, Παιδαγωγός.
Επίτ.Γεν .Επίθ/τής. Μ. Ε..ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ, ΑΝΑΚΟΎΣ 25
Τ.Κ. 143 41 Τηλ πιο.210 2511254.
ΣΑΒβΑΤΟΝ,2 Φεβρουαρίου 2019
+ Η ΥΠΑΠΑΝΤΉ. ΤΟΎ ΚΥΡΊΟΥ.
ΠΗΓΈΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΉΜΑΤΑ:
1.ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΉΚΗ
2.ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ. ΟΡΘΌΔΟΞΟΥ.
