" Λ Ο  Γ Ο Σ  Γ Ε Ρ Ο Ν Τ Ο Σ Α Ρ Χ Ι Μ A Ν Δ Ρ Ι Τ Ο Υ   Γ Α Β Ρ Ι Η Λ  +

Κ Α Θ Η ΓΟ Υ Μ ΕΝ Ο Υ  Ι.  Μ.  ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΎΣΙΟΥ (1887 – 1983+)

"Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου,ενώτισαι
τήν δέησίν μου,εν τή αληθεία Σου,εισάκουσόν μου,εν τή
δικαιοσύνη Σου,καί μή εισέλθης είς κρίσιν μετά τού δούλου
Σου, ότι ού δικαιωθήσεται ενώπιόν Σου,πάς ζών.....
-Εμνήσθην ημερών αρχαίων,εν πάσι τοίς έργοις Σου,
εν ποιήμασι τών χειρών Σου,εμελέτων".
(Ψαλμ.ρμβ'=142,Στιχ.1-2 καί 5) 

--         

Χαράν ανεκλάλητον αισθάνομαι,φίλοι καί φίλες, αναγνώστες, διότι μού δίδεται η  ευκαιρία νά ασχοληθώ καί αύθις, μέ τον Πνευματικό μου πατέρα καί  ομοχώριον, όσιον ΓΑΒΡΙΗΛ. Καθηγούμενον, επί ήμισυ αιώνος, τής Ιεράς Μονής, (τού Κοινοβίου), Αγίου Διονυσίου, εν τώ Αγίω Όρει, Άθω. Έχουν περάσει τριάντα πέντε χρόνια, από της εκδημίας του μακαριστού Γέροντος, Γ α β ρ ι ήλ, (6 Νοεμβρίου 1983), του Καθηγουμένου τής Ιεράς Μονής, τού Αγίου Διονυσίου. Η Ιερα Μονή,όπου έζησε καί έδρασε θεοφιλώς, εφ'όρου ζωής, όχι μόνο δέν τόν ελησμόνησε, αλλά συνεχίζει τήν πορεία, πού ο  όσιος Γέρων Γαβριήλ εχάραξεν, εν κυριολεξία, ο ίδιος, ών αυτοδίδακτος. Εκυκλοφορήθη, κατ' Οκτώβριον 2013, μέ τήν συμπλήρωση 30/ετίας, από τού θανάτου του, Βίβλος, (340) Σελίδων σέ 3.000 αντίτυπα,υπό τού νύν Καθηγουμένου , +  Αρχιμ. Π έ τ ρ ο υ. Φέρει είς τό εξώφυλλον, τήν οσιακή μορφή τού συγχωριανού μας, "Γέροντος Γ α β ρ ι ή λ", πρώην Καθηγουμένου τής Ι.Μονής,
καταγομένου εκ Μεσενικόλα, τού Ν.Καρδίτσας. Σέ σχήμα ορθογώνιο, διαστάσεων 20 εκ.,επί 14 εκ., τού μέτρου. Εν δέ τώ οπισθοφύλλω,έκτυπον τήν σφραγίδα τού Κοινοβίου. ΕΚΤΥΠΩΣΗ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΊΑ, ΚΟΡΩΠΙ, 194 00. ΑΘΗΝΑ. Παρακαλώ,επιτρέψατέ με,να ενημερώσω τό αναγνωστικό Κοινό, μέ τόν  ΠΡΌΛΟΓΟ τού νύν Καθηγουμένου , +Αρχιμ.Π έ τ ρ ο υ.

--

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

"Επερώτησον τόν πατέρα σου καί αναγγελλεί σοι, τούς
πρεσβυτέρους σου καί ερούσι σοι".Τούς λόγους τούτους,
τού Δευτερονομίου αναμιμνησκόμεθα,ενώ χαράσσομεν τάς
ταπεινάς ταύτας γραμμάς,προλογίζοντες τήν συλλογήν ταύτην,
τών συγγραφών τού μακαριστού προκατόχου ημών,
Γέροντος Γαβριήλ. Ο μακαριστός,σοφός καί διακριτικός Γέρων,

ότε έζη  και εκινείτο μεθ'ημών, οσάκις εζητούμεν εξ αυτού λόγον ωφελείας
καί σωτήριον,παρείχεν ημίν πλουσίως τό αιτούμενον.
Νύν δέ,ότε τριάκοντα ήδη έτη, μετέστη εκ τών προσκαίρων πρός
τα ουράνια καί εσίγησε τό τίμιον αυτού στόμα,ούκ  επαύσατο
"λαλών εκ τών βίβλων",κυριολεκτικώς. Αλλά καί εκ τών ελαχίστων ηχογραφήσεων,μή υπαρχόντων τότε τών συγχρόνων μέσων,

ακούομεν καί πάλιν τών λόγων αυτού,

καί ούτω  πληρούμεθα πολλής αγαλλίασης καί θυμηδίας,

και μεγάλην κομιζόμεθα τήν ψυχικήν ωφέλειαν.
Δοξάζομεν δέ ,τόν Θεόν,τόν αξιώσαντα ημάς τής επανεκδόσεως
έργων τού μακαριστού Γέροντος Γαβριήλ,κατόπιν πολλών ετών
από τής πρώτης εκδόσεως αυτών, τού"Λαυσαικού τού Αγίου Όρους",

εν έτει 2002, καί νύν τού :"Λόγος Γέροντος Αρχιμ.Γαβριήλ",
εκ διαφόρων έργων αυτού. Έναυσμα καί κίνητρον διά την έκδοσιν ταύτην,

εστίν η κατά το ενεστώς έτος, συμπλήρωσις τριάκοντα ετών από τής
κοιμήσεως αυτού. Καί,τούτο, ώς ελάχιστον αντίδωρον ημών,
ανθ' ών παρ' αυτού απελάβομεν πνευματικών ευεργεσιών καί
δωρημάτων, αλλά καί ως ταπεινόν μνημόσυνον αυτού, πρός
τόν Κύριον. Τό συγγραφικόν  υλικόν τής παρούσης εκδόσεως,
ποικίλει καί διαφέρει αναλόγως τής επικαιρότητος εκάστου
κειμένου, αλλά καί τών αποδεκτών αυτού.
Είς τό πόνημα τούτο,ευρίσκει τις, εκ τών λίαν ψυχοφελών
θεμάτων, έως καί τών καθαρώς Μοναστικού περιεχομένου.
Αλλά καί τών υγιούς εθνικής καί πατριωτικής χροιάς, έτι δέ,
καί εκείνων τών εχόντων διάθεσιν αστειότητος καί σεμνής
χαριτολογίας. Όύτως ή άλλως, πάντως,άπαντα τά κείμενα χαρακτηρίζονται
εκ τού λίαν ευχαρίστου καί κεχαριτωμένου ύφους, όπερ ήτο
γνώρισμα τού λόγου τού  Γέροντος διά βίου, είτε προφορικού,
είτε γραπτού καί τέρπουσι τάς καρδίας τών αναγινωσκόντων.
Ενθυμούμεθα πάγτες, τόν μακαριστόν Πατριάρχην Δημήτριον,
επισκεφθέντα τό Όρος καί τήν γείτονα Μονήν τού Αγίου Παύλου,
εν έτει 1991, ότε εδέχθη ημάς, μετ'άλλων αδελφών,εκ τής Μονής
ημών,είς επίσκεψιν αυτού. Καί,ότε εζητήσαμεν,ίνα ειπή ημίν

"λόγον ωφελίας", εκείνος ανταπήντησεν,ότι είς τήν Μονήν ημών,

έζησεν είς άνθρωπος, Άγιος καί πεφωτισμένος,ο Γέρων Γαβριήλ.
"Εκείνου τά λόγια καί τάς συμβουλάς,εάν ενθυμήσθε,ούκ έχετε
ανάγκην,τών ιδικών μου,λόγων καί παραινέσεων".
Αλλά, καί. ο νύν ευκλεώς Πατριαρχών Βαρθολομαίος,πολλάκις
ανεφέρθη καί αναφέρεται, ώς καί κατα τήν εν έτει 2008,ενταύθα,
επίσκεψιν αυτού,επί τώ εορτασμώ τών 500 ετών,από τής
Κοιμήσεως τού Αγίου Νήφωνος, είς τό πρόσωπον τού Γέροντος
Γαβριήλ,λίαν ευλαβώς ανεμνήσθη,ότι είχε τήν ευκαιρίαν, ίνα
εξαγορευθή είς τό επιτραχήλιον εκείνου, κατά τήν είς Χάλκην
επίσκεψιν αυτού, πρός εξομολόγησιν τών εκεί σπουδαστών.
Προσέτι καί σύμπας ο Αγιορειτικός κόσμος, μετά σεβασμού
αναφέρεται πάντοτε είς την οσιακήν του φυσιογνωμίαν καί
αναγράφει αυτώ ευχαριστίας, ένεκα τών πολλών αγώνων
αυτού, υπέρ των τιμίων συμφερόντων τού Αγίου Όρους, καί
μάλιστα εν καιροίς δυσχειμέροις.
Ευχόμεθα πολλήν τήν ωφέλειαν,εκ τής παρούσης βίβλου,
είς τούς εντυγχάνοντας καί όπως αι σεπταί ευχαί τού
τού μακαριστού Γέροντος, συνοδεύουσιν ημάς, είς τόν
εν Χριστώ αγώνα ημών, ώ η δόξα καί τό κράτος,
είς τούς αιώνας. Αμήν.                                                                                                           
        Ο Καθηγούμενος τής Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου
          + Αρχιμ.Πέτρος καί οι σύν εμοί εν Χριστώ αδελφοί."

--         
Κατόπιν τών ανωτέρω, αγαπητοί εν  Χριστώ αδελφοί και φίλοι, νομίζω ότι οφείλομε και εμείς νά δοξάζουμε τον "Πατέρα ημών, τόν εν τοίς ουρανοίς", τόν" Ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν Ουρανού και γής, ορατών τε πάντων καί αοράτων ", τόν οποίον πιστεύομεν και ομολογούμε,διότι αξίωσε τό Μεσενικόλα νά αναδείξει τον χωριανό μας,όσιον Γέροντα Γαβριήλ,άξιον ποιμένα της λογικής ποίμνης ,λειτουργόν καί διδάσκαλον έργω και λόγω, τού θελήματος καί τής Θείας Χάριτος, τού εν Τριάδι Θεού ημών. Ζών έτι, νυχθημερόν,εδέετο προσευχόμενος, νά τού δίδει την δύναμιν νά επιτελεί τό λειτούργημα, στό  οποίον ενσυνειδήτως, ψυχή τε καί σώματι αφοσιώθη, Θεία Χάριτι.".Ήτις,τά ασθενή θεραπεύει καί τά ελλείποντα αναπληροί." Αναμιμνησκόμενος, ημέραν καί νύκτα τού προσφιλούς χωριού μας, καί τών πεφιλημένων,ομοχωρίων του. Αναφέρομαι,δι'ολίγων από τό " ΤΙΜΗΤΙΚΌ  ΑΦΙΈΡΩΜΑ ",πόνημα, πού έγραψα καί απεστάλη, από τό 2005,όπου έπρεπε μέχρι σήμερα, σέ ( 250) πολυγραφημένα αντίτυπα,"ΤΙΜΉΣ  ΕΝΕΚΑ ".

--                                                                                                                    

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

 
Έίχαν περάσει τότε,εκατόν είκοσι χρόνια από τη χρονιά, πού γεννήθηκε στό Μεσενικόλα-Καρδίτσης, τήν έδρα τού παλαιού Δήμου Νεβροπόλεως,μέ τά εννέα γύρω του, πολυάνθρωπα χωριά,από τούς γονείς του ,Θεοδόσιο καί Κωνσταντία Καζάση, ο Γεώργιος Καζάσης,ο Γ α β ρ ι ή λ.

Έζησε καί μεγάλωσε στό χωριό μας, πού έσφυζε τότε, από ζωή, κίνηση καί  δραστηριότητα. Τέλειωσε τό Δημοτικό σχολείο καί τό Ελληνικό, (Σχολαρχείο),

τού Μεσενικόλα, κοντά στούς γονείς του. Οι απόφοιτοι τού "Σχολαρχείου", ήξεραν "γερά" γράμματα. Ήσαν οι " γραμματιζούμενοι", καί φρόντιζαν νά καλλιεργούν τήν πνευματική τους κατάρτιση, μέ τήν ατομική μελέτη, γιατί είχαν τή δυνατότητα αυτή,τής πρόσβασης στήν εξέλιξη καί τίς προόδους τής επιστήμης καί τής κοινωνικής ζωής.

Τό θεωρώ περιττό νά γράψω εδώ άλλα, γιά τή ζωή, τή μόρφωσή του καί τή δράση  του. Γιά τόν μετέπειτα σοφό, συνετό καί τόν αντάξιο τού νέου ονόματος, Μοναχό καί Ηγούμενο, τής Ιεράς Μονής του Α γ ί ο υ  Δ ι ο ν υ σ ί ο υ, τού Αγίου Όρους, τόν Γ α β ρ ι ή λ. Σέ ένα απόσπασμα διηγήματόςτου, γράφει:                                                  

"Ηλιος πνευματικός, τό Όρος τό Άγιον, καί πέριξ
αυτού τα φωτόμορφα συγκροτήματα τού νοητού τής
Εκκλησίας. στερεώματος.
Θεία παρεμβολή τής Βασιλίσσης τών Αγγέλων επί κούφων
νεφελών καθεζομένης και εκείθεν καλούσης τήν επισκίασιν
αυτής επί τό προστατευόμενον Όρος.
Θρόνος πυρίμορφος τής Παναγίας Παρθένου,ο Ιερός Άθως, κυκλούμενος υπό στρατιάς Μαρτύρων, Ιεραρχών,Οσίων καί
Δικαίων,καί όσων άλλων,οι οποίοι είς τόν ποθητόν τούτον
επίγειον Παράδεισον τάς διατριβάς εποίησαν καί εν οσιότητι
εκοιμήθησαν.Κλίμαξ νοητή , αφ'ής ψυχαί θεοφιλείς αναβαίνουν
είς τόν Ουρανόν, καί Άγγελοι τού Θεού καταβαίνουν είς
συναντίληψιν,τών τής φερωνύμου ζωής εφιεμένων.
..................................................................................................
Η χριστιανική ιδέα μετέτρεψε τούτον είς κήπον της Παναγίας,

εν ώ , τά μυρίπνοα κρίνα τής ασκητικής ακτινοβολίας,

τα ρόδα τά αμάραντα τού κατά Ανατολάς Μοναχισμού,

κατευωδιάζουσιν επί δέκα αιώνας ήδη, τό κλίμα τής Ορθοδοξίας μας.
Η δέ εθνική  ψυχή τόν βλέπει εκεί,εν μέσω τού Αιγαίου,
πομπόν καί δέκτην απροσμετρήτου ελληνοχριστιανικής
δυνάμεως.Τόν βλέπει, τόν ποθεί καί τόν θέλει αιωνίως
ιστάμενον εκεί, μεταξύ Αγίας Σοφίας καί Παρθενώνος,
απόλυτον σύμβολον μεγάλων πολιτισμών καί κιβωτόν,
εθνικοθρησκευτικών τού Γένους παραδόσεων."(Σελ. 59-60),

γράφει ο ίδιος είς τό βιβλίον τής Ιεράς Μονής, πού φέρει τό όνομά του,μέ τόν τίτλο: "ΛΟΓΟΣ  ΓΕΡΟΝΤΟΣ", Αρχιμ. ΓΑΒΡΙΗΛ+.

--

Στό διήγημά του, "ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΦΙΛΕΟΡΤΩΝ", γράφει:                                             
"Το Άγιον Όρος, μέ τούς καλοκάγαθους Μοναχούς, έχει
αποτοξινωτικη καί αφομοιωτική δύναμη νά μεταβάλλει,
κατά τό Γραφικόν,"αξίους εξ αναξίων".
Στήν ουσία,η μεταμορφωτική αυτή δύναμη πηγάζει,
από τό λόγο τού Ευαγγελίου,όταν μετουσιωθεί σε πράξη.
Η διδασκαλία τού Χριστού, όταν καί όπου εφαρμόζεται,
εξημερώνει τά ήθη, αποβάλλει τά κακά ένστικτα,
καθιστά τόν άνθρωπον, "συνεργόν Θεού", καί τόν  κάνει
από λύκο, αρνί, από θηρίο τής ζούγκλας, σέ "όν χαρίεν",
όπως είπεν ο αρχαίος ποιητής Μένανδρος."(Σελ.10),τού
πονήματός μου."Ως χαρίεν έστ' άνθρωπος,όταν άνθρωπος ή!"

--
Ήταν πολύ ολιγόλογος. Ό,τι έλεγε, το είχε πρώτα καλοσκεφτεί, καί αμέσως τό πραγματοποιούσε. Δέν είμαι προσωπολάτρης, ή τουλάχιστον προσπαθώ, νά μήν είμαι. Βλέπω, ακούω, σκέπτομαι καί κρίνω. Οι Μοναχοί καί οι άνδρες-εργάτες τής Μονής του, δέν ξεπέρασαν ποτέ τούς εκατό. Ήταν το μικρό ποίμνιο των λογικών προβάτων, πού του εμπιστεύτηκε ο Κύριος.

--
Καί, κατόρθωνε νά τούς καθοδηγεί, εν αγάπη καί ειρήνη, στό μεγάλο προορισμό τους. Τόν εγνώρισα πιό καλά καί τόν έζησα, στίς προσκυνηματικές επισκέψεις μου, στό Άγιον Όρος. Στήν Ιερά Μονή του τού Αγίου Διονυσίου, το ξακουστό Κοινόβιο,
τό 1953, ως φιλοξενούμενός του, τήν πρώτη φορά. Αργότερα, σέ εκδρομή από την Αθήνα τό 1969 με την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, Π.Ε.Θ.,( Ιούλιος 1969). Μέ αρχηγό τόν αείμνηστο Γεν.Επιθ/τή τών Θεολόγων, Παναγιώτη Γαγάτσο. Τό τρίτον,με πέντε φίλους μου Φιλαδέλφειώτες γιά δέκα ημέρες. Επισκεπτόμαστε και τίς άλλες Ιερές Μονές, υποχρεωτικά δέ, τήν πρώτη ημέρα,τις Καρυές, στό ΠΡΩΤΑΤΟ, γιά τά Ιερά Διαμονητήρια. Και τήν τελευταία, όταν η μακαρία καί αγία ψυχή του ανέβηκε
στόν Ουρανό,κοντά στόν Ποιητή καί Πλάστη μας. Πήγαινα,κατά κύριο λόγο νά ανεφοδιασθώ πνευματικά και νά εξομολογηθώ.

--

Δέν ξέρω, άν έχω τό δικαίωμα να  αναφερθώ, καί σέ όσα, "ούκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι", γιά τά οποία δέν έιχα σκεφτεί, τότε, νά τόν ερωτήσω. Νομίζω όμως,μετά πάροδον τόσου χρόνου, από τήν κοίμησή του, πρέπει νά αναφερθώ καί νά γνωστοποιήσω, αρκετά πράγματα, από τή βιοτή καί τήν πολιτεία του,ως Μοναχού, Ηγουμένου, καί πνευματικού λειτουργού, τών Θείων δωρεών.

Υπήρξε, πράγματι, υποδειγματικός Λευίτης.

"Υπογραμμός καί τύπος,"μιμητής τού Σωτήρος Χριστού ,καί του Αποστόλου τών Εθνών, τού Παύλου. Λόγος σαπρός,δέν εξήλθε ποτέ από τό τίμιον στόμα του. Πράος,σεμνός, ταπεινός, διακριτικός, δίκαιος, φιλειρηνικός, καρτερικός, καί φιλόστοργος Πατέρας.

Σοβαρός καί επιβλητικός. Ενέπνεε τό σεβασμό, μέ ανάμεικτα αισθήματα αγάπης καί ασφάλειας στό πρόσωπό του, ως γνήσιος καί πιστός μαθητής τού Χριστού.

Ήξερε νά ακούει, χωρίς νά  διακόπτει τή σκέψη καί τά λεγόμενα τού συνομιλητή του, εφόσον εκινούντο σέ λογικά πλαίσια.
Πραγματικός ηγέτης ψυχών καί σωμάτων. Ηγεμόνας νούς.

Ήταν γεννημένος, γι'αυτό πού έγινε. Πνευματικος-Εξομολόγος, Μέ σοφία καί σύνεση. Πηγή, πραότητος καί επιεικείας. Κατά τή γνωστή φράση του Αποστόλου Παύλου : "Τό επιεικές υμών, γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις". (Φιλιππησίους, Κεφ.δ', στίχ.5)

Ο διδάσκαλος τών Πνευματικών τής Εκκλησίας, γιά τήν εποχή του.
Ένας Βράχος, ακλόνητος,πού απέπνεε πίστη καί θάρρος.
Τήν αληθινή Ορθοδοξία καί ορθοπραξία.
Μέ μιά λέξη:Α κ έ ρ α ι ο ς !
Στή Γή εζούσε, καί στον Ουρανό ελειτούργει, μετά των Αγγέλων τού Θεού.
Αυτός υπήρξε, εφ'όρου ζωής, ο όσιος πατέρας-Γ α β ρ ι ή λ, Αρχιμανδρίτης και Ηγούμενος, λειτουργός τού Υψίστου, για τίς πνευματικές,ανάγκες τών πιστών τέκνων τού Θεού.

Όλη η επίγεια ζωή του, υπήρξε μία συνεχής προσευχή. Διαρκώς περίφροντις. Καί, κάθε φορά αντιμετώπιζε τίς καταστάσεις, μέ τή δέουσα προτεραιότητα καί περίσκεψη, μή διστάζοντας νά ενεργήσει καίρια καί. αποτελεσματικά, όταν υπήρχε ανάγκη.
Ήξερε νά σταθμίζει τά πράγματα. Έκανε τούς γύρω του, νά τόν προσέχουν στά πάντοτε χαμηλωμένα μάτια του, από τα οποία πήγαζε ταπεινά καί διακριτικά,η βεβαιότητα γιά τό "δέον γενέσθαι".
Στόχευε,στήν αλλαγή τής "κακής ώρας", για νά προβάλει η ακτίνα τής χαράς καί τής ελπίδας.

Εσκόρπιζε, σέ όλη του τή ζωή, στούς έχοντας ανάγκη. Όχι από τό περίσσευμα, αλλά από τό υστέρημά του. Καί,ποτέ, δέν τού έλειψε τίποτα. Ήταν ο πλούσιος-πάμφτωχος.
Κατά την τελετήν τής αρτοκλασίας,ε πί τή εορτή Εδέετο, με τά χέρια υψωμένα στόν Ουρανό, λέγων:

"Επάκουσον, ημών ο Θεός,η ελπίς ημών,πάντων τών περάτων τής Γής,
καί τών εν Θαλάσση καί αέρι μακράν. Καί γενού ίλεως, ίλεως επί
ταίς αμαρτίαις ημών, καί ελέησον ημάς,κατά τό μέγα Σου έλεος.
Πρεσβείαις τής Παναχράντου Σου,Μητρός,δυνάμει τού Τιμίου
καί ζωοποιού Σταυρού,...".
Δέν ξεχώριζε εχθρούς καί φίλους.Γιατί έλεγε, όλοι είμαστε  παιδιά τού Θεού,καί αδέλφια μεταξύ μας. Εκείνο πού τόν εξέφραζε σέ απόλυτο βαθμό, ήταν τό εδάφιο τού Ψαλμού:

"Πλούσιοι επτώχευσαν καί επείνασαν,οι δέ
εκζητούντες τόν Κύριον, ούκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού".
(Ψαλμ.ΛΓ'=33,στίχ.11).
Καί πάλι , υπερέβην κάθε επιτρεπτόν όριον.Όπως έμαθα, οι τελευταίες λέξεις πρό τής εκδημίας του,ήσαν:
-"Κύριε, είς χείρας Σου,παραθήσομαι τό πνεύμα μου".(Ψαλμ.λ',6).

Ακόμα καί τώρα, τόν επικαλούμαι πάντοτε στίς προσευχές μου, καί η Χάρις τού Θεού, διά τών πρεσβειών του, εκπληρώνεται.
Έγινε από τήν πρώτη ημέρα πού τόν γνώρισα, η πυξίδα τής ζωής μου, ο δεύτερος φύλακας Άγγελος.
Αιωνία η μνήμη αυτού.

Ο Κύριος νά αναπαύει τήν αγνή καί άδολη ψυχή του, μετά τών οσίων καί τών δικαίων. Αμήν.
Νομίζω, ότι πρέπει γιά σήμερα, νά βάλω τήν τελευταία τελεία,
εν κατακλείδι.
Έύχομαι σέ όλους σας,υγείαν,ειρήνην, καί,"πάν δώρημα τέλειον,
άνωθεν καταβαίνον,εκ τού Πατρός τών φώτων".

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018

                                                Σάς ασπάζομαι μέ αγάπην Χριστού

                                    Χρίστος Γ. Κοτρώτσος
                                 Θεολόγος-Φιλόλογος-Παιδαγωγός
                     Επίτ. Γεν. Επίθ/τής Μ.Ε. ΑΝΑΚΟΎΣ 25  Τ.Κ.143 41
                           Νέα Φιλαδέλφεια,. Τηλ.Οικ.210 2511254