Ως γνωστόν, ο Μεσενικόλας, είχε δικαστήριο και κάθε μέρα, για ασήμαντο λόγο :Γιατί έφαγε το γομάρι το τριφύλλι, γιατί έκλεψε η Τάσους την κότα, γιατί άλλαξε η Φώτω τα παλούκια και τα έβαλε ένα δίμοιρο πιο έξω και για τόσα άλλα πολλά μικροπράγματα, ο κόσμος έτρεχε στα δικαστήρια.Μια μέρα, το γουμάρι του Λαδιά έφαγε του καλαμπόκι του Σβάρνα. Έτσι ο Σβάρνας έκανε μήνυση στον Λαδιά. Όταν ήρθε η μέρα του δικαστηρίου, ο Σβάρνας για να κερδίσει την δίκη έπρεπε να έχει μάρτυρα.Αυτόπτης μάρτυρας δεν υπήρχε. Έτσι ο Σβάρνας πρωί-πρωί, πάει στο καφενείο του Χαλιαμούρδα και βλέπει τον Γιώργο τον Μανιώτη να κάθεται μόνος του.
Τον ρωτάει :-Τι κάνς ρε Γιώργο ;;Δεν θα πας για δλιά σήμερα ;
-Δεν θα πάου Νάσιου, γιατί δεν παραμπουρώ. Μ’ έρχεται αντράλα.-Να, τσάκου ένα εικουσάρκου και έλα στου δικαστήριου, να πεις ότι είδες του γουμάρ του Λαδιά να τρώει του καλαμπόκι’μ στα καρπουζάνια.Παίρνει το εικουσάρκου η Μανιώτς κι πάει στου δικαστήριου.
Όταν ήρθε η ώρα της δίκης, φωνάζει ο πρόεδρος:
-Να προσέλθει ο μάρτυρας Γιώργος Μανιώτης.
Ο Μανιώτης ανέβηκε στο έδρανο και άρχισε να λέει:
-Γιώργος Μανιώτης λέει, μέσ το καλαμπόκι του Νασ λέει, μαυροκούδουνο γουμάρ λέει, Γιώργους Μανιώτης λέει..Τα είπε τόσο γρήγορα όλα, που ο πρόεδρος δεν κατάλαβε τίποτε και του λέει :-Ε εσύ. Τι λες ;; Πες μας τα πράγματα από την αρχή, όπως έχουν.Τότε ο Μανιώτης, λέει:
-Εγώ, κύριε πρόεδρε, σήμερα δεν παραμπορούσα και δεν πήγα στην δλιά. Πήγα στο καφενείο. Εκεί ήρθε ο Σβάρνας και μούδωκε ένα εικοσάρκο για να πω ότι είδα του γουμάρ του Λαδιά να τρώει το καλαμπόκι του Νασ. Δεν ξέρω τίποτε άλλο κύριε πρόεδρε. Γιώργο Μανιώτη μι λεν.
Το ακροατήριο, μόλις άκουσε τον Μανιώτη, άρχισε να γελάει και να ζητωκραυγάζει.
Τότε ο Μανιώτης, λέει :-Τι κάνουν έτσι και γελούν, κύριε πρόεδρε ;;Εγώ όπως έγιναν τα πράγματα, έτσι τα λέω, Γιώργος Μανιώτης λέει, μέσ του καλαμπόκι τ’Νάσ λέει, μαυροκούδουνο γουμάρ λέει, Γιώργος Μανιώτης λέει.
Έτσι αθωώθηκε ο Λαδιάς.
Την ιστορία την άκουσα από την γιαγιά μου την Λένη του Βλαχονούσια όταν ήμουνπολύ μικρός.
