|
- 1 8 2 1 -
Η Ε Θ Ν Ι Κ Η Π Α Λ Ι Γ Γ Ε Ν Ε Σ Ι Α
Τ Ο Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Ο Ρ Α Σ Ο Κ Α Ι Η Π Α Τ Ρ Ι Δ Α
1."Σέ γνωρίζω από τήν κόψη τού σπαθιού, τήν τρομερή,
σέ γνωρίζω από τήν όψη, πού μέ βία μετράει τή γη.
Απ' τά κόκκαλα βγαλμένη, τών Ελλήνων τά ιερά,
καί σάν πρώτα ανδρειωμένη, χαίρε, ώ, χαίρε, ελευθεριά!"
ΔΙΟΝ. ΣΟΛΟΜΌΣ
2. "Η μεγαλωσύνη στά Έθνη, δέ μετριέται μέ τό στρέμμα,
μέ τής καρδιάς τό πύρωμα μετριέται, καί μέ τό αίμα".
" Αυτό τό λόγο θά σάς πώ. Δέν έχω άλλον, κανένα,
μεθύστε, μέ τ'αθάνατο κρασί, τού εικοσιένα."
ΚΩΣΤΉΣ ΠΑΛΑΜΆΣ
Τό σύνθημα τής έναρξης τού αγώνα τού 1821, γιά τή λευτεριά,
ήταν ο γενικός ξεσηκωμός τού Γένους, "υπέρ Πίστεως καί
Πατρίδος", αγών μέχρις εσχάτων, Ε Η Θ=Ελευθερία ή Θάνατος.
Ο Ελληνικός Κλήρος, ανέκαθεν υπήρξε πρωτοπόρος στούς
αγώνες τού Έθνους καί δικαίως κατέχει τήν πρώτη θέση,
στό Πάνθεον τών ηρώων καί τών αγωνιστών, γιά τήν ανάκτηση
τής ελευθερίας του, από τόν βάρβαρο Τούρκο δυνάστη, τού 1453.
Η Αγία Εκκλησία, πού επί ένδεκα αιώνες έδωσε τά φώτα τής
γνώσης καί τού πολιτισμού, σέ όλο τόν τότε γνωστό κόσμο, καί,
στάθηκε κατά την μακραίωνη υποδούλωσή της, στό πλευρό
τής μαρτυρικής Πατρίδας, κάνοντας τό ιερό καθήκον της,
επί τετρακόσια χρόνια, πρωταγωνιστώντας, σέ βαθμό
αξιοθαύμαστο στούς απελευθερωτικούς αγώνες, πρός τό
Ελληνικό Έθνος, από όλους τούς λαούς τής Γής
Έζησαν γιά τέσσερες αιώνες,τό καθημερινό άγχος, τό φόβο
καί τόν τρόμο. Μέ τήν Πίστη καί τήν ελπίδα στό Χριστό καί
Σωτήρα καί τήν Παναγία - Μητέρα, τή Δέσποινα τού Κόσμου,
καί τής υπομονής.
Ο ταπεινός παπάς, Ιερέας καί δάσκαλος τού χωριού,
καί τής πόλης, μέ τή βαρειά καί γνώριμη φωνή του, θέριευε
τήν αποσταμένη τού Γένους ελπίδα, μέ λόγια μαγικά,
κατά τόν Κηφισιώτη, ποιητή, Ιωάννη Πολέμη:
"Μή σκιάζεστε, τήν τυραννία και τά σκότη.
Η λευτεριά, σάν τής αυγής τό φεγγοβόλο αστέρι,
τής νύχτας το ξημέρωμα θά φέρει".
Τή στυγνη αδικία, τίς αρπαγές καί τίς άγριες σφαγές, γιά
τόν βίαιο εξισλαμισμό, με την πάροδο τού χρόνου, πού ήταν
ο παμπόνηρος, καί σκοτεινός, σκοπός τους.
Νά εξαφανίσουν δηλονότι, τήν πίστη τών "γκιαούρηδων=άπιστων",
καί, "ραγιάδων=δούλων". Τή θρησκεία, καί τήν πίστη, τά ήθη,
τή γλώσσα,καί τά ιδανικά τών Ελλήνων,πού τιμά καί σέβεται,
όλος ο Πολιτισμένος κόσμος, σέ Ανατολή καί Δύση.
Καί, όλα αυτά,μέ τίς απειλές, καί τίς φοβερές διώξεις,
καί αρπαγές τών αγαθών, ό,τι τούς έμπαινε στό μάτι,
χωρίς νά βρίσκει πουθενά,ο ραγιάς,τό δίκιο του.
-"Τί θέλεις ρέ; Σκάσε. Ραγιάς, είσαι". Η συνήθης πρόκληση.
- Μέ τό "χαράτσι", τήν άδικη φορολογία, καί τό πρωτάκουστο
"παιδομάζωμα" τών αγοριών, ηλικίας πέντε έως έξι ετών, καί
τόν βίαιο. εξισλαμισμό, σέ "γενίτσαρους". Τή φρουρά τού
Σουλτάνου, γιά νά εξαναγκάσουν τό Γένος, νά "τουρκέψει".
Δηλαδή, να αρνηθεί τήν Πίστη, τήν Πατρίδα, τά ιδεώδη του.
Τό Θεό του, τό Σωτήρα Χριστό, τό Σταυρό καί τήν Ανάσταση.
Τή γλώσσα του, καί θεληματικά, νά δεχθούν νά γίνουν δούλοι.
Άν ήταν ποτέ δυνατόν, νά απεμπολήσουν τήν ιστορία τους, τά ήθη,
τήν πίστη τους, τή γλώσσα, τά πάντα, και νά γίνουν Τούρκοι!.
Ήρθε η ώρα,νά ακούσουμε,τώρα,τή φωνή τού Ρήγα Φεραίου:
Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ
" - Ώ παιδιά μου, ορφανά μου, σκορπισμένα εδώ κι' εκεί.
Διωγμένα, υβρισμένα, απ'τά Έθνη πανοικί!.
Ξυπνήστε, τέκνα, κι ήλθεν η ώρα, ξυπνήστε όλα,
τρέξατε τώρα, κι ήλθεν ο Δείπνος ο Μυστικός!.
......................................................................................................
Καί,λίγοι στίχοι, από τόν ΘΟΥΡΙΟ ΥΜΝΟ, τού Ρήγα:
-"Ως πότε, παλικάρια, νά ζώμεν στά στενά,
μονάχοι σάν λιοντάρια στίς ράχες, στά βουνά;
Σπηλιές νά κατοικούμεν, νά βλέπωμεν κλαδιά,
νά φεύγωμ' απ' τόν κόσμον, γιά τήν πικρή σκλαβιά;
Νά χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα καί γονείς,
τούς φίλους, τά παιδιά μας, κι όλους τούς συγγενείς;
Καλύτερα μιάς ώρας, ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά καί φυλακή.
.................................................................................................
Πιστός είς τήν Πατρίδα, συντρίβω τόν ζυγόν,
αχώριστος νά είμαι από τόν στρατηγόν.
Κι άν παραβώ τόν όρκον, ν'αστράψ'ο ουρανός,
καί νά μέ κατακάψει, να γίνω, σάν καπνός!.
Έτσι κι εμείς αδέλφια, ν' αρπάξωμε γιά μιά,
τ' άρματα καί νά βγούμε, απ'τήν πικρή σκλαβιά.
Στερεάς καί τού πελάγου, νά λάμψει ο Σταυρός,
κι είς τήν δικαιοσύνη, να σκύψει ο εχθρός"....
Αγαπητοί μου φίλοι-ες, καί αναγνώστες, τών άρθρων,
μέ τά διάφορα θέματα, πού κάθε φορά επεξεργάζομαι.
Τόν Οκτώβριο του 1940, πού ήμουν μαθητής τής Ε' τάξεως,
Κλασσικού, στό Γυμνάσιο Καρδίτσας, μία ήταν η Εθνική
Επέτειος, διπλή εορτή τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου,
υπό τού Αρχαγγέλου Γαβριήλ, καί τής ανάκτησης τής
Ελευθερίας τής Πατρίδος, από τή σκλαβιά τών Τούρκων.
Πρώτη απελευθερωμένη πόλη η Καλαμάτα, στή Μεσσηνία, κατά
τήν εορτή τής Εθνικής Παλιγγενεσίας, (23 Μαρτίου 1821),
δυό μέρες, πρίν.
Η Μεγάλη εορτή, τής 25ης Μαρτίου 1821, όλα τά χρόνια,
ως τό 1940, στό Μεικτό Γυμνάσιο τής Καρδίτσας, μέ τά κάδρα
τών ηρώων, σέ ωραία έγχρωμα, χονδρά χαρτόνια, μέ τίς
Μορφές τών προσώπων τους. (Εκδοτ.Οίκος,Δημητράκου).
Κοσμούσαν τή διπλή εξάφυλλη αίθουσα, ντυμένη στό πράσινο,
καί τίς δάφνες, νά πλαισιώνουν τή σχολική ατμόσφαιρα.Ήτοι:
1) Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο οποίος στή Μονή τής Αγίας Λαύρας,
κοντά στά Καλάβρυτα, καί τή Μονή τού Μεγάλου Σπηλαίου,
μετά τη Θεία Λειτουργία, στήν Μονή τής Αγίας Λαύρας,
κοινώνησε τά παλικάρια, καί ευλόγησε τά άρματα του
Αγώνα, τής εξέγερσης-Επανάστασης, στήν Πελοπόννησο:
-" Όλη δόξα, όλη Χάρη, Άγια μέρα ξημερώνει
καί τή μνήμη Σου, τό Έθνος χαιρετά, γονατιστό"!...
……………………………………………………………….
" Στήν Αγία Λαύρα, πρώτα, τις χρυσές ακτίνες χύνει,
πού λεβέντες πρωτανάψαν, τού πολέμου τή φωτιά."...
2) Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, τού οποίου ανδριάντες στολίζουν
τήν πλατεία τής Τρίπολης, αλλά καί τή Λεωφόρο ΣΤΑΔΙΟΥ, στήν
Αθήνα, στήν πλατεία πρό τής Παλαιάς Βουλής, καί τής ομωνύμου
Λεωφόρου, νά προτρέπει μέ τή φράση:
"Χώρει έφιππος,Γενναίε Στρατηγέ,
διδάσκων τούς λαούς τής Γής,
πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι"
3) Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, Αρχιτράτηγος τής Ρούμελης, ο "Άξιος τής Πατρίδος".
4) Ο Γρηγόριος Δικαίος-Παπαφλέσσας (ο μπουρλοτιέρης τών ψυχών)
5) Ο Κωνσταντίνος Κανάρης, από τα Ψαρά,(Ψαριανός),
ο πυρπολητής τής Ναυαρχίδας τών Τούρκων,
καί δυό φορές, Πρωθυπουργός, τής ελεύθερης Ελλάδας.
6) Ο Ανδρέας Μιαούλης, ναύαρχος,
πρός τόν Άγγλο Ναύαρχο, Νέλσωνα: Σέ ερώτησή του:
"-Γιατί, μού σπάς τούς μπλόκους;"
-Απάντηση Μιαούλη.-"Γιά τήν Πατρίδα μου."
Νέλσων:"Άν μέ έπιανες,εσύ,τί θά μέ έκανες;"
Μ .-"Θά σέ κρεμούσα"!
Νέλσων:" Φύγε,καί μή τό ξανακάνεις."!
7) Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Στρατηγός τήςΜάνης,
8) Ο Μάρκος Μπότσαρης, Σουλιώτης, ο πρώτος νεκρός τού Αγώνα,
στό Καρπενήσι. Μεταφορά του, σέ νεκροξυλοκρέβατο, από τά
παλικάρια του, καί ταφή, στό "ελεύθερο", Μεσολόγγι.
9) Ο Ήρωας τής Αλαμάνας, Αθανάσιος Διάκος,μέ τούς
συναρχηγούς, Δυοβουνιώτη καί Πανουργιά, όταν μόνος ,
μέ τά παλικάρια του, κράτησαν τόν Ομέρ-πασά Βρυώνη, γιά ώρες,
πολεμώντας στό γεφύρι τής Αλαμάνας, (Σπερχειού), καί μέ
τούς λίγους δικούςτου, κατέκοψαν αμέτρητους, από τίς
δέκα οκτώ χιλιάδες Τούρκους.
Καί όταν έσπασε τό σπαθί του,καί τόν έπιασαν ζωντανό, σταματώ!
Δέν αναφέρω, τί επακολούθησε, γιατί σάς είναι πράγματα γνωστά.
Καί, όταν τού ζήτησαν νά τουρκέψει, γιά νά σώσει τή ζωή του.
Η απάντηση τού Διάκου, μέ τό σπασμένο σπαθί, στά χέρια, πλέον,
στά χέρια τών εξαγριωμένων Τούρκων, τούς προκαλούσε σκληρά,
ξέροντας τί τόν περιμένει.
-"Αντε, καί σείς κι η πίστη σας, μουρτάρτες νά χαθήτε,
εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θέ νά πεθάνω".
Τήν επομένη, τής αγχόνης τού Πατριάρχη, ημέρα τ'Αη Γιωργιού,
τόν ανασκολόπησαν, στό Ζητούνι=τή Λαμία, μέ τό παράπονο:
-"Γιά ιδές καιρό, πού διάλεξε ο Χάρος νά μέ πάρει,
τώρα π'ανθίζουν τά κλαριά,καί βγάζ'η τή χορτάρι.
10) Ο Πατριάρχης ΓΡΗΓΌΡΙΟΣ Ε', Ο Ήρωας Εθνομάρτυρας.
-"Μή λησμονήσετε, παιδιά, ποτέ, τό σχοινί τού Πατριάρχη."
Τήν ημέρα τής Λαμπρής,(ΚΥΡΙΑΚΗ τού ΠΑΣΧΑ,1821).
Κρεμασμένος στό ικρίωμα, μπροστά στήν Ωραία-μεσαία Πύλη,
η οποία, έκτοτε παραμένει μέχρι σήμερα, κλειστή,
τού Ιερού Πατριαρχικού Ναού, τής Κωνσταντινούπολης.
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, (Ποιητής, Λευκαδίτης).
11) Ο Υδραίος, Λάζαρος Κουντουριώτης.
12)Η Σπετσιώτισσα, Λασκαρίνα-Μπουμπουλίνα.
13) Η Μαντώ Μαυρογένους, καί άλλοι πολλοί επώνυμοι,
αλλά καί αμέτρητοι, χιλιάδες, οι ανώνυμοι.
Καί,πρώτο, μέσ' στούς πρώτους, τό αδούλωτο καί Ηρωικό
Μ ε σ ο λ ό γ γ ι , η ΙΕΡΑ Π Ο Λ Ι Σ, "νά βαστά γερά", μέ τούς
"Ελεύθερους Πολιορκημένους" του, καί τό Γέροντα ήρωα,
στή μπαρουταποθήκη, άρρωστο καί νηστικό, Χρ. Καψάλη.
Καί, μαζί με τό άμετρο πλήθος, ο Λόρδος Μπάιρον, καί άλλοι
πάμπολλοι, Αγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Ελβετοί, Ιταλοί, και όσοι
άλλοι, εμπνέονταν από τά ιδανικά τών Ελλήνων, γιά τή λευτεριά.
Η Πατρίδα Ελλάδα, τούς τίμησε μέ τά ονόματά τους,
καί αγάλματα, σέ πλατείες καί Οδούς, τών Αθηνών, πού τά
βλέπουμε καί τούς μνημονεύομε, κάθε μέρα,στό πέρασμά μας.
Τούς εξυμνεί,μέ δέκα πέντε λέξεις,ο αοίδιμος Μητροπολίτης,
Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριο-Φερσάλων,(+ΙΕΖΕΚΙΉΛ,1924-1952),
μέ τό τετράστιχο,για τήν ανδρεία , καί τό Φιλελληνισμό τους.
"Ανδρών ηρώων,προμάχων Πατρίδος,
Φιλελλήνων μαχητών ευκλεών,
καί Λογάδων τού Γένους σοφών,
η μνήμη αγήρως". (Ήχος πλ.α',Μινόρε).
Μελοποιημένο, από τόν Μουσικολογιώτατο Πρωτοψάλτη,
αείμνηστο Κώστα Πρίτσα, δάσκαλό μου, τής Βυζαντινής μουσικής,
στό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό τής Καρδίτσας. Μέ ήθελε κοντά του,
γιά τήν ωραία παιδική φωνή μου, νά τόν συνοδεύει.
Στό τεράστιο Άλσος, τού Π ε δ ί ο υ τού Ά ρ ε ω ς, τής Α Θ Η Ν Α Σ,
το μεγάλο πνεύμονα τής πόλεως, εκτάσεως τριάντα και πλέον
στρεμμάτων, έχει διατεθεί χώρος τεσσάρων στρεμμάτων, όπου
η Ελεύθερη Πατρίδα, ανήγειρε τό Μνημείο τών επωνύμων,
μεγάλων αγωνιστών, σέ δυό παράλληλες σειρές, ένθεν καί ένθεν,
μέ προτομές μαρμάρινες, επί βάθρων, με τά ονόματά τους, όλων
τών Ελλήνων Ηρώων τής Επανάστασης, του 1821,
είς ένδειξιν τιμής καί ευγνωμοσύνης, διά τάς υπηρεσίας των,
καί τής θυσιαν καί αυτής τής ζωής των, πολλών εξ αυτών.
……………………………………………………………………
Επανέρχομαι στο θέμα τής προσφοράς τών Κληρικών μας.
Ο κορμός τής Εκκλησίας, ασφαλώς, δέν είναι οι Δεσποτάδες.
Αλλά οί Ιερείς μας, οι παπάδες, πού είναι πάντοτε δίπλα, στό
Χριστεπώνυμο πλήρωμα τής Εκκλησίας τού Χριστού.
Είναι οι φλογεροί αγωνιστές, η στεντόρεια φωνή, τής Εκκλησίας,
τήν οποία, "Πύλαι Άδου ,ού κατισχύσουσι", κατά τή ρητή,
διαβεβαίωση τών λόγων τού Χριστού.(Ματθ.ιστ',18).
Τό Ελληνικό Ράσο, έπραξε πάντοτε τό καθήκον του.
Είναι τό ιερό καί ματωμένο σύμβολο, τής αγάπης, τής απλότητας,
καί τής καλωσύνης τών αγνών λειτουργών τού Υψίστου.
Ο Παπάς μέ τήν απλή και ιεροπρεπή εμφάνισή του, καί Τήν
αγαθότητα, ζωγραφισμένη, στή σεβάσμια μορφή του, αλλά
καί τήν πτωχείαν του, είναι παράγων ανυπολόγιστης αξίας,
διά τό Έθνος.
Είναι ο πνευματικός ηγέτης στό χωριό, καί την ενορία του.
Δυστυχώς,τόν ενθυμουμαστε, συνήθως, μόνον, είς κρισίμους
στιγμάς.Ολίγον τόν επρόσεξεν,η Πολιτεία. Γιαυτό,δείχνει
μικρό ενδιαφέρον και ο λαός, ενίοτε.
Ο Παπάς,δέν είναι άτομο,δέν είναι ένας από τούς ανθρώπους,
αλλά είναι προπαντός ιδέα. Τό Ράσο, ανεμίζει ως Λάβαρο, καί
ώς Σημαία, καί στό πέρασμά του, καί οι πιστοί, εγείρονται
συνήθως, στό πέρασμά του, σέ ένδειξη σεβασμού.
Δέν κηρύττει μόνον, τό Ευαγγέλιο της Αγάπης, αλλά διαλαλεί
καί τά αιώνια ΕλληνοΧριστιανικά ιδεώδη, μέ μόνη την
παρουσία του. Εάν αφαιρέσει τις, τόν Ιερέα από την κοινωνία,
κλονίζει τά θεμέλια τού Έθνους. Διότι,η Θρησκεία καί η Εκκλησία,
είναι τό Παλλάδιον τού Γένους καί τού Έθνους.
Χωρίς τόν ιερόν Κλήρον,ο κόσμος χάνει τόν προσανατολισμό του,
καί η ζωή τόν προορισμό της. Το ποίμνιο δίχως τούς Ποιμένες,
καθίσταται εύκολος λεία, τών διαφόρων λύκων, οι οποίοι
λυμαίνονται τήν κοινωνία.
Αυτός είναι ο λόγος,διά τον οποίον,οι εχθροί τής Ορθοδόξου
ημών Πίστεως καί τού Ελληνικού Έθνους, φανεροί και κρυφοί,
βάλλουν συνήθως, εναντίον τού Κλήρου.
Όταν ο συνεκτικός αυτός παράγων γκρεμίζεται, πέφτει ένα
Φρούριο, καί ανοίγεται ελεύθερον έδαφος, στίς διάφορες
πλάνες καί τήν απιστία.
Καί οι Κληρικοί είναι τέκνα τής Πατρίδας, καί γιά τήν
ελευθερία και τήν ανεξαρτησία της, δέν είναι λίγοι αυτοί,
πού έδωσαν καί τή ζωή τους.
Αλλά, γιά μιά τέτοια Πατρίδα, τόσο ιερή, καί μέ τόσο ένδοξη ιστορία, αξίζει κάθε θυσία.
Σκιρτούν τά ιερά κόκκαλα τών Ελλήνων, καί αγάλλονται
οι ψυχές, τών πεσόντων Κληρικών μας.
Πρώτος, έπεσε μαχόμενος ηρωικώς,επί τού πεδίου τής τιμής,
ο Επίσκοπος Σαλώνων=Άμφισσας, μακαριστός Η σ α ί α ς.
Αιωνία η μνήμη τών πεσόντων, Κληρικών, καί τών Λαϊκών.
Η απουσία κληρικού, τού Παπά, ιδιαίτερα στό χωριό, τότε,
αλλά καί σήμερα, γίνεται περισσότερο αισθητή καί αναγκαία,
όταν πάψει νά ακούγεται, η καμπάνα τής Εκκλησίας.
Νεκρώνει τό χωριό, καί είναι όλα μαύρα κι άραχνα.
Γι'αυτό, εκείνοι πού έτυχε νά ζήσουν, χωρίς τον Ιερέα τους,
καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, καί είναι πρόθυμοι νά
υποβληθούν, σέ οποιαδήποτε θυσία για τήν απόκτησή του.
Φαίνεται καθαρά,ότι η Θεία Πρόνοια έχει προορίσσει τήν
ελληνική γή, ώς τήν Κιβωτόν τής Ελευθερίας καί τού
Πολιτισμού τής ανθρωπότητας.
Ο όγκος τών δυνάμεων τού σκότους, επί του βράχου τής
Ελλάδος, εθρυματίσθη κατά τούς τελευταίους αγώνες
τού Έθνους. Ο χείμαρρος τής βαρβαρότητας, από την
αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είς τήν μαρτυρικήν καί ηρωικήν
αυτήν γωνίαν, διασκορπίζεται.
Η Ελλάς, δέν έσωσε μόνον τόν Πολιτισμόν, κατά τούς
προσφάτους πολέμους, αλλά καί όλον τον πολιτισμένο κόσμο.
Τέλος, γιά νά ολοκληρώσω, η 25η Μαρτίου, είναι η εορτή τών
Εορτών, όλων τών Εθνών.
Άς υποκλιθώμεν ευλαβώς,οι Πανέλληνες ενώπιον τής μνήμης
τών Αθανάτων. Οι Ελεύθεροι λαοί, άς σταθούν είς προσοχήν, διά
νά χαιρετίσουν τήν Ελευθερίαν, η οποία είναι ταυτόσημος πρός τήν Ελλάδα.
Οι υπόδουλοι,άς ατενίσουν μέ πίστιν, είς τό Όραμα
τής Ελευθερίας, η οποία είναι δώρον τού Θεού, αναφαίρετον.
Όπου πάλλεται Ελληνική καρδία,άς πλημμυρίσει, από χαράν
καί ελπίδα.
Τά χείλη τών ελεύθερων Ελλήνων,άς αλαλάξουν παιάνες,
καί θούρια! "Χαίρε,ώ, χαίρε Ελευθεριά!".
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ! ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΊΣ!
Εύχομαι,εκ βάθους καρδίας, είς όλους τούς αναγνώστες,
φίλους, Χρόνια πολλά, υγεία, ειρήνη καί χαρά, γιά τό2019.
Σάς ασπάζομαι εγκαρδίως μέ αγάπη,
Χρίστος Γ. Κοτρώτσος
Θεολόγος-Φιλόλογος-Παιδαγωγός
Επίτ. Γεν. Επίθ/τής Μ.Ε.
Νέα Φιλαδέλφεια, ΑΝΑΚΟΎΣ25
Τ. Κ.143 41 Τηλ.Οικιας :210/2511254
ΤΕΤΆΡΤΗ, 21η Νοεμβρίου 2018
+Εορτή, ΤΑ ΕΙΣΌΔΙΑ τής ΘΕΟΤΌΚΟΥ
……………………………………………………………………..
Πηγές καί Βοηθήματα:
1. ΠΑΛΑΙΑ & ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΉΚΗ
2. ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ ΟΡΘΌΔΟΞΟΥ
3. ΝΕΑ ΑΝΘΟΛΟΓΊΑ (Αντιγ. Μεταξά)
ΕΚΔΌΣΕΙΣ. ΠΕΧΛΙΒΑΝΊΔΗ & ΣΙΑ " ΑΤΛΑΝΤΙΣ".
|
