1^ον ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ

2^ον Πράξις θεωρίας επίβασις

3^ον Το μεν αληθές έν, το δε ψεύδος πολυσχιδές

Γρηγόριος ο Θεολόγος

(Νανζιανζηνός)

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΛΤ. ΜΗΛΙΤΣΗΣ (1923 - ...)

- Ο ΕΝΑΣ ΤΟΥ ΜΕΣΕΝΙΚΟΛΑ -

Αγαπητοί μου φίλοι/ες Μεσενικολίτες,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για το 2018. Πολλοί συγχωριανοί και άλλοι φίλοι συνδρομητές-αναγνώστες της έγκριτης ΝΕΒΡΟΠΟΛΗΣ, επειδή ξέρουν ότι ο καταξιωμένος αδελφικός φίλος Χ.Μ.Μ, δεν έτυχε ακόμη κάποιας τιμητικής διάκρισης από τους αιρετούς άρχοντες, μου τηλεφωνούν να τους ενημερώσω αν γνωρίζω πότε μπορεί να γίνει κάτι σχετικό, για το τιτάνιο συγγραφικό και ποιητικό του έργο, το οποίο κυρίως αφορά τη γενέτειρα, και δικαιωματικά του ανήκει αυτή η αναγνώριση.

Ο εν λόγω έχει έμφυτο μέσα στη ψυχή του, από την ημέρα, θα έλεγα, που πρωτοείδε τις ηλιακές ακτίνες, να τον φωτίζουν στο μικρό τότε προσωπάκι, το 1923, στο φτωχικό σπίτι των γονιών του, στο Μεσενικόλα. Μετά την αποφοίτηση του από το Δημοτικό Σχολείο του χωριού και το Ημιγυμνάσιο, εφοίτησε στο Γυμνάσιο Καρδίτσας [Σ.Μ.Ε.Κ], φορώντας το πηλίκιο, που έφερε γραμμένο τον αριθμό μαθητολογίου. Ακαδημαϊκός πολίτης το 1941-1942. Από τα Γυμνασιακά του χρόνια ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Ανταποκριτής Αθηναϊκών εφημερίδων, “ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ” και “ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ”. Αυτό υπήρξε η αφορμή συλλογής υλικού για την έκδοση των βιβλίων του.

Εξέδωσε βιβλία, από τα οποία κάποια μας είναι άγνωστα, όπως τα “ΠΑΙΔΙΚΑ ΦΤΕΡΟΥΓΙΣΜΑΤΑ”, “ΕΘΝΙΚΟΙ ΠΑΛΜΟΙ”, “ΑΓΡΑΦΑ”, α’ και β’ έκδοση. Τα “ΑΡΜΑΤΟΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ” και έχει και άλλα ανέκδοτα, με τους τίτλους: “ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ”, “ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑΣ” και “ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ”.

Πολλά, αμέτρητα δημοσιεύματα, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά (“ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΦΩΝΗ” και “ΝΕΟΝ ΑΓΩΝΑ Καρδίτσας”, “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ” και “ΘΕΣΣΑΛΙΑ” Βόλου, “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” Λαρίσης, “ΘΑΡΡΟΣ” Τρικάλων, και αρκετά στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Συγγραφέας και ποιητής αρθρογράφος, εμβριθής, αξιόλογος. Είναι ο φίλος Χ.Μ.Μ. η ψυχή του Μεσενικόλα, της Καρδίτσας, του Βόλου και όλης τη Θεσσαλίας. Ο ένας και μόνο αυτός δάσκαλος ποιητής που αφιέρωσε εαυτόν κλειδώνοντας μέσα στην αδούλωτη ψυχή του το εθνικό μεγαλείο. Και ενώ ο Βόλος όπου βιώνει τον τίμησε επανειλημμένα και επαρκώς, όπως ο Δήμαρχος Βόλου, ο Σύλλογος των δασκάλων Βόλου, η Λέσχη Καρδιτσιωτών Βόλου και ο πρόεδρος του Συλλόγου Αγραφιώτικων χωριών, το χωριό μας τον αγνόησε παντελώς. Κάθε μέρα κάτι νοιώθω να με ωθεί να εκστομίσω το μεγάλο ευχαριστώ ως Μεσενικολίτης του Λεκανοπεδίου της Αττικής γης στο φίλο και ισάδελφο του Πηλίου.

Φίλοι και γνωστοί, συγχωριανοί, της Καρδίτσας, Λαρίσης Βόλου, Τρικάλων και του Λεκανοπεδίου, με τους οποίους υπάρχει συχνή επικοινωνία, εκφράζουν την απορία. Γιατί ο Μεσενικόλας και οι Σύλλογοι Καρδίτσας, μάλιστα δε η “ΝΕΒΡΟΠΟΛΗ” δεν έχουν εκδηλώσει με κάποιο τρόπο την οφειλομένη τιμή–αναγνώριση, στον καταξιωμένο κ. Χρήστο Μηλίτση για το περισπούδαστο πνευματικό του έργο-μεγαλούργημα. Ο ίδιος πιστεύω από μετριοφροσύνη θα το αποποιηθεί. Του αρκεί ότι τον τιμά το έργο ζωής και η ιστορία. Αποτελεί τη δύναμη της ψυχής και της δράσης. Διανύει την τελευταία δεκαετία του αιώνα, γεννηθείς το 1923. Μεσουρανεί με το ήθος του και εξυψώνει το Μεσενικόλα. Συμμάζεψε σε μια ενότητα τα σκόρπια ήθη και έθιμα, τραγούδια, ποιήματα, δημοτικά και κλέφτικα, παροιμίες και πολλά άλλα μνημεία της τοπικής διαλέκτου και του προφορικού λόγου.

Όλα δε τα ανωτέρω τα διήλθε μέσω συμπληγάδων πετρών–βράχων, χωρίς να ακουσθεί ή να διατυπωθεί μέχρι σήμερα αντίρρηση, διόρθωση ή κάποιο παράπονο. Είναι το ίνδαλμα του Μeσενικόλα και όλης της περιφέρειας, του Δήμου της ΛΙΜΝΗΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑ. Βρίσκεται τόσο ψηλά, που δύσκολα τον ατενίζουμε. Μας θαμπώνει η αίγλη του. Αυτός είναι ο Χ.Μ.Μ. Προικισμένος άνωθεν εκ του πατρός των φώτων και της αληθείας με σπάνια πνευματικά χαρίσματα, έλαβε και κράτησε επάξια τη σκυτάλη της ιστοριογραφίας της γενέτειρας του ξακουστού Μεσενικόλα έδρα του Καποδιστριακού Δήμου Νεβροπόλεως ως το 1914. Την Κοινότητα Μεσενικόλα με τους προέδρους και τα Κοινοτικά Συμβούλια στη συνέχεια, με την κατάργηση των Κοινοτήτων (Ν. 3852/2010), τον Καλλικράτειο Δήμο ΛΙΜΝΗΣ ΠΛΑΣΤΗΡΑ.

Αγαπητέ Χρήστο στη διαδρομή του βίου, απόκτησες τρεις εκλεκτούς λεβέντες γιούς, τα καμάρια σου, και τους ανέθρεψες με τις αρχές και αξίες τη ζωής : Τον Μιλτιάδη, Ιατρό Παθολόγο-Διαβητολόγο, τον Βάιο, Πολιτικό Μηχανικό στο Βόλο, και τον Πάρι σου, Καθηγητή Πληροφορικής στη Καβάλα, με τις αξιόλογες οικογένειές των και τα νεώτερα βλαστάρια, τα εγγόνια σου. Είσαι πανευτυχής παππούς, και στα δισέγγονα. Ο Παντοδύναμος να σου χαρίζει υγεία μακροημέρευση και κάθε χαρά. Είσαι για μένα, πηγή χαράς, έμπνευσης και υπομονής. Στις από τηλεφώνου επαφές και συζητήσεις μας αισθάνομαι ότι είναι αοράτως παρόντες οι φίλοι γονείς μας, πράγμα που μου προσφέρει αισθήματα ευεξίας. Αγωνιούσαν θυμάμαι το τι θα γίνουν τα παιδιά τους. Και δόξα τω Θεώ, προόδευσαν. Εν κατακλείδι υποβάλλω θερμή παράκληση προς πάντας: Zητώ ταπεινά τη συγγνώμη τους. Ό,τι έγραψα δεν έχουν πρόθεση δημιουργίας ερίδων και διχόνοιας, αλλά ομόνοιας, σύμπνοιας, ενότητας και αγάπης, κατά την εντολή του Σωτήρος Ιησού Χριστού προς τους μαθητές και Αποστόλους, και το πλήρωμα των πιστών της Εκκλησίας του, την οποία «Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι» (Μαυθ. ιστ’, 18). Απλή πρόταση διατύπωσα, εάν νομίζουν ότι μπορεί να γίνει αποδεικτή. Και πάλι παρακαλώ να μετουσιώνουμε σε πράξη–εφαρμογή τη ρητή εντολή του Σωτήρος Χριστού : «Αγαπάτε αλλήλους» (Ιωάνν. 8-34) και «Εγώ λέγω υμίν αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Ματθ. ε’,44).

Εύχομαι σε όλους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, Καλή Σαρακοστή και να μας αξιώσει ο Κύριος να εορτάσουμε τη λαμπροφόρο Ανάστασή Του, με υγεία, ειρήνη και χαρά. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Χρίστος Κοτρώτσος

Καθηγητής Θεολόγος-Φιλόλογος

Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής

Μέσης Εκπαίδευσης.