Kατι κακο που εζησα
Θα σας εξιστορισω
Σε τουτο εδώ το ποιημα
Χωρις να σατηρισω
Και σας το λεω από καρδιας
Κι ουτε θα ξαναγραψω
Για τουτο εδώ που εζησα
Και θελω να ξεχασω
Θα μολογησω φιλοι μου
Πως ταζησα αυτά
Παιδακι όταν ημουνα
Πριν φτασω τα επτα
Όταν γινοταν πολεμος
Με τα ανταρτικα
Όλα τα εκτοπισανε
Τα ορεινα χωρια
Τα στειλαν στο παλιοκαστρο
Στο Ισαρι στο Μαρκο
Και αλλους τους εφτασανε
Στο μακρινο το Ζαρκο
Φυλακια εστησανε
Σε όλα τα χωρια
Μην ερθουν οι ανταρτες
Και παρουν φαγητα
Βαλανε στα φυλακια
Σκοποι που ηταν χιτες
Σε ρωταγαν που θες να πας
Και στο τροβα τι ειχες
Αν στο χωριο σου ηθελες
Να ανεβεις καποια μερα
Δεν σ αφηναν για να μην πας
Φαι στο Παστραβελα
Όταν όμως γυρισαμε
Για επαναπατρισμο
Φτασαμε και αντικρυσαμε
Ερημο το χωριο
Ολο παλαβολαπατα
Και αγρια τσουκνιδια
Ηταν και επικινδυνο
Για να μας φαν τα φιδια
Ολο το γεντικι μας
Ηταν δυο τσιολταρια
Και δεν υπηρχε καναπες
Να απλωσεις τα ποδαρια
Στη φτωχια μας εφροντισε
Η ..θεια Αμερικη
Μας εφερε να βαλαμε
Και παρδαλο βρακι
Φεραν κουβερτες στο χωριο
Με ένα ρεο στρατιωτικο
Ρεγγες μεσα σε κουτια
Και γαλετα στρατιωτικια
Τα μοιραζαν και φωναζαν
Σ οποιους ηθελαν ΠΑΡΩΝ
Σ αυτους που δεν εχωνευαν
Φωναζανε ΑΠΩΝ
Πηγα να παρω όταν ειδα
Εσενα δε σε χωριγει η πατριδα
Ετουτα είναι μοναχα
Για των φρονιμων τα παιδια
Μετα από μερες φερανε
Και ρουχα σε κουτια
Ξεχωριζαν όλα τα καλα
Για την δικη τους φορεσια
Τα αλλα τα παλιωτερα
Τα παν στην εκκλισια
Και αλημουρα τ αριχναν
Στων αλλων τα παιδια
Μολις επροκανα και γω
Και πηρα δυο στηβαλια
Μα κολημπουσαν μεσα τους
Τα κουτσικα ποδαρια
Όταν όμως μεγαλωσα
Κοντα στα δεκα οκτω
Μου ειπανε πως επρεπε
να παω στο στρατο
Τοτε με χριαζοταναι
Η Ελληνικη πατριδα
Και ουτε ποτε την ενιαξε
ΚΟΥΒΕΡΤΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΠΗΡΑ.-
Κερασοπουλας
|