ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ

                                       Του Χρηστου Μηλίτση

Ήταν  Μάης. Νύχτα ακόμη. Ώρα 4.30πρωινή όταν αναχωρήσαμε μια παρέα για την Ηγουμενίτσα με τα δικά μας αυτοκίνητα. Προορισμός μας και επιθυμίας μας ήταν να γνωρίσουμε την Ελβετία. Στην Ηγουμενίτσα φτάσαμε στις 9.30 το πρωί. Χωρίς καθυστέρηση επιβιβαστήκαμε στο φέρυ-μποτ με προορισμό την Αγκώνα. Ήταν τετάρτη. Είχαμε προγραμματίσει τη μέρα αυτή να διανύσουμε 600 χιλιόμετρα. Τόση ήταν η απόσταση από την Αγκώνα μέχρι το Κώμο που βρίσκονταν στη Β. Ιταλία. Κοντά στα σύνορα με την Ελβετία. Πορεία λοιπόν εντατική χωρίς ανάπαυλα  Αγκώνα- Ρίμινι—Μπολώνια –Μοδένα –Πιατζέντζα-Μιλάνο και από κει στον τελικό προορισμό για κείνη τη μέρα στο Κώμο. Διασχίσαμε παράλληλα όλη τη ραχοκοκαλιά των Απεννίνων που είναι η σπονδυλική στήλη της Ιταλικής Χερσονήσου. Προχωρώντας σε όλο το μήκος της μεγάλης Κεντρικής Λεωφόρου του ηλίου (στράτα ντι σόλε) όπως την ονομάζουν οι Ιταλοί  Θαυμάσαμε τα ωραία και αρκετά πάρκα της που βρίσκονταν διάσπαρτα σε πολλά σημεία της και από τις δυο πλευρές του δρόμου. Το πράσινο μας γοήτευσε και μας κατέπληξε συνάμα. Περάσαμε τεράστιες πανύψηλες γέφυρες, που σε πολλά μέρη περνούσαν πάνω από πολυκατοικίες και τούνελ απειράριθμα. Δρόμοι φαρδύς, υπέροχοι και κατακάθαροι. Οι Ιταλοί φημίζονται για την οδοποιία. Έχουν ,όπως πληροφορηθήκαμε τους καλύτερους δρόμους στην Ευρώπη. Αργά το βράδυ φθάσαμε στο Κώμο, που είναι πρωτεύουσα της Λομβαρδίας. Όμορφη πόλη. Βρίσκεται σε απόσταση 52 χιλιομέτρων βόρεια-δυτικά του Μιλάνου και είναι περιτριγυρισμένη από καταπράσινα βουνά. Βρίσκεται στο Νότιο τμήμα  της λίμνης Κώμο, από την οποία πήρε και το όνομα της. Είναι στολισμένη με αρκετά Μεσαιωνικά κτίρια και εργοστάσια μετάξης. Επισκεφτήκαμε και θαυμάσαμε τον μαρμάρινο καθεδρικό ναό της που είναι ο μεγαλοπρεπέστατος και, σπουδαιότερος ναός της Λομβαρδίας. Είχαμε μια ολόκληρη μέρα στη διάθεση μας και έτσι γνωρίσαμε αρκετά καλά αυτή τη πόλη. Την άλλη μέρα πορεία προς Λουκέρνη. Από το Κώμο πολύ γρήγορα φτάσαμε στο Τσιάσο. Εδώ κοντά είναι τα σύνορα Ιταλίας και Ελβετίας. Περάσαμε χωρίς καμιά καθυστέρηση, με μια απλή και γρήγορη επίδειξη των διαβατηρίων μας τα σύνορα των δύο Κρατών και φθάσαμε στο Λουγκάνο. Περάσαμε στη συνέχει στη Μπελιτζόνα και εδώ κοντά μπήκαμε στη σήραγγα του Αγίου Γουτθαρδου.΄Υστερα από πορεία 17 χιλιομέτρων στη σήραγγα , βγήκαμε στην άλλη άκρη της. Σε όλη σχεδόν την πορεία μας υπήρχε ηλιοφάνεια και στη έξοδο μας από το άλλο μέρος έβρεχε ακατάπαυστα. Οι βροχές στην Ελβετία είναι πάρα πολύ συχνές. Οπωσδήποτε την Εβδομάδα αν δεν βρέξει δυο φορές, η μία είναι σίγουρη, γι΄αυτό στη χώρα αυτή κυριαρχεί το πράσινο. Φθάσαμε στη Λουκέρνη ύστερα από δυο περίπου ώρες διαδρομή με το αυτοκίνητο, αφού διανύσαμε συνολικά τη μέρα αυτί 240 χιλιόμετρα. Η πόλη είναι κτισμένη σε ένα υπέροχο ιδανικό μέρος, όπου ο ποταμός Ρόυς βγαίνει από τη λίμνη των τεσσάρων Καντονίων που τα ονόματά τους είναι Σβυρτς- Ούρι-Ούντρβάλτεν και Λουκέρνη, Βρίσκεται απλωμένη και στις δυο όχθες της ομώνυμης λίμνης. ‘Ένα μέρος της απλώνεται σε καταπράσινες πλαγιές στολισμένες με υπέροχα εξοχικά σπίτια και πανύψηλα καμπαναριά. Από γενική άποψη η θέα της είναι αρκετά μαγευτική. Στο Βάθος διακρίνονται δύο από τις πολλές; Κορυφές των Άλπεων του Ρίκι και του Πιλάτου,  που είναι σχεδόν ολόκληρο το χρόνο σκεπασμένες από χιόνια και έχουν μεγάλη τουριστική κίνηση σε καθημερινή βάση. Το Όρος του Πιλάτου έχει ύψος 2132 μέτρα. Βρίσκεται Νοτιοδυτικά της πόλης Λουκέρνης και η ανάβαση των τουριστών στη κορυφή του που υπάρχουν τουριστικά περίπτερα και πολύκλινα ξενοδοχεία, γίνεται με τηλεφερίκ από τη Δυτική πλευρά και με οδοντωτό σιδηρόδρομο από την άλλη που φθάνει στο υψόμετρο 2070 μέτρων. Είναι κέντρο του Ελβετικού τουρισμού, καθώς και μεγάλο εμπορικό κέντρο. Η μεγάλη της ανάπτυξη οφείλεται κυρίως στη διακίνηση  δια μέσου της σήραγγας του Αγίου Γουτθάρδου που τη μετέβαλε σε ένα είδος εμπορικής αποθήκης και συνετέλεσε στο πλουτισμό της και στη πληθυσμιακή της άνοδο. Ήταν _Παρασκευή. Αναπαυθήκαμε σε φιλικό μας σπίτι που μας περίμενε και την άλλη μέρα ανυπομονούσαμε να περπατήσουμε στη πόλη και  να γνωρίσουμε τα αξιοθέατα της. Υπάρχει εδώ μια πανέμορφη γέφυρα σκεπαστή. Είναι η πιο παλιά της Λουκέρνης και η πιο ξακουστή γέφυρα της Ελβετίας. Ένα μέρος της έχει καταστραφεί από πυρκαγιά, αλλά κατασκευάστηκε ξανά πάνω στο παλιό της πρότυπο. Ενώνει την παλιά με την καινούρια πόλη,  έχει μήκος 200 μέτρα και είναι στολισμένη με 112 ζωγραφιές που περιέχουν διάφορες παρατάσεις. Θαυμάζει κάθε επισκέπτης τη πανάρχαια εκκλησία Hofkiche που ιδρύθηκε τον 8^ον αιώνα. Μεταξύ των πολλών μνημείων που έχει να επιδείξει ενδιαφέρον μεγάλο παρουσιάζουν «ο θνήσκων λέων) που βρίσκεται λαξευμένος στη πλευρά ενός βράχου σε ανάμνηση των Ελβετών στρατιωτών που σφαγιάστηκαν στο Παρίσι  κατά την επανάσταση του 1772 και το Μουσείο του Πολέμου και της ειρήνης.