ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΗΤΑΚΟΣ

O Προσωπικός γιατρός του Μαύρου Καβαλάρη Νικολάου Πλαστήρα

O Μεσενικόλας έχει αναδείξει πάρα πολλούς επιστήμονες που έχουν διαπρέψει σε όλους τους τομείς της πολιτικής, στρατιωτικής, και κοινωνικής ζωής της χώρας μας, ‘Ένας εξαίρετος υπηρέτης του Ιπποκράτους υπήρξε ο Μεσενικολίτης γιατρός Λάμπρος Μητάκος. Γεννήθηκε στο Μεσενικόλα Καρδίτσας το 1886 και ήταν το πρώτο από τα έξι παιδιά του Χρήστου και της Ανθής Μητάκου. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε το λειτούργημα του στη Καρδίτσα. Διακρίθηκε για την τιμιότητα και την αφιλοχρηματία του. Θεράπευε ανιδιοτελώς  τους φτωχούς και αδύναμους και ιδιαίτερα τους συγχωριανούς του που τον λάτρευαν πραγματικά.  Επειδή στην εποχή του τα βιομηχανικά φάρμακα ήταν ελάχιστα και σχεδόν ανύπαρκτα, ασχολήθηκε με τη βοτανολογία  διότι πίστευε και δεν είχε άδικο, ότι η φύση ήταν σε θέση να δώσει κάθε λογής φάρμακο για όλες τις παθήσεις, γι αυτό δραστηριοποιήθηκε στο τομέα αυτό και είχε μάλιστα  μεγάλη επιτυχία. Χρημάτισε προσωπικός γιατρός του Μαύρου καβαλάρη Νικολάου Πλαστήρα καθώς και του Μητροπολίτου Καρδίτσας και Φαναριοφαρσάλων μακαριστού Ιεζεκιήλ. Έλαβε μέρος σε όλους τους αγώνες της εποχής του ως ιατρός. Συνελήφθη από τους Γερμανούς  το 1943  μαζί με πολλούς άλλους Καρδιτσιώτες  και μεταφέρθηκε στους στρατώνες της πόλης. Ήταν  ο μόνος τότε από τους συλληφθέντες που  γνώριζε και ομιλούσε τη γερμανική γλώσσα, που την έμαθε  στην διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, που υπήρξε αιχμάλωτος μαζί με τον αργότερα  αρχιεπίσκοπο Καρδίτσας Ιεζεκιήλ.. Οι Γερμανοί τον χρησιμοποίησαν για διερμηνέα  να συνομιλήσουν με τους κρατουμένους γιατί ήταν ο μόνος που γνώριζε τα γερμανικά. Για τις υπηρεσίες του αυτές και προ παντός την προσφορά και τον τίμιον χαρακτήρα του  προσφέρθηκαν να τον ελευθερώσουν. Όμως δεν δέχτηκε  και τους είπε. Η θα μας ελευθερώσετε όλους, η κανέναν και έτσι παρέμεινε για αρκετό καιρό κρατούμενος στο γερμανικό στρατόπεδο. Έφυγε από τη ζωή το έτος 1958,αφού προσέφερε αρκετό ευδόκιμο έργο στη κοινωνία. Όπως αναφέραμε πιο πάνω υπήρξε προσωπικός γιατρός του αείμνηστου Νικολάου Πλαστήρα. ο οποίος πέθανε πάμφτωχος και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του χάρισε το χρυσό του ρολόγι, λέγοντας - Γιατρέ μου για τους κόπους σου δε έχω χρήματα να σε δώσω, πάρε το ρολόγι μου για να με θυμάσαι-. Ο Γιατρός δεν θέληση να το κρατήσει αλλά ο Πλαστήρας το άφησε και ταξίδεψε από την Αθήνα, όπου άφησε την τελευταία του πνοή πάμφτωχος για τον άλλο κόσμο. Αυτός ήταν ο εξαίρετος Μεσενικολίτης γιατρός Λάμπρος Μητάκος, ο οποίος τίμησε και εξάσκησε ευδόκιμα το επάγγελμά του τον οποίον αρκετοί χωριανοί μας έχουν ξεχάσει εντελώς, για τις πάμπολλες  προσφορές και υπηρεσίες του  αλλά ευτυχώς ενθυμήθηκαν τον άξιον συνεχιστή του ανθρωπιστικού του έργου τον αείμνηστο γιατρό Γιάννη Γακιόπουλο, ο  οποίος τίμησε και αυτός που  εξάσκησε ο ευδόκιμα το επάγγελμα του πράγμα που αναγνωρίστηκε από ολόκληρον τον ιατρικό κόσμο της πόλης που δικαίως τον ανακήρυξε επίτιμο πρόεδρο του  ιατρικού Συλλόγου Καρδίτσας και τίμησαν αυτόν  με το να ονομάσουν τη μεγαλύτερη πλατεία του χωριού, πλατεία Γιάννη Ανδρέα Γακιόπουλο.